به گزارش ایرنا از این تارنمای عراقی، در این یادداشت به قلم ""مصطفی یوسف اللداوی" آمده است: گویی مقدر شده است که رهبران فلسطینی عمر خود را منتظر باشند که دولت آمریکا چه موضعی [در قبال آرمان فلسطین] می‌گیرد، آنها دلسوزی و ترحم واشنگتن را گدایی می‌کنند، به دنبال جلب رضایت آمریکایی‌ها هستند و انتظار کمک آنها را دارند و خواستار برخورد منصفانه آمریکایی‌ها [با مسأله فلسطین] هستند.
وی ادامه داد: رهبران فلسطینی همچنین به دنبال تأیید آمریکا هستند، از خشم آن اجتناب می‌ورزند، از فرامین آن اطاعت می‌کنند، بیم آن دارند که آنها را عصبانی نکنند، به همین دلیل به گمان این که رهبران واشنگتن، کلید آرمان ملت فلسطین را در اختیار دارند، با آنان هماهنگی وهمکاری می‌کنند.
اللداوی افزود: این رهبران خیال می‌کنند هر راه‌حلی که مربوط به آینده آرمان ملت فلسطین باشد، از طریق سردمداران آمریکا، با موافقت، نظارت، ضمانت و براساس چشم‌اندازی که آنان ترسیم می‌کنند و شروطی که آنها وضع می‌کنند حل و فصل می‌شود.
نویسنده عراقی ادامه داد: رهبران فلسطینی گمان می‌کنند، آمریکا ضامن هرگونه توافق، حامی هر مذاکره‌ای است و نتایج و خواسته‌های [آنان] را تحت الشعاع قرار می‌دهد، این واشنگتن است که می‌تواند راه‌حل‌ها را عملی یا متوقف کند، توافقات را دیکته یا آن را زیرپا بگذارد، چرا که آمریکا ابرقدرت و در شورای امنیت حق وتو دارد و هیچ تصمیمی بدون موافقت واشنگتن به تصویب نمی‌رسد و همین واشنگتن است که به همان میزانی که از اسرائیل حمایت و تأیید می‌کند و هوای آنان را دارد، می‌تواند کابینه‌های تل‌آویو را زیر فشار بگذارد و سیاست‌های آنان را کنترل و مانع از تجاوز و خصومت آنان [با فلسطینی‌ها] شود.
اللدوای اضافه کرد: فلسطینی‌ها، رهبران خود را به سخره گرفته‌اند و آنان را به حماقت، نادانی و بی‌تدبیری متهم می‌کنند، چرا که آنان سرنوشت آرمان ملت خود را به آمریکا گره زده‌اند، وعده‌های آنان را باور می‌کنند، امید دارند، واشنگتن به این وعده‌ها عمل کند. آنها حتی سرنوشت خودشان را نیز به این وعده‌های واشنگتن گره زده‌اند، آنها حتی برخی اوقات این مسأله را نیز توجیه می‌کنند و به آمریکایی‌ها مدت زمان بیشتری برای اعتمادسازی و تعهد به وعده‌هایشان در قبال فلسطینی‌ها فرصت می‌دهند، حتی به نظر می‌رسد که رهبران فلسطینی آمادگی دارند که امتیازات بیشتری نیز بدهند تا آمریکا چشم انداز خود را بر طرف اسرائیلی غالب کند.
وی اظهار کرد: روزگار می‌گذرد، شرایط پیچیده‌تر می‌شود و حوادث تغییر می‌کنند، دولت‌های اسرائیل و آمریکا می‌روند و می‌آیند، اما رهبران فلسطینی همچنان بر موضع خود استوار هستند و هیچ تغییر و تحولی در آنها دیده نمی‌شود، آنها در انتظار تصمیم دولت جدید آمریکا هستند، یا در انتظار این هستند که دولت آمریکا برود، آنها در واقع چهار یا هشت سال بین صبر و انتظار به سر می‌برند، اما چیزی که اصلا تغییر ناپذیر است، سیاست آمریکا [در قبال مسأله فلسطین] است و فرقی نمی‌کند که دموکراتها روی کار بیایند یا جمهوریخواهان.
نویسنده عراقی تصریح کرد: همه دولت‌های ایالات متحده یک موضع واحد و ثابت در قبال آرمان مردم فلسطین دارند که آن هماهنگ و مطابق با منافع اسرائیل است، مسأله‌ای که رهبران فلسطینی نمی‌خواهند این واقعیت را بپذیرند و آنها همچنان در انتظار به سر می‌برند، موضوعی که به آرمان ما [آرمان ملت فلسطین] آسیب جدی وارد آورده است، به طوری که موجب شده عوامل قدرت و مقاومت عدیده خود را از دست بدهیم و گرفتار یأس و سستی شویم.
وی نوشت: از دولت جمهوریخواهان آمریکا زیاد صحبت نمی‌کنیم، چرا که رهبران فلسطینی به خاطر ناامیدی نسبت به تغییر رویکرد آنها و عدم اطمینان به آنها تنها در تعامل با آنان سیاست صبر را در پیش گرفتند، بدان دلیل که مواضع و سیاست‌های آنان و وفاداری مطلق آنان به رژیم صهیونیستی و حمایت کامل از تل‌آویو را فهمیدند و هیچ امیدی به آن نداشتند، به همین خاطر صبر کردند تا حکومت آنان به سر برسد.
اللداوی تصریح کرد: اما معضل بزرگ دموکراتها هستند که رهبران فلسطینی به آن امید بسته‌اند و آن را باور دارند، تسلیم آن هستند و به آن اطمینان دارند، درحالی که آنها بسیار بدتر از جمهوریخواهان هستند، چرا که دموکراتها به صورت خزنده و نرم، میانه رو و متوازن، منصفانه و دادگرانه، با شفافیت و مشتاق [جهت اجرای] ارزش‌های عدالت و حقوق بشر [خود را نشان می‌دهند]، درحالی حقیقت آن است که دموکراتها پشتیبان رژیم صهیونیستی و به این مسأله تعهد دارند، اما در سکوت و آرامش بیش از جمهوریخواهان از رژیم تل‌آویو حمایت می‌کنند، راه را برای آنان هموار می‌کنند و موانع را از پیش روی آنان برمی‌دارند، همزمان نیز با سلاح، منابع مالی، تکنولوژی مدرن و پیشرفته به آنان یاری رسانده و با وجود اطمینان و اعتماد رهبران فلسطینی به آنان، دموکراتها در شورای امنیت، سازمان ملل متحد و سازمان‌های بین‌المللی حامی اسرائیل هستند.
نویسنده عراقی افزود: در دولت دموکراتها در گذشته [نیز مسائل به همین منوال بوده است] در دولت "جیمی کارتر" که چند سال پیش از توافق اسلو آغاز شد، وی با "انور سادات" رییس جمهوری فقید مصر یک حکومت خودگران را برای فلسطین ایجاد کرد، به طوری که فلسطینی‌ها حاکیمت بر سرزمین‌های خود را از دست دادند و حق تشکیل یک دولت مستقل در سرزمین خود را نداشتند، در واقع دموکراتها امید فلسطینی‌های برای بازپس گرفتن سرزمین‌شان و تشکیل کشور [مستقل‌شان] را از بین بردند.
وی گفت: "بیل کلینتون" دیگر رییس جمهوری دمکرات آمریکا که هشت سال در کاخ سفید بود نیز دستاوردی برای فلسطینی‌ها به ارمغان نیاورد جز این که با آنان بر سر شهر قدس و برای احقاق حقوق مردم فلسطین با آنان مذاکره، آنان را از اصول و مبانی‌شان تهی کرد و آنان را مجبور ساخت که از میثاقشان عقب‌نشینی کنند و وعده‌های خود را هربار به تعویق انداخت و در دیدارهایی که با مقام‌های فلسطینی داشت، به آنان دروغ گفت، چرا که اگر واقعا راست می‌گفت، این توانایی را داشت که اسرائیلی‌ها را زیر فشار بگذارد و آنها را وادار کند که راه‌حلی را بپذیرند که مورد رضایت مردم فلسطین باشد و آنان را ساکت کند، اما او صداقت نداشت، بلکه دروغگویی بود که به صورت نرم و فریبکارانه به اسرائیلی‌ها متمایل بود و از آنان حمایت می‌کرد.
نویسنده عراقی تصریح کرد: اما دوران هشت ساله باراک اوباما، نیز گمان نمی‌کنم که دستاورد چندانی برای رهبران فلسطین رقم زده باشد، در دوران او بود که مذاکرات متوقف و به بن بست رسید و نتوانست با نتانیاهو مقابله کند و در برابر او بایستد.
وی افزود: اوباما خود را با موضوعات دیگری غیر از آرمان ملت فلسطین مشغول کرد و موجب شد که این کشور در معرض چپاول دولت اسرائیل قرار گیرد تا اراضی آن اشغال، حقوق ساکنان آن مصادره، شهرکسازی توسط رژیم تل‌آویو گسترش یابد و خشونت، قتل، کشتار و بازداشت علیه مردم فلسطین اعمال شود، این سیاست‌ها همزمان با موافقت "جوبایدن صورت گرفت که در آن زمان معاون اوباما بود، فردی که اکنون رییس جمهوری جدید آمریکا شده است.
اللداوی در پایان نوشت: بایدن گفته که به سیاست سنتی آمریکا باز خواهد گشت، سیاستی که هیچ سودی ندارد و گویا دوباره رهبران فلسطینی را به خوابی شیرین و آرزوهای دست نیافتنی خواهد برد، اما امیدواریم که این بار، این رهبران، سخنان رییس جمهوری دمکرات آمریکا را باور نکرده و به وی اعتماد نکنند و امید خیری از او نداشته باشند بلکه با تکیه بر خون شهدا و رزمندگان گروه‌های مقاومت این توهم محقق نشده را خنثی کنند.