حسین یزدانمهر روز سهشنبه در گفت و گو با ایرنا افزود: شورای ملی ثبت آثار معنوی و طبیعی از ۶ اثر ارسالی از محوطه اریسمان، پنج شیء شامل ظرف قالبگیری (بوته)، مهره سنگی با نقش کنده، کوزه سفالین منقوش و ۲ ظرف سفالین را به ثبت رساند.
وی ادامه داد: محوطه اریسمان در بخش امامزاده نطنز به عنوان وسیعترین و قدیمیترین محوطه متالیک پیش از تاریخ ایران از سوی محققان و باستانشناسان داخلی و خارجی در فاصله سالهای ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۲ با عنوان پروژه بین رشتهای تاریخ ایران مورد پژوهش و کاوش قرار گرفته است که بخش اعظمی از یافتههای آن اکنون در موزه باستانشناسی شهر نطنز نگهداری میشود.
به گفته وی، این محوطه ٢٤ تیر ۱۳۷۸ به شماره ۲۳۴۳ در فهرست آثار ملی تاریخی ایران به ثبت رسیده است.
سرپرست اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی نطنز با اشاره به روند رو به رشد آثار ثبتی در حوزه های تاریخی، ناملموس، طبیعی و منقول این شهرستان گفت: نطنز پس از اصفهان و کاشان رتبه سوم ثبت اثرهای تاریخی، ناملموس و طبیعی و منقول در بین ۲۴ شهرستان اصفهان دارد.
بر پایه آییننامه و دستورالعملهای مصوب، شورای ملی ثبت آثار، بررسی و تصویب شرایط و ارزش ثبت آثار در چهار حوزه آثار غیرمنقول (اماکن تاریخی فرهنگی)، آثار منقول (اموال فرهنگی و اشیا تاریخی)، آثار طبیعی (مناظر بدیع جغرافیایی، محوطههای طبیعی - تاریخی، پدیدهها و نمونههای ارزشمند گیاهی، جانوری و زیستگاهها) و آثار ناملموس (رویدادها، مراسم و آیینهای معنوی و فرهنگی، آواها و مهارتها و شیوههای پخت غذاهای سنتی و...) در فهرست ملی را در بر میگیرد.
وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی رییس شورا، معاون میراثفرهنگی نایب رییس و مدیرکل دفتر ثبت آثار و حفظ و احیای میراث معنوی و طبیعی به عنوان دبیر شورا هستند که نشستهای آن به صورت دورهای و بر پایه پروندههای موضوعی با حضور اشخاص حقوقی ثابت، اشخاص حقیقی و تعدادی از صاحبنظران و نمایندگان دستگاهها و سازمانهای مرتبط با هر پرونده به صورت متغیر تشکیل میشود.
محوطه باستانی اریسمان در زمینی به وسعت ۱۵۰ هکتار به عنوان مهد معدنکاری و فلزکاری کهن ایران با قدمت بیش از ۶ هزار سال از نخستین کورههای ذوب فلزات در جهان است که در سال ۱۳۷۵ شناسایی شد.
بخش امامزاده به مرکزیت بادرود با جمعیت افزون بر ٢٧ هزار نفر در ٣٠ کیلومتری شهرستان نطنز واقع شده است.