تهران- ایرنا- نویسنده و منتقد پیشکسوت ماهنامه سینمایی فیلم گفت: سینمادوستان در دوران اوایل انقلاب که جریان مستمر فرهنگی وجود نداشت از سینما بی‌خبر بودند؛ در آن شرایط مجله فیلم با انتشارش پناهگاه علاقه‌مندان به سینما شد.

احمد طالبی نژاد در گفتگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا با اشاره به سابقه طولانی انتشار این نشریه تاکید کرد: مجله فیلم اگر دو سال دیگر می‌ماند ۴۰ ساله می شد. در ایران کمتر سابقه داشته که یک نشریه فرهنگی ۴۰ سال عمر کند. حتی نشریه فرانسوی کایه‌دو سینما چند بار کادرش را تغییر داده است. ولی در مجله فیلم در این چند دهه سردبیرعوض نشده است.

این منتقد پیشکسوت با اشاره به ساختار مجله فیلم در زمان حیات مسعود مهرابی توضیح داد: یک گروه سی و چند سال پیش با هم انتشار مجله فیلم را شروع کردند و در آن گروه کسی بر کسی برتری نداشت. طبق قانون مطبوعات صاحب امتیازی به فرزند پسر می رسد. ولی مساله این است که مجله فیلم را مجوز و قانون مطبوعات درنمی آورد.

وی گفت: مجله فیلم را یک گروه منتشر کرده‌اند و دوست جوان ما هم باید یک جزیی از این مجموعه باشد. در حالی که او می خواهد در راس امور قرار بگیرد. پویا مهرابی فرزند صاحب امتیار سابق مجله فیلم، این نشریه را با یک شرکت تجاری صرف اشتباه گرفته و خواسته گربه را دم حجله بکشد.

نویسنده کتاب از شما چه پنهان افزود: همان قدر که عباس یاری و هوشنگ گلمکانی در مجله سهم حقوقی داشتند؛ نویسندگان هم سهم معنوی دارند. من سی چهل سال از زندگی‌ام را صرف مجله کرده‌ام و نگران هستم که آیا این سهم نادیده گرفته می شود یا خیر.

واردکردن شوک به فضای مرده سینما

طالبی‌نژاد درباره اهمیت و تاثیرگذاری مجله فیلم بیان کرد: درباره نقش و جایگاه مجله فیلم در سینمای پس از انقلاب هیچ شک و تردیدی وجود ندارد. این مجله وقتی منتشر شد یک شوک به فضای مرده سینمای ایران وارد کرد. چون سینمای ایران آن زمان در برزخ به سر می برد و هنوز بنیاد سینمایی فارابی جای پای محکمی پیدا نکرده بود.

وی گفت: خیلی از دست اندرکاران سینما یا کوچ کرده بودند و یا اجازه فعالیت نداشتند. کسی نمی دانست که کدام سینماگر رفته و کدام سینماگر مانده است. همچنین فیلمفارسی سازان سابق ناگهان در اقدامی فرصت طلبانه شروع به ساخت فیلم های شعاری کرده بودند. مجله فیلم در این شرایط پناهگاه سینمادوستان و سینماگران شد و هم از سینمای ایران پشتیبانی کرد و هم در معرفی سینمای روز جهان نقش داشت.

کارگردان فیلم من بن لادن نیستم افزود: از اوایل دهه ۶۰ به بعد سینماها فیلم خارجی نشان نمی دادند. ویدئو به شکل قاچاق رایج بود و فیلم‌ها دست به دست می گشت. آن زمان که زیرنویس و دوبله نبود خیلی ها نمی توانستند با فیلم های زبان اصلی ارتباط برقرار کنند. مرجع آنها مجله فیلم بود که خلاصه داستان فیلم های روز جهان را می نوشت. مجله فیلم با مباحث نظری بینش سینمایی جوانان را تقویت کرد. خیلی از فیلمسازان جوان در مصاحبه هایشان می گویند که ما اولین بار از طریق مجله فیلم با سینمای متعالی آشنا شدیم.

به گزارش ایرنا، سه روز پیش دبیر تحریریهٔ مجله فیلم با انتشار مطلبی در اینستاگرام از تغییرات اساسی در تیم مدیریتی این مجله و کناره‌گیری اجباری بنیان‌گذاران این نشریه خبر داد.

عباس یاری ضمن اشاره به جدایی خودش و هوشنگ گلمکانی از تیم مدیریتی این مجموعه نوشت: با درگذشت مسعود محرابی که صاحب امتیاز این مجله بود، پسر زنده یاد محرابی سکان این نشریه را به دست گرفته و بنیان‌گذاران این نشریه توسط صاحب امتیاز جدید کنار گذاشته شده‌اند.

مسعود مهرابی مدیر مسئول و صاحب امتیاز ماهنامهٔ فیلم بود و هوشنگ گلمکانی و عباس یاری، دبیری شورای نویسندگان و دبیری تحریریه این مجله را برعهده داشتند. این نشریه در سال ۱۳۶۱ با نام «سینما در ویدئو» آغاز به کار کرد و از سال ۱۳۶۲ به فیلم تغییر نام داد.