به گزارش ایرنا، سال ۲۰۲۱ در آمریکا از ۲۰ ژانویه آغاز شد. از همان روز چهارشنبه ای که جو بایدن به عنوان چهلوششمین رئیسجمهوری ایالات متحده به کاخ سفید راه یافت و فاصله شنیدن شعارهای تبلیغاتی از نامزد ریاست جمهوری تا مشاهده عملکرد رئیسجمهوری منتخب در همان روز تحلیف به یکباره از بین رفت.
هر قدر زمان میگذرد این نکته بیشتر اثبات میشود که جذابیت انتخابات آمریکا نه از آمدن بایدن که فقط از بسته شدن پرونده ترامپ بود. بایدن با شعار «احیای روح آمریکایی»، «اول آمریکا» ی ترامپ را کنار گذاشت اما استانداردهای دوگانه آمریکا ثابت کرده که سیاستهای مستکبرانه و غیر منطقی کاخ سفید به ویژه تکیه مکرر روسای جمهور آمریکا به ابزار جنگ و تحریم و تهدید علیه کشورهای مغضوب و بی اثر شدن و نخنما شدن این ابزار در طول زمان همواره یکسان بوده است.
اما ونزوئلا؛ کشوری با گنجینه های عظیم نفت و طلا که همواره از اهمیت ویژه ای در سیاست خارجی دولت آمریکا برخوردار بوده و از سیاستهای مستکبرانه به ویژه در دوران ترامپ کم آسیب ندیده است. سیاست تغییر سیاسی در این کشور آمریکای لاتین، هدف یکسان دولتمردان کاخ سفید بوده است.
اگر تا پیش از انتخابات هر گمانه زنی از چشم انداز روشن روابط واشنگتن- کاراکاس به ذهن کارشناسان خطور میکرد اما اظهارات آنتونی بلینکن یک روز پیش از مراسم تحلیف، تکلیف خیلی از مسائل را روشن کرد؛ دولت جدید دموکرات در قبال ونزوئلا همان مسیر استراتژی تحریم و پشتیبانی از خوان گوایدو رهبر مخالفان را در پیش خواهد رفت.
هر چند انتظار می رفت بایدن راهبرد تشدید فشارها و رویکرد تحریمی ترامپ و حتی تهدید بالقوه نظامی برای سرنگونی دولت مادورو را شکست خورده دانسته و به دنبال تغییر این استراتژی شکستخورده، به جای همراهی آشکار با گروه مخالفان و حمایت گوایدو، به دنبال بهرهبرداری از تعدیل روابط با دولت مادورو برآید اما از آنجا که مسائل جاری ونزوئلا باب میل واشنگتن پیش نمیرود در پی تغییر رویکرد پیشین خود و دنباله روی از سیاست های خصمانه آشکار سلف خود برآمده است.
در تازه ترین اخبار به گزارش رویترز، آنتونی بلینکن وزیر امور خارجه آمریکا با خوان گوایدو رهبر مخالفان به صورت تلفنی گفتوگو کرد.
ند پرایس سخنگوی وزارت امور خارجه در بیانیه ای اعلام کرد: بلینکن در تماس با گوایدو، بر اهمیت بازگشت به دموکراسی در ونزوئلا از طریق انتخابات آزاد و عادلانه تأکید کرد.
بلینکن در این تماس تلفنی همچنین به همکاری امریکا با اتحادیه اروپا، سازمان کشورهای قاره امریکا و دیگر گروهها برای افزایش فشارهای چندجانبه با هدف انتقال قدرت دمکراتیک و مسالمت آمیز در ونزوئلا اشاره کرد.
بنابراین با توجه به تداوم رویکرد ترامپ در دوره بایدن میتوان گفت تا زمانی که در ونزوئلا وضعیت فعلی حاکم است و به زعم غرب، نیکلاس مادورو رئیسجمهوری این کشور، تن به انتخابات آزاد نداده و بحثهای حقوق بشری را رعایت نمیکند، آمریکا بر اساس دستور کار دموکراتها، بحث تحریمها را دنبال خواهد کرد.
روزنامه واشنگتن پست در گزارشی با تیتر «آمریکا نمیتواند رژیم ونزوئلا را شکست دهد اما میتواند رفتار آن را تغییر دهد» نوشت: دولت بایدن سیاست کاملا ناکامی در قبال ونزوئلا را به ارث برده است. استراتژی افتخارآمیز اولیه ترامپ نتیجه معکوس داد و رژیم مادورو را به تهران، مسکو و پکن نزدیکتر کرد. تا دو سال آینده، هدف نباید سرنگونی رژیم باشد، بلکه تغییر رفتار دولت ونزوئلا از طریق کاهش تحریمها ضروری است.
کریستوفر ساباتینی، کارشناس حوزه آمریکای لاتین در اندیشکده انگلیسی «چتم هاوس» نیز پیشتر گفت، سیاست آمریکا در دوران بایدن تغییر نخواهد کرد و همچنان هدف این کشور تغییر سیاسی و پرداختن به بحران انسانی خواهد بود.
برآیند تحولات سیاسی اخیر اینکه هرچند گزینه اقدام نظامی به عنوان نمونه ای از سیاستهای جنگ طلبانه ترامپ علیه مادورو در دوران بایدن حذف شده اما انتظار میرود کماکان دورنمای روشنی از روابط واشنگتن- کاراکاس وجود نداشته باشد.
به این ترتیب سیاست مداخله واشنگتن در امور داخلی ونزوئلا همچنان ادامه داشته و مطمئناً کاخ سفید شاهد همان نتایج شکست خورده قدیمی در به زانو درآوردن دولت ونزوئلا خواهد بود.