به گزارش خبرنگار سیاسی ایرنا، تعدد گزینههای بالقوه نامزدی در جناح اصولگرا و انواع تحلیلها و خبرها درباره آمدن و نیامدن هریک از آنها و اصرار و برنامهریزی طیفها برای آوردن نامزد متبوع خود حکایت از آن دارد که حتی اگر اعضای شوراهای وحدت بخش به تعداد انگشتان دست هم برسد برای رسیدن به یک گزینه مشخص راه دشواری در پیش خواهند داشت.
«محمدباقر قالیباف» گزینه اصلی نواصولگرایان است و سنتیها هم در تب و تاب حضور «علی لاریجانی» قرار دارند، حضور نظامیان اصولگرا در انتخابات ریاست جمهوری هم مدتهاست در صدر خبرها و تحلیل ها قرار دارد و به نظر میرسد در این دسته هم گروهی «سعید محمد» را شایسته رقابت میدانند. اینکه کدام یک از روسای سابق و کنونی مجلس یا رییس قرارگاه خاتم الانبیا(ص) میتواند به گزینه نهایی راست سیاسی تبدیل شود اما و اگر بسیار است. هریک از این گزینهها برای به دست آوردن تمام حمایت اصولگرایان راه دشواری در پیش دارد؛ ضمن اینکه رقیب بالقوهای هم مانند حجت الاسلام «ابراهیم رییسی» در اردوگاه اصولگرایان است که حضورش میتواند معادلات آنها را کاملا بهم بریزد.
قالیباف و مشکلات درون مرزی و برون مرزی
از خردادماه سال جاری که «محمدباقر قالیباف» به عنوان رییس مجلس انتخاب شد، اقدامات و فعالیتهای متفاوت او هم در مقام رییس قوه مقننه مورد توجه رسانهها قرار گرفت. اظهارات و اقداماتی که نه تقنینی بود و نه نظارتی، سفرهای استانی و میدانی، تصویب و ابلاغ قانون همه و همه حکایت از قانع نبودن وی به کرسی ریاست بهارستان و تلاش برای رسیدن به ریاست پاستور بود. این گمانه زنیها با سفر وی به روسیه و تلاشهای بینتیجه برای دیدار با رییس جمهوری آن کشور پررنگتر هم شد و در حالی که بسیاری گمان میکردند رییس مجلس از مهمترین گزینههای انتخاباتی اصولگرایان است، «محسن پیرهادی» از نمایندگان همفکر وی در مجلس تصریح کرد که وی کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری نخواهد شد.
این سخنان اما از سوی رسانهها به عنوان پایان بحث انتخاباتی رییس مجلس تحلیل نشد و پس از اظهارات پیرهادی گمانه زنیها بیشتر و انواع تحلیلها در این زمینه منتشر شد. گروهی این اقدام را تاکتیکی برای کاستن از انتقادات دانستند و گروهی دلیل آن را وجود رقیبی قدرتر در انتخابات تحلیل کردند. دشواریهای پیش روی قالیباف اما محدود به این موارد نیست و اداره مجلس یازدهم هم با وجود یکدستی سیاسی و فکری به چالش برای وی تبدیل شده که نمونه تازه آن اظهارات نماینده بافق است. «محمدرضا صباغیان» نماینده بافق و مهریز روز سه شنبه و در جریان بررسی لایحه بودجه در مقام مخالف، انتقاداتی را متوجه رییس مجلس کرد و گفت: «آقای قالیباف اینجا مجلس است و پادگان نظامی نیست. همه ما نماینده مردم هستیم، شما هم نماینده مجلس هستید و نماینده برتر نیستید. شما در مجلس یک حزب تشکیل دادهاید که کسی نمیتواند حرف بزند.»
شنیدههای تایید نشده ای هم پیش از این نارضایتی شماری از نمایندگان مجلس از نحوه ریاست وی بر مجلس حکایت داشت و به نظر میرسد اتحاد دقیقه نودی پیش از انتخابات مجلس در سال ۹۸ به افتراقی در روزهای پیش از انتخابات ریاست جمهوری سیزدهم تبدیل شده است. قالیباف در مسیر به دست آوردن حمایت تمام اصولگرایان رقیبی چون حجت الاسلام رییسی را پیش رو دارد که هرچند هیچ نشانهای از حضور وی به عنوان نامزد انتخابات نیست اما حتی در گمانه زنیها هم، رییس قوه قضائیه جدیتر از رییس قوه مجریه قرار دارد. شاید به همین دلیل است که حجت الاسلام «غلامرضا مصباحی مقدم» سخنگوی جامعه روحانیت مبارز درباره حمایت این نهاد از کاندیداهای مختلف گفته است: «ما آقای قالیباف را نفی نکردیم، منتهی اگر آقای رییسی بیاید روی او اجماع میکنیم.» پیش از این هم بسیاری از چهرههای اصولگرا حجت الاسلام رییسی را به عنوان نامزد اصلی خود در انتخابات (به شرط کاندیداتوری) اعلام کردند.
معتدلان اصولگرا؛ مشتاقی رقیب و طرد رفیق
سنتیهای معتدل اصولگرا را میتوان ساکتین عرصه سیاست ایران در یک دهه گذشته دانست. چهرههایی مانند حجت الاسلام «علی اکبر ناطق نوری» و «علی لاریجانی» به دلیل مواضع معتدل و نزدیک به دولت و یا حتی اصلاح طلبان چندی است که از سوی گروههای مختلف و البته تندروتر اصولگرا طرد میشوند اما همچنان نمیتوان اثرگذاری آنها را نادیده گرفت. به دلیل همین اثرگذاری است که چهرههایی از جریان رقیب، از حمایت تمام قد خود از شخصیتی مانند حجت الاسلام ناطق نوری سخن میگویند و احتمال حمایت از علی لاریجانی را رد نمیکنند. حجت الاسلام «عبدالواحد موسوی لاری» در تازهترین گفت و گوی خود با اشاره به ویژگیهای ناطق نوری تصریح کرده است: «اگر آقای ناطق بیاید به احتمال زیاد زمینه اینکه جمع قابل توجهی از اصلاح طلبان از ایشان حمایت کنند، هست. اما این را باید به آن جمع و اراده خود آقای ناطق واگذار کنیم. فعلا تلقی من این است که به هیچ نحو آقای ناطق به صحنه نمی آید.» پیش از این هم «حسین مرعشی» سخنگوی حزب کارگزاران سازندگی گفته بود: «از آقای ناطقنوری بدون قید و شرط حاضر هستیم که حمایت کنیم تا رئیسجمهور ایران شود. مشکل این است که آن مجموعهای که در نظام مدیریت میکنند، دیگر ناطقنوری را قبول ندارند و این مشکل ما نیست».
این حمایتهای اصلاح طلبان از چهره اصولگرایی مانند ناطق نوری در حالی است که کاندیداتوری چنین شخصیتهایی به یکی از کابوسهای اصولگرایان دیگر تبدیل شده است به گونه ای که هرگونه شائبه حمایتی از آنها به عنوان اتهامی از سوی جریان مقابل در بوق و کرنا می شود و به همین دلیل است که «علیرضا زاکانی» از نمایندگان نزدیک به طیف پایداری؛ جامعه روحانیت مبارز و شورای وحدت آن ها را متهم به حمایت از لاریجانی میکند و با تکذیب آنها روبرو میشود. حذف معتدلین اصولگرا از جرگه اصولگرایان شاید در کوتاه مدت راه را برای گروههای تازه و رادیکال باز کند اما در درازمدت کفه تندروی را در این جریان سنگین تر کرده و ماهیت اصولگرایی را تحدید خواهد کرد.
گزینه نظامی اصولگرایان
روی کار آمدن دولت نظامی بیش از یک سال است که در مجامع رسانهای و سیاسی مورد توجه است و طرفداران آن هم میان اصولگرایان کم نیست. هرچند چهرهای مانند قالیباف هم سبقه نظامیگری دارد اما این روزها منظور از گزینه نظامی از سوی اصولگرایان؛ چهرههایی چون سعید محمد فرمانده قرارگاه خاتم الانبیا (ص) است که هرچند هنوز هیچ تایید رسمی از قصد وی برای کانداتوری وجود ندارد اما پررنگ شدن فعالیتهای بسیار وی در رسانه ها میتواند وی را به گزینه تازه ای برای اصولگرایان بدل سازد. انتشار کلیپهایی از اقدامات، توییتی هایی حتی در توصیف ظاهر وی و خبر فعالیتهای او در شهرستان ها گرچه تاکنون در حد شنیده و مشاهده است اما در همین اندازه هم توجه رسانه ها را به خود جلب کرده است.