به گزارش ایرنا از روزنامه دنونی آواز سارایوو، نشریه "جمعیت شناسی" که چند روز پیش توسط آژانس آمار بوسنی و هرزگوین انتشار یافت، نشان می دهد در حالی تعداد خانواده های تک فرزندی در بوسنی و هرزگوین در سال ۱۹۸۴ میلادی بالغ بر چهل و دو هزار و ۶۸۴ خانواه بوده، این رقم در سال ۲۰۱۳ (سالی که آخرین سرشماری عمومی نفوس در آن برگزار شد) حتی به دویست و هفده هزار و ۶۱۳ خانواده رسید.
همین گزارش حاکی از این است که تعداد خانواده های تک فرزندی در بوسنی و هرزگوین در سال ۱۹۹۱ میلادی بالغ بر یکصد و سی هزار و ۲۲۲ خانواده بوده است.
همچنین در این راستا اشاره می شود که میانگین سنی جمعیت بوسنی و هرزگوین نیز به طور چشمگیر تغییر کرده است.
بر اساس سرشماری عمومی نفوس سال ۲۰۱۳، میانگین سنی مردان و زنان در بوسنی و هرزگوین به ترتیب ۳۸.۲ و ۴۰.۷ سال است.
این در حالی است که میانگین سنی مردان و زنان در سال ۱۹۹۱ به ترتیب ۳۳ و ۳۵ سال بوده است.
همچنین سرشماری عمومی نفوس سال ۲۰۱۳ نشان می دهد تعداد زنانی در بوسنی و هرزگوین که هرگز زایمان نکرده اند چهارصد و بیست و شش هزار و ۳۴۶ نفر بوده است.
جمهوری بوسنی و هرزگوین حدود چهار میلیون نفر جمعیت دارد که ۴۸ درصد آنان را بوسنیایی های اکثراً مسلمان، ۳۷ درصد را صرب های اکثراً ارتدوکس، ۱۴ درصد را کروات های اکثراً کاتولیک و بقیه را سایر اقوام تشکیل می دهند.
بوسنی و هرزگوین کشوری در جنوب شرقی اروپا قرار دارد و پایتخت آن شهر سارایوو است. این کشور در غرب و شمال غرب با کشور کرواسی، در شرق با کشور صربستان و در جنوب شرقی با کشور مونته نگرو همسایه است.
این کشور در اول مارس ۱۹۹۲ از یوگسلاوی سابق اعلام استقلال کرد و در همین سال به عنوان کشوری مستقل از سوی سازمان ملل متحد به رسمیت شناخته شد.
بر اساس قرارداد صلح دیتون در سال ۱۹۹۵میلادی که سرآغازی برای موجودیت جدید بوسنی هرزگوین بود، این کشور به دو هویت سیاسی جمهوری صربسکا و یک بخش مسلمان و کروات نشین به نام فدراسیون بوسنی و هرزگوین دست یافت.
در زمان حاضر سه رییس جمهوری به صورت نوبتی، بوسنی و هرزگوین را اداره می کنند.