به گزارش روز یکشنبه پایگاه خبری ساینس‌دیلی، در این تحقیقات که با استفاده از موش‌ها انجام گرفت، محققان یک گروه از موش‌ها را با استفاده از رژیم غذایی غربی پرچرب و پر از کربوهیدرات تغذیه کردند و گروه کنترل با استفاده از یک رژیم سالم تغدیه شدند.
در طول هشت هفته موش‌های دارای رژیم غربی وزن زیادی را اضافه کردند. سپس هر گروه از موش‌ها به دو دسته تقسیم شدند و در هشت هفته بعدی محققان کبد یک دسته از آن‌ها را با استفاده از پالس‌های مافوق‌صوت متمرکز تحریک کردند و دسته دیگر را در معرض پالس‌های غیرواقعی قرار دادند.
در نتیجه این تحقیقات مشخص شد موش‌های دارای رژیم غربی که پالس‌های غیرواقعی را دریافت کردند، بین هفته‌های ۹ تا ۱۶ با همان آهنگ قبلی افزایش وزن یافتند. اما وزن موش‌های دارای رژیم غربی که پالس‌های مافوق صوت متمرکز را دریافت کردند، با سرعت کمتری افزایش یافت. همچنین میزان غذای مصرفی آن‌ها در طول هفته کاهش یافت، تجمع چربی در بافت شکمی آن‌ها کاهش یافت و تعداد زیادی از نشانگرهای التهابی، متابولیک و خون آن‌ها سالم‌تر بود. این درحالی است که فاکتورهای مذکور در گروه موش‌های دارای رژیم غذایی سالم، تفاوت محسوسی نداشت.
به اعتقاد محققان این شیوه برای مدیریت چاقی و درمانی عوارض مزمن مرتبط با آن مانند دیابت و سندروم متابولیک کاربرد دارد.
در حال حاضر حدود ۶۱ درصد از بزرگسالان به اضافه وزن یا چاقی مبتلا هستند و شاخص توده بدنی بالایی دارند.
شاخص توده بدنی (BMI) مهمترین فاکتور در تعیین وزن نرمال، اضافه وزن و چاقی است. شاخص توده بدنی با تقسیم وزن (به کیلوگرم) بر توان دوم قد (به متر) به دست می آید.
شاخص توده بدنی کمتر از ۱۸.۵، نشان دهنده کم وزنی غیر طبیعی است. اگر عدد بدست آمده بین ۱۸.۵ تا ۲۴.۹ باشد، یعنی وزن فرد طبیعی است. عدد بزرگتر و مساوی ۲۵، نشان دهنده اضافه وزن است. عدد ۳۰ به بالا نشان دهنده چاقی است، که به ترتیب به چاقی درجه یک (بین ۳۰ تا ۳۴.۹)، چاقی درجه دو (بین ۳۵ تا ۳۹.۹) و چاقی درجه سه (۴۰ به بالا) تقسیم بندی می شود. آگاهی از شاخص توده بدنی برای هر فرد ضروری است.
مطالعات نشان می دهد بیش از ۱۰ نوع سرطان با چاقی و اضافه وزن ارتباط مستقیم دارد. علاوه بر آن، چاقی عامل اصلی حمله قلبی، سکته مغزی، بیماری‌های تنفسی و دیابت است.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Scientific Reports منتشر شده است.