هجدهمین جشنواره نمایش عروسکی تهران-مبارک در فقدان دبیرش زنده‌نام گلزار محمدی به دبیر اجرایی مهدی حاجیان از دهم اسفند کار خود را در همراهی با فضای مجازی از طریق چهار سامانه تلویزیون تئاتر ایران، هاشور، تیوال و نمایش‌نت آغاز کرد و تا ۱۷ اسفند نیز ادامه خواهد داشت.
نمایش موش روستایی و راز ناهار گمشده به کارگردانی لیلی شایق از جمله آثار حاضر در این رویداد نمایشی است. نمایشنامه موش روستایی و راز ناهار گمشده توسط حسین فدایی‌حسین ترجمه شده است. بازی دهنده‌های عروسک آوین خردمند، پریسا صفایی، یاسمین خدادادی، فاطمه عسگری و نسیم لقمانی و صداپیشه‌ها پریسا صفایی، محمد شفیعی، فاطمه عسگری و لیلی شایق هستند.
خنده‌هایی که زیر لایه‌های ماسک درخشیدند
لیلی شایق کارگردان نمایش موش روستایی و راز ناهار گمشده که از اصفهان در بخش صحنه‌ای کودک و نوجوان هجدهمین جشنواره نمایش عروسکی تهران-مبارک حضور دارد در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا در مورد نحوه آماده‌سازی و تمرینات این کار، گفت: به اجرای نمایش قبل از همه گیری کرونا فکر شده بود. تمرینات، ساخت دکور و عروسک‌ها به رشد قابل توجهی رسیده بودند ولی شیوع بیماری آن را متوقف کرد.
وی ادامه داد: در این مدت جشنواره، گروه‌ها دوباره دست به کار شدند. انگار هر گروه از یک منطقه‌ای جوانه زد و عروسک‌ها جان گرفتند. خنده‌ای که مدت‌ها ناپدید شده بود زیر لایه‌های ماسک درخشید. گروه ما نیز با حفظ همه شیوه نامه کار آماده‌سازی عروسک، دکور و تمرین‌های آماده‌سازی را انجام داد. به استودیوها و پلاتوهای مختلفی برای ضبط صدا، تمرین، فیلمبرداری و...رفتیم و خوش‌بختانه به‌اتفاق همه دوستانم در سلامتی کامل، منتظر تماشای فیلم‌های نمایش حاضر در جشنواره عروسکی هستیم.
فعالیت گروهی نشاط می‌آورد. فکر می‌کنم باید ادامه داد و زندگی کرد. به نظر می‌رسد این شرایط، باعث بروز خلاقیت‌های جدیدی در اجرای گروه‌ها شده است؛ مثلا قانون جشنواره مبنی بر این‌که فیلم اجراها دارای برش و تدوین نشوند یکی از همین ویژگی‌هاست. این قانون هم زنده بودن نمایش‌ها را مدنظر قرار می‌دهد و هم مخاطب تا انتهای نمایش را تماشا می‌کند.
این کارگردان خاطرنشان کرد: بنابراین هنرمند باید خلاقیت داشته باشد و با توجه به حفظ این دستورالعمل‌ها، سرگرم‌کنندگی نمایش برای مخاطب را هم در نظر بگیرد. به همین دلیل فکر می‌کنم جشنواره‌ای متفاوت را شاهد خواهیم بود که گرچه مجازی است ولی دارای سبک و سیاق خاصی است که مطمئنا گروه‌های زیادی از پس آن بر آمده‌اند.
زنده‌یاد گلزار محمدی پیامی داشت که «دست‌های ما را برای ساختن شور زندگی تنها نگذارید». فکر می‌کنم در شرایط حال حاضر این شور زندگی بیشتر از هر زمانی نیاز است که در رگ‌های مردم به خروش دراید. امیدوارم بار دیگر با شرایط بهتری در کنار هم باشیم.
تکنیک‌های جایگزین در شیوه عروسک گردانی ماریونت
شایق درباره تکنیک اجرایی نمایش موش روستایی و راز ناهار گمشده، اظهارداشت: این نمایش عروسکی، به شیوه ماریونت کار شده است و چون در این شیوه اجرایی تعداد زیاد نخ‌ها، دردسرهایی را به‌وجود می‌آورد به پیشنهاد حبیب‌اله شفیعی، که در بخش طراحی و ساخت عروسک مشاور گروه است به جای نخ‌هایی که مربوط به سر عروسک‌ها می‌شود از باتوم استفاده کردیم. با این شیوه تعداد زیادی از نخ‌ها حذف شدند و بازی‌دهنده‌ها با آسایش بیشتری به کارشان می‌پردازند. عروسک‌ها از نظر رنگ و فرم ظاهری جذابیت‌های زیادی برای بچه‌ها دارند و سعی کردیم با ضبط فیلمی با استانداردهای جشنواره، این جذابیت دیداری را برای مخاطب ایجاد کنیم. نمایش برای گروه سنی کودک طراحی شده و امیدواریم مخاطبان از آن لذت ببرند.
او با بیان این که نمایشنامه نوشته ساندرا فنیچل اشر است، تصریح‌کرد: داستان آن درباره موش روستایی است که انواع غذاهای ساده را آماده کرده و منتظر است دختر عمویش از شهر برسد، ولی بچه گربه‌ها ناهار آن‌ها را بدون اجازه و دور از چشمش می‌خورند. وقتی موش روستایی متوجه می‌شود که غذاها نیستند با دخترعمویش تماس می‌گیرد و به او اطلاع می‌دهد. دخترعمو نیز می‌گوید در خانه‌اش غذای زیادی دارد و حالا او به شهر برود. موش روستایی قبول می‌کند و به شهر می‌رود ولی بچه گربه‌ها او را تعقیب می‌کنند.