سالی که گذشت سالی سخت و تلخ برای تمام مردم در گوشه و کنار این جهان خاکی بود. سالی که سایۀ یک بیماری ویروسی بر تمام جهان سایۀ انداخته بود و ترس از ابتلا به یک بیماری بی درمان و آمار مبتلایان و درگذشتگان ناشی از آن، در صدر تمامی اخبار قرار داشت.
به دنبال قرنطینههای متعددی که کشورها بر اساس شرایط و وضعیت خاص خود وضع می کردند، پس از مدتی زندگی با تمام بیم و امیدها و چالش ها کج دار و مریز از سر گرفته شده و گرچه بسیاری از مشاغل به تعطیلی دائمی گرویدند اما سایر مشاغل کار خود را آغاز کردند.
هنرمندان در این میان جزو اقشاری بودند که از این بیماری ضربه های زیادی دیدند و علاوه بر تعطیلی طولانی مدت و رخوتآور حوزه هایی چون تئاتر و بی رونقی گیشه در فروش، چهرههای برجسته ای را هم از دست دادند و به سوگ انسان هایی نشستند که شاید هرکدام وزنهای در حرفه و تجربه زیسته خویش بودند.
روزهای کرونا تجربه زندگی را در تردید کشداری نسبت به بهبود اوضاع جهان و از سوی دیگر امیدی به پایان شب سیاه رقم زد و هرکسی را با آوردههای خویش از مراحل مختلف زندگی به مقابله، رویایی و تحمل آن واداشت.
۱۳۹۹؛ سالی که برای همۀ مردم سخت بود
منصور ضابطیان روزنامهنگار، کارگردان، مجری رادیو و تلویزیون، در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی ایرنا و در توضیح سختیهای و دشواریهای شخصی و حرفهای که در سال ۱۳۹۹ با آن مواجه بود گفت: سال گذشته سال سختی بود؛ نه برای من که برای همه مردم و برای همه مشاغل.
سال ۹۹ برای همه مشاغل از یک راننده اتوبوس گرفته تا من که برنامهسازی میکنم یا مینویسم سخت بود؛ و شاید برای ما از یک جنبه دیگر هم سخت بود و آن اینکه وقتی شما برنامهسازی میکنید، مشغول انجام یک کار تیمی در یک فضای سربسته هستید که این موضوع کار شما را سخت و دشوار میسازد.
وی افزود: به همین دلیل یکی از نگرانیهای من به عنوان یک برنامهساز در سالی که گذشت دغدغه دائمی نسبت به سلامتی اعضای گروهم بود.
نویسنده کتابهای مارک و پلو: مجموعهای از سفرنامهها و عکسها، ۱۳۸۹، برگ اضافی: مجموعهای از سفرنامهها و عکسها،۱۳۹۴، سباستین:سفرنامه و عکسهای کوبا، ۱۳۹۵، چای نعنا؛ سفرنامه و عکسهای مراکش، ۱۳۹۶، موآ؛ سفرنامه و عکسهای ویتنام ۱۳۹۷ و بیزمستان: سفرنامه و عکسهای تاجیکستان،۱۳۹۸ بیان کرد: از سوی دیگر چون یکی دیگر از مشاغل من سفرنامه نویسی است، سفر نرفتن و تعطیلی سفرها هم دلیل دیگری بر سخت شدن شرایط کار بود.
اما بههرحال مقاومت کردیم که اوضاع بهتر شود و شاید در سال جدید بتوانیم کارهایمان را پیش ببریم چراکه انسان به امید زنده است. بههرحال آدم در مراحل مختلف زندگی با چالشهای متعددی رو به برو است و این هم یکی از آن چالشهایی بود که نوع انسان با آن روبرو شد.
امید کلیدواژۀ سرپا ماندن ماست
ضابطیان در ادامه و در توضیح این که چگونه با سختیهای زندگی در ایام کرونا کنار آمده است گفت: یکضرب المثل قدیمی است که میگوید انسان با امید زنده است و ما هم با همین امید زنده هستیم و امید داریم که همهچیز درست شود و انشالله این اتفاق میافتد؛ یعنی امید کلیدواژه سرپا ماندن ماست و مرور خاطرات گذشته و امید به اینکه دوباره آن خاطرات در زندگیمان تکرار شود، آدم را سرپا نگه میدارد.
برای این امیدواری سعی کردم که خودم را به غصهها نسپارم و سرم را با خواندن و نوشتن و خلق کردن گرم کنم؛ با توجه به دیگران و وقت گذراندن با دوستانم فضایی را برای خودم ایجاد کنم و همه اینها راهحلهایی بود که میشد کمی حالمان بهتر شود.
وی افزود: در این دوران بسیار کار کردم و مجبور بودم که کار کنم چون یک برنامهساز مجبور است که در شرایط سخت هم برنامه بسازد و چارۀ دیگری ندارد؛ بنابراین شاید بهاندازه سایر افرادی که ساعاتی بیکاری داشتند من نداشتم.
مخصوصاً اینکه وقتی در حال تولید برنامه سرگرمکننده هستید این احساس را دارید که مسئولیت کار بیشتری روی دوش شما است و من هم در این مدت بیشتر کار کردم و کلاسهای بیشتری به شکل آنلاین داشتم و کارگاههایی بود که تدریس میکردم و همه اینها راهحلهایی بود که من را زنده نگه داشت.
برنامهام در عید خانه ماندن و خواندن کتاب است
تهیه کننده برنامه رادیو هفت (برنامهای ادبی، هنری و موسیقی محور که با هدف آرامشبخشی، پیشتر از شبکهٔ آموزش سیما و اکنون از شبکۀ شما روی آنتن تلویزیون میرود) با اشاره به این که لذت بردن از کتاب و خواندن آن بستگی به سلیقه آدمها دارد گفت: مجموعهای از کتابها را برای ایام نوروز بهصورت ویدیو در برنامهای با عنوان «خوشحال با کتاب» در فیدیبو معرفی کردهام که مردم میتوانند این ویدئوها را ببینند و کتابهایی که برایشان مفید است را پیدا کنند.
این معرفی شامل مجموعهای از کتابها در حوزههای مختلف است که بتواند سلیقههای آدمهایی مختلف را پاسخ دهند و شامل کتابهایی از ادبیات گرفته تا روانشناسی و سرگذشت نامه و سفرنامه و موضوعات مختلف میشود.
این پادکست ساز، نویسنده و تهیهکننده تصریح کرد: مهمترین چالش من در سال گذشته سلامتی آدمهایی بود که با آنها کار میکردم چون در مقابل این آدمها مسئولیت داشتیم که کسی بیمار نشود و کرونا نگیرد و بتوانیم با سلامتی به کارمان ادامه دهیم و برای مردم برنامه تولید کنیم.
بزرگترین درسی که از کرونا گرفتم این بود که همهچیز در زندگی آنگونه که فکر میکنیم پیش نمیرود و درس دیگر امید بود؛ امید به اینکه انشالله همهچیز درست خواهد شد.
وی افزود: در ایام عید ضبط برنامه محاکات را داریم و باقی زمانم به در خانه ماندن و کتاب خواندن و حداکثر رفتوآمدهای محدود با خانواده میگذرد.
سالی پر از سلامتی برای مردم آرزو میکنم و امیدوارم همانطور که در سال ۹۹ مهمترین کلیدواژه کرونا و قرنطینه بود در سال ۱۴۰۰ مهمترین واژه سلامتی، خوشی و سفر و اتفاقات خوب باشد.