روزنامه ستاره صبح ۲۰ اسفند یادداشتی به قلم مصطفی محمودی - اقتصاددان منتشر کرد و نوشت: داستان گرانیها در بازار شب عید، داستانی تکراری برای اغلب مردم است. در شرایطی که بسیاری از اقشار جامعه، بهخصوص فرودستان و گروههای کمدرآمد، به فکر آناند تا در آستانه سال نو، اقلام موردنیاز خود را خریداری کنند، این دلالان و سودجویان هستند که بدون توجه به حقوق مصرفکننده، تنها به فکر کسب منافع خود از هر طریق ممکن هستند. در حال حاضر آشفتگی قیمتها در بازار مایحتاج عمومی مانند میوه، مرغ، روغن و... موجب کاهش قدرت خرید و نگرانی مردم و پرشدن جیب دلالان و مافیای ثروت شده است. وزیر صمت که مسئول مستقیم کنترل بازار شب عید است، تقصیرها را از گردن خود برداشته و معتقد است که آشفتگی بازار میوه به علت ورود دلالان و سودجویان است که پولهای خود را از بازارهای دیگر خارج کردهاند و به بازار میوه آوردهاند.
به عقیده نگارنده، شاخصهای اقتصادی از مدتها پیش روند صعودی تورم را گوشزد کرده بودند. وقتیکه فقر گستردهتر میشود، سهم کالاهای خوراکی نسبت بهکل هزینههای زندگی بالا میرود و اینیک اصل اقتصادی است. چند برابر شدن نرخ اقلام خوراکی طی ماههای اخیر نشاندهنده این است که تعداد بیشتری از مردم به زیرخط فقر سقوط کرده و میکنند. خود فقر هم دستهبندی دارد و بسته به فاصله افراد فقیر تا خط فقر، شدت آن متفاوت است. بهعنوانمثال اگر خط فقر را ۳ میلیون تومان در نظر بگیریم، آنکسی که دو میلیون و ۹۰۰ هزار تومان دریافتی دارد هم، زیرخط فقر است و آنکسی هم که یکمیلیون میگیرد زیرخط فقر است، ولی شدت فقر این دو متفاوت است.
این در حالی است که بسیاری از افراد در فقر مطلق به سر میبرند. آمارهای اعلامشده نشان میدهد علاوه بر اینکه افراد بیشتری در زیرخط فقر قرارگرفتهاند، در این فرایند فقرا نیز فقیرتر شده و میشوند. این موضوع یک زنگ خطر برای کشور است، چون افزایش فقر، ممکن است جامعه را به سمت تنشهای سیاسی و اجتماعی هدایت کند... شگفت اینکه مخالفان دولت، رفتارشان بهگونهای است که انگار تحریم کنندگان را تطهیر میکنند و تقصیر را بر گردن تدبیر روحانی میاندازند، اما گویا این عده فراموش کردهاند که در هشت سال ریاست جمهوری محمود احمدینژاد با درآمد طلایی و افسانهای فروش نفت که در تاریخ کشور بیسابقه بود، شرایط چندان بهتر از حالا نبود.
پس این افراد نباید آدرس غلط به مردم بدهند. مشکل اصلی اقتصاد کشور در حال حاضر تداوم تحریمها و عدم امکان انتقال وجوه ناشی از فروش نفت به دلیل نپذیرفتن لوایح افایتیاف است. برخی آمار و ارقام نشان می دهد که حدود پنجاهوهشت میلیون نفر در کشور زیرخط فقر هستند و مسئولان باید این آمار را بهعنوان یک هشدار جدی بگیرند. هرچند این روزها بارقههای امید برای احیای برجام و برداشته شدن تحریمها بیشتر شده، اما عده ای در داخل برای آنکه دولت را تحتفشار قرار دهند، مانع بازگشت به برجام و رفع تحریمها شده و میشوند تا اگر قرار است گشایشی در روابط با غرب ایجاد شود، در دوره خودشان و به اسم خودشان تمام شود؛ درحالیکه مردم بهخوبی میدانند که اصولگرایان توانایی مدیریت اقتصاد کشور ندارند و در فاصله سالهای ۸۴ تا ۹۲ که دولت و مجلس در دست آنها بود، چه بلایی بر سر کشور آوردند.