مشارکت و استقبال گسترده مردم در انتخابات سال آینده دغدغه‌ای جدی برای همه جریانات سیاسی کشور است، بنابراین با رسیدگی و کاهش مشکلات و مسایل مردم در این چند ماه باقی‌مانده می توان انتظار داشت که جامعه از این یأس و ناامیدی خارج شود و افکار عمومی به این تشخیص برسند که هر رأیی داده می‌شود در سرنوشت آنها اهمیت بسزا دارد. در واقع فقط در چنین شرایطی می‌توانیم به مشارکتی پرشور امید داشته باشیم. بررسی روزنامه‌ها، تارنماها و خبرگزاری‌های داخلی نشان می‌دهد که رسانه‌های داخلی به بررسی جنبه های مختلف انتخابات ریاست جمهوری پرداخته اند.
در این خصوص به منظور بازتاب دیدگاه‌ها و نظرات منعکس شده در رسانه‌های گروهی در این مجمل، مطالب مربوط به انتخابات ریاست جمهوری را گزیده‌وار انتخاب و گردآوری شده است.
مهمترین محورهای انتخاباتی از نگاه رسانه‌های اعتدالی، اصلاح‌طلب و اصولگرا
رسانه‌های اعتدالی در ۲۴ ساعت گذشته در یادداشت ها و تحلیل های خود انتخابات ۱۴۰۰ را از زوایای مختلف مورد ارزیابی قرار دادند و در مطالب خود محورهایی چون بی‌توجهی به برنامه‌محوری در انتخابات، وقتی مردم بدون آگاهی به انتخابات پرتاب می‌شوند، پلان آخر برای بازگشت به پاستور و اعلام نامزدی رسمی سعید محمد برای انتخابات ریاست جمهوری را برجسته ساختند. لزوم توجه به داشتن برنامه جامع برای انتخابات و اهمیت این مساله به لحاظ فراوانی بیشترین مطلب را از آن خود ساخته است و روزنامه ایران به این موضوع پرداخت، همچنین خبرگزاری خبرآنلاین از جمله مطبوعاتی بود که احتمال کاندیداتوری محمود احمدی نژاد بررسی کرد. پایگاه خبری تحلیلی انتخاب هم در خصوص اعلام نامزدی رسمی سعید محمد برای انتخابات ریاست جمهوری مطالبی را نوشت.
رسانه‌های اصلاح طلب اما در مطالبی نحوه آرایش انتخاباتی اصلاح‌طلبان را مورد توجه قرار دادند و نحوه حضور جبهه اصلاحات ایران را در انتخابات ۱۴۰۰ بررسی کردند. روزنامه آرمان ملی در تیتری با عنوان اصلاح‌طلبان وگزینه‌های سخت انتخاباتی به این موضوع پرداخت. خبرگزاری برنا بر اهمیت همدلی آگاهانه در پیشبرد اهداف نظام اسلامی تاکید می کند و روزنامه ابتکار در تیتری با عنوان تشدید شکاف فقیر-غنی در برنامه دورخیزکنندگانِ ۱۴۰۰ به بررسی اقدامات برخی از کاندیداها پرداخت.
رسانه‌های اصولگرا نیز در این بازه زمانی در یادداشت ها و تحلیل های خود انتخابات ۱۴۰۰ را از منظرهای مختلف بررسی کردند و در مطالب خود محورهایی چون«مشارکت حداکثری» تشریفاتی نیست، انتخابات شاخصه مردم سالاری دینی است، جریان‌های سیاسی بذر ناامیدی نپاشند، انشقاق در صف اتحادی‌ها و کاندیداتوری سید حسن خمینی جدی شد؟، را برجسته ساختند. خبرگزاری فارس در مطلبی حضور مردم در انتخابات را باعث تقویت نظام و کشور دانست و نوشت: «مشارکت حداکثری» تشریفاتی نیست.
رسانه‌های اعتدالی
مردم «برنامه» می‌خواهند نه شعار
روزنامه ایران در گفت وگو با مصطفی هاشمی‌طبا فعال سیاسی بی‌توجهی به برنامه‌محوری را مورد بررسی قرار داد و نوشت:
* در فاصله تنها سه ماه تا برگزاری مهمترین انتخابات کشور، نه مردم با هیچ برنامه و دیدگاه خاصی برای تصمیم‌گیری در این انتخابات مواجه هستند و نه حتی هیچ نامزد مشخصی. روشن است که چنین وضعیتی نمی‌تواند به یک انتخاب از روی آگاهی عمومی منجر شود.
* در کشور ما همواره به بهانه پرهیز از هیجانات سیاسی، گفته می‌شود که بحث‌ها و چالش‌های انتخاباتی باید محدود به همان هفته‌های منتهی به برگزاری انتخابات بمانند. در حالی که واقعیت این است که این محدودیت زمانی هم آسیب‌هایی به مراتب بیشتر همراه خود دارد و هم اینکه خود باعث افزایش و تشدید هیجانات سیاسی در آن مقطع فشرده و کوتاه تبلیغات رسمی می‌شود.
* در عموم دموکراسی‌های قوی، در فاصله چند ماه مانده به انتخاباتی با این سطح از اهمیت نه تنها ترکیب نهایی نامزدها تقریباً مشخص است بلکه عموم جامعه به یک تصویر کلی از برنامه‌ها، دیدگاه‌ها و نظرات مختلفی که قصد رقابت دارند، رسیده‌اند.
* در خصوص بحث آسیب‌های ناشی از عدم وجود احزاب فراگیر در ایران سال‌هاست که صحبت می‌شود اما این آسیب نه تنها کماکان باقی است که حتی بر دامنه آن نیز افزوده شده است. به این شکل که می‌بینیم حتی همین احزاب کوچک و نه چندان متنفذ موجود نیز از امکان ایفای نقش حداقلی خود که در دهه‌های ۷۰ و اوایل دهه ۸۰ داشته‌اند، ساقط شده‌اند و به جای آنها گعده‌های موقت جناحی مشغول ایفای نقش هستند. گعده‌هایی که به دلیل نداشتن پیوند بلندمدت سیستماتیک بین اجزای آنها، اساساً جز یک سری سرفصل کلی و شعارگونه، هیچ‌گونه برنامه مشخصی برای اداره کشور ندارند و حتی چه بسا اضلاع مختلف آنها بر سر مسائلی در این زمینه با هم دچار اختلافات مبنایی هم باشند.
* تأثیر منفی دوم این نوع ساختارهای موقت و سست، نبود امکان مسئولیت‌پذیری و پاسخگویی در قبال تصمیمات سیاسی است. نهایتاً هم مسأله سوم و مهمترین نکته این است که این ساختارهای موقت امکانی بسیار وسیع برای لابی‌گری‌ها و زد و بندهای در سایه و غیرشفاف، ناظر به رقابت‌های انتخاباتی ایجاد می‌کنند که بعدها خود را در قامت امتیازدهی‌های متعدد به برخی افراد نشان می‌دهد. یعنی عموماً باعث می‌گردد تا تقسیم مسئولیت‌ها نه بر مدار شایستگی، بلکه بر اساس زد و بندهایی باشد که عموم جامعه هیچ اطلاعی از جزئیات آن ندارد.
* نکته دیگری که باعث تعلیق فضای انتخاباتی می‌شود، خلأها، ایرادات و کاستی‌های متعدد قانون انتخابات ریاست جمهوری ما می‌باشد. هر چند باز هم اشکال اساسی این قانون به غیرحزبی بودن آن برمی‌گردد اما در همین ساختار کنونی نیز می‌شد با در نظر گرفتن مسائلی، قدری این وضعیت را تغییر داد. از جمله طراحی بازه زمانی طولانی‌تر و فرایندی متفاوت برای تبلیغات نامزدها قطعاً می‌توانست قدری از این حیث، فرایند انتخاباتی ما را استانداردتر کند.
روزنامه ایران به گفت وگو با محمد هاشمی فعال سیاسی در خصوص ساختار برنامه‌نویسی در کشور پرداخت و نوشت:
*اینکه نامزدهای انتخاباتی خصوصاً در انتخابات ریاست جمهوری در ایران، یا فاقد برنامه‌هایی تدوین شده و مشخص هستند و یا این برنامه‌ها را با تأخیر بسیار به اطلاع عمومی می‌رسانند همگی ناشی از فقدان ساختار برنامه‌نویسی در کشور است.
* ما در کشور در سطوح مختلفی نیاز به ساختارهای برنامه‌نویس داریم. یکی سطح حاکمیتی و رسمی است که نهادهایی چون سازمان برنامه، مجلس و بخش‌های مختلف دولت چنین کاری می‌کنند. در این سطوح بیشتر ما باید با یک نظام کارشناسی مواجه باشیم که فارغ از تغییرات سیاسی در کشور، بر اساس واقعیت‌ها و در یک چارچوب فنی وظیفه خود را در حوزه برنامه‌ریزی انجام دهد.
* سطح دیگر سطح سیاسی است که وظیفه برنامه‌نویسی در آن در تمام نظام‌های حقوقی جدید بر عهده احزاب است. یعنی جایی که احزاب از زاویه ایدئولوژی‌های مختلف به واقعیت‌ها نگاه می‌کنند و بر آن اساس به جامعه برنامه می‌دهند. این همان جایی است که خود را در رقابت‌های سیاسی و انتخاباتی و در قامت برنامه‌های مختلف نامزدها و احزاب نشان می‌دهد. در کشور ما این سطح از برنامه‌ریزی به‌طور تقریباً مطلق وجود ندارد و همین باعث شده تا در سطح حاکمیتی نیز بیش از حد از مسائل فنی منحرف و درگیر دیدگاه‌های سیاسی در فرایندهای برنامه‌ریزی شویم. یعنی عملاً نامزدهای انتخاباتی ما تفاوت‌های خود را نه براساس برنامه‌هایی مدون بلکه بر مبنای یک سری تفاوت‌های بسیار کلی که می‌تواند مبهم هم باشد، به جامعه عرضه می‌کنند.
* نبود عدالت در دسترسی به تریبون‌های عمومی در کشور ما و حتی وجود برخی انحصارها در این حوزه برای برخی طیف‌ها، از یک سو باعث تنبلی برخی گروه‌های سیاسی و از سوی دیگر سرخوردگی گروه مقابل شده و باید همین عدم توازن را هم یکی از دلایلی دانست که باعث شده تا زمینه رفتن این گروه‌ها به سمت برنامه‌ریزی مدون و طولانی مدت به هر یک از این دو دلیل، از بین رفته و یا تضعیف شود.
پلان آخر برای بازگشت به پاستور
خبرگزاری خبرآنلاین در گزارشی به برنامه‌های و تلاش های محمود احمدی نژاد برای رسیدن به پاستور پرداخت و نوشت:
*اظهار نظرهای ۱۶ سال پیش احمدی نژاد را که مرور می‌کنیم « انقلابی بودن» «ولایی بودن» و ... از زبانش نمی‌افتد و خود را اصولگرای تمام عیار می‌داند و موافق ساده زیستی اما این رویه چندسالی بیشتر دوام نیاورد و بعد از انتخابات پر حرف و حدیث سال ۸۸، وقتی دولت دومش را آغاز کرد کم‌کم اختلافاتش عیان‌تر شد.
*تصمیمات خلق‌الساعه و از دور خارج کردن وزرای منتقد، اوضاع را خراب‌تر کرد آنقدر که وقتی بحث تعیین وزارت اطلاعات پیش آمد به نشانه اعتراض ۱۱ روز خانه نشین شد واز همینجا فاصله گرفتن‌ها از آن احمدی‌نژادی که دم از ولایی بودن می‌زد آشکارتر شد.
*خرداد ۹۲ دوران ریاست جمهوری رئیس دولت نهم و دهم به پایان رسید و با شروع دولت یازدهم و سکان‌داری حسن روحانی، محمود احمدی‌نژاد در سکوت کامل فرو رفت وتنها اظهارنظر اعتراضی‌اش مربوط به مجوز مذاکره مستقیم با آمریکا در دولت روحانی بود آن هم وقتی که گفت « آن موقع (در دولت دهم) باید نرمش قهرمانانه اعلام می‌شد که نشد»
*رویای بازگشت به قدرت هیچ‌گاه از سر احمدی‌نژاد بیرون نرفت و نمی‌رود؛ چهار سال اول دولت روحانی، همچنان خود را به عنوان سیاستمداری در چارچوب نظام نشان داد و نهایتا سخنرانی‌هایی به همراه یاران گرمابه و گلستان در حد چند انتقاد به دولت یازدهم می‌گذشت. اما پوست‌اندازی احمدی‌نژاد از روزهای منتهی به انتخابات ۹۶ شروع شد.
*موضع‌گیری‌ها و اظهارت احمدی‌نژاد با چاشنی انتخابات آنقدر عجیب و غریب شد که دایره برائت جویی به حلقه اول یارانش رسید؛ عبدالرضا داوری مشاور رسانه‌ای احمدی‌نژاد، قائم مقام مدیر کل خبرگزاری ایرنا در سالهای ۸۴ تا ۹۲ از همان حلقه اولی‌های احمدی‌نژاد بود که تا همین چند ماه پیش هم وقتی اسمی از او به میان می‌آمد تمام قد در حمایت از او ظاهر می‌شود حالا دیگر از آن مواضع حمایتی‌اش فاصله گرفته است.
افرادی قوی‌تر از سعید محمد می‌شناسم که خودشان را برای نامزدی در انتخابات مناسب ندیدند
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب به گفت وگو با حسین کنعانی مقدم، عضو سابق شورای عالی سپاه در دهه شصت پرداخت و در خصوص اعلام نامزدی رسمی سعید محمد برای انتخابات ریاست جمهوری نوشت:
*من در زمان جنگ در این نهاد حضور داشتم و با توجه به سنی که آقای محمد دارند من شناختی از ایشان و عملکرد ایشان در سپاه ندارم. به ویژه اینکه فعالیت ایشان بیشتر در حوزه فنی و پشتیبانی است.
*من باید برای شناخت بیشتر از عملکرد و شخصیت آقای محمد بروم و با خود ایشان صحبت کنم و عملکرد ایشان را بیشتر مورد بررسی و ارزیابی قرار بدهم.قاعدتا باید خود ایشان توضیح بدهند که چرا و چگونه وارد این مساله شدند و به نظر می‌رسد که اگر نظامیان می‌خواهند وارد انتخابات شوند بهتر است که با کسب موافقت از فرمانده خودشان یعنی آقای محسن رضایی این تصمیم را اتخاذ کنند.
*من در مجموع فکر می‌کنم که آقای محمد اگر بنای ورود به انتخابات را دارند باید یک مراحلی را طی کنند.
* ما نظامی‌های قدیمی پیش خودمان یک نظری داریم و به هم می‌گوییم که برای انجام یک کاری باید احترام فرمانده و مقام ارشد حفظ شود و این کسب اجازه هم به همین دلیل است.
* اصولگرایان تا الان هیچ ارزیابی درباره ایشان صورت نگرفته است و صرفا مباحث انتخاباتی درباره معیارها و مولفه‌های نامزدی در انتخابات است. البته برای برخی از نامزدها این اتفاق رخ داده و ارزیابی‌هایی انجام شده است، ولی برای شخص آقای محمد این ارزیابی انجام نشده است.
* به نظر من کسانی که می‌توانند یک دولت کارآمد و توانمند را در جهت نجات و رشد کشور ایجاد کنند فارغ از آنکه نظامی یا غیرنظامی باشند باید وارد عرصه انتخابات شوند. البته شرط لازم آن است که فرد مذکور اصلح و مقبول باشد.
*نظامی بودن یک امتیاز برای ریاست جمهوری می‌تواند باشد، از این جهت که آن فرد در زمان ریاست جمهوری اشراف و شناخت خوبی از موضوعات نظامی و امنیتی دارد.
رسانه‌های اصلاح طلب
اصلاح‌طلبان و گزینه‌های سخت انتخاباتی
روزنامه آرمان ملی یادداشتی به قلم جعفر گلابی روزنامه‌نگار منتشر کرد و نوشت:
* جناح سیاسی اصلاح طلبان در یکی از بغرنج‌ترین شرایط عمر خود به‌سر می‌برد و اتخاذ هیچ راهبردی برایش آسان و سهل‌الوصول نیست.
* نهاد انتخابات از اهمیت استراتژیک برخوردار است و اگر جامعه ایرانی به هر دلیل و با هر مقدمه‌ای انتخابات را از دست بدهد یا انتخابات از جدیت و تاثیرگذاری‌اش خالی شود درواقع به قهقرا رفته‌ایم و ثمره حدود ۱۰۰ سال مبارزه برای حاکمیت مردم از دست رفته است.
* مشارکت در قدرت برای اصلاح‌طلبان فقط ازطریق انتخابات میسر است و تقریبا همه راه‌های رسیدن به مناصب دولتی و رسمی برای ایشان مسدود است. بر این اساس، اصلاح‌طلبان هرگز نمی‌توانند نسبت به انتخابات بی‌تفاوت باشند.
*اگر اصلاح‌طلبان عطای انتخابات را به لقایش ببخشند، علاوه پذیرفتن نکات مذکور هویت سیاسی خود را از دست می‌دهند و بدتر از همه عدم شرکت داوطلبانه در انتخابات اعلام پایان راه اصلاحات در کشور خواهد بود. به عبارت دیگر، مشاهده می‌شود که اولین راه یعنی عدم شرکت در انتخابات که شاید بسیاری براثر دیدن مشکلات موجود آن را انتخاب کرده باشند خطیر و سخت و احتمالا فاجعه‌بار خواهد بود.
انتخابات ۱۴۰۰ فصل همدلی آگاهانه در پیشبرد اهداف نظام اسلامی است
خبرگزاری برنا به بازتاب سخنان ابراهیم رستمی فرماندار شهرستان کمیجان پرداخت و آورد:
* با توجه به سوابق انتخابات سالهای گذشته و حضور داوطلبان بومی در شوراهای اسلامی شهر و روستا پیش‌بینی می‌شود.
* پیش‌بینی مشارکت بالای مردم در امر انتخابات
* پیش بینی افزایش شمار شعب رای با رعایت کامل پروتکل‌های بهداشتی برای دست اندرکاران انتخابات
تشدید شکاف فقیر-غنی در برنامه دورخیزکنندگانِ ۱۴۰۰
روزنامه ابتکار در گزارشی نوشت:
* محسن رضایی، که اخیراً حضور خود در رقابت‌های انتخابات ریاست جمهوری در سال ۱۴۰۰ را تایید کرده، در یک سخنرانی، آماری از دارندگان ثروت‌های کلان در ایران به میان آورد. ..منشاء آماری مورد استناد دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام مشخص نیست، اما در سالهای اخیر، آمارهایی رسمی هم در این خصوص منتشر شده اند
*ماجرای ارسال سیگنال به طبقات فرودست برای کامجویی در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۴۰۰ محدود به بهارستان نشینان نمی‌شود. یکی از خبرسازترین اظهارنظرهای تازه در مورد توزیع منابع ملی از سوی نخستین کسی اعلام شد که نام او با نام یارانه‌های ماهانه نیز گره خورده است: محمود احمدی نژاد. رییس جمهور سابق ایران به تازگی در مصاحبه با ماهنامه حمل و نقل، درباره هدفمندی یارانه‌ها گفت: آن زمانی که ما آن مبلغ [یارانه ۴۵ هزار و ۵۰۰ تومانی] را دادیم، نزدیک بیش از ۴۰ دلار بود. الان هم باید همان را به مردم بدهیم. اگر صد در صد اجرا می‌کردیم، با قیمت‌های امروز، ۲.۵ میلیون تومان در ماه به هر ایرانی می‌رسید.این سخنان احمدی نژاد، اما در حالی مطرح می‌شود که او یکی از چهره‌های احتمالی است که می‌خواهد برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۴۰۰ هم پا پیش بگذارد و در حالی که صلاحیت او برای شرکت در انتخابات سال ۱۳۹۶ از سوی شورای نگهبان تایید نشده بود، اکنون زمزمه‌های متعددی از احتمال تایید صلاحیت او در انتخابات آتی ریاست جمهوری به گوش می‌رسد.
*احمدی نژاد وارد گردونه رقابت‌های انتخابات در بهار سال ۱۴۰۰ بشود یا نه، خیز او برای «متفاوت عمل کردن» بار دیگر هویدا شده است. در هفته‌های اخیر، او اظهارنظرهای دیگری هم در مورد یارانه‌ها و نحوه توزیع آن داشت و از جمله، ضمن دفاع از عملکرد دولتش در خصوص مسائل اقتصادی، به اکو ایران گفت: یارانه نقدی مال امام زمان است، یعنی به طور مساوی برای همه است، یعنی اگر فردا امام هم بیاید آن را مساوی پرداخت می‌کند.
رسانه‌های اصولگرا
«مشارکت حداکثری» تشریفاتی نیست
خبرگزاری فارس در خصوص «مشارکت حداکثری» مردم در انتخابات به گفت وگو با وحید جلال‌زاده عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس پرداخت و آورد:
*مردم مظهر اقتدار جمهوری اسلامی هستند و در ۴۲ سال گذشته بسیاری از مشکلات را با حضور مردم توانستیم حل کنیم.
*فشارهای ناشی از تحریم‌های غیرقانونی دشمنان را نیز با حضور مردم در صحنه توانستیم مدیریت کنیم.
*مشارکت مردم را نباید صرفا در ارتباط با صندوق‌های رأی خلاصه کنیم.
* زمینه حضور مردم را در مدیریت‌های اقتصادی و فرهنگی نیز باید فراهم کرد، چرا که حضور و مشارکت مردم یک اصل است نه تشریفات.
* در انتخابات دوره یازدهم مجلس نرخ مشارکت کمی پایین آمد که دلیل آن ناامیدی مردم به دلیل نوع عملکرد دولت مستقر بوده است؛ چرا که مردم وقتی ناکارآمدی را می‌بینند ناامید می‌شوند.
*فرصت ریاست جمهوری جای آزمون و خطا نیست که به صرف چند صباح کار اجرایی، افرادی خود را به مردم عرضه کرده و رأی گروهی از مردم را بسوزانند.
* افرادی باید در صحنه حاضر شوند که اقبال عمومی داشته باشند، اما واقعیت موجود این است که وقتی اسامی برخی افراد را می‌بینیم به نظر می‌رسد آنها نامزدهای فِیک هستند و فقط می‌خواهند مطرح شوند و بعدا ادعای ارث کنند.
انتخابات شاخصه مردم سالاری دینی است
خبرگزاری فارس به بازتاب سخنان علی‌اکبر گروسی رییس کل دادگستری آذربایجان‌غربی پرداخت و آورد:
*اداره امور مردم و حق تعیین سرنوشت آنها با خودشان است و مردم سالاری دینی اولویت اصلی نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران و انتخابات شاخصه بارز این مردم سالاری دینی است.
*قانون انتخابات از قوانین کامل و حاصل ۴۰ سال حکومت‌داری اسلامی و مطابق با قوانین روز دنیاست و در حوزه انتخابات، کشور ما بیشترین تجربه را دارد و مردم سالاری دینی در کشور به نحو شایسته به نمایش گذاشته شده است.
* وظایف همه نهادها و ارگان‌ها در قانون معین شده است و این جلسه برای کمک به برگزاری سلامت انتخابات هست.
*برخی افراد برای پیروزی در انتخابات از هیچ رفتاری پرهیز نمی‌کنند و این ستاد وظیفه پیشگیری از رفتارهای غیرقانونی، غیراصولی و تخلفات احتمالی نامزدهای انتخاباتی را دارد و کار آن بیشتر جنبه نظارتی و ارشادی هست.
انشقاق در صف اتحادی‌ها
روزنامه صبح نو به بررسی برخی از چهره های کاندیداتوری جناح اصلاح طلبان پرداخت و نوشت:
* از میان تمامی چهره‌های مطرح اصلاح‌طلب برای نامزدی در انتخابات ۱۴۰۰، دو چهره بیشتر از سایرین به عرصه مجادله در اتحاد ملت تبدیل شده‌اند؛ محمدجواد ظریف و اسحاق جهانگیری.
* ارگان مطبوعاتی اتحاد، با مقایسه میان عارف و لاریجانی و جهانگیری از یک‌سو و ظریف و سیدحسن خمینی از سوی دیگر، تاکید کرد: اگر عارف، لاریجانی و جهانگیری چهره‌های توانمند و باسابقه‌ای در حوزه سیاسی و اجرایی هستند که محبوبیت و پایگاه رای مناسبی ندارند؛ در مقابل، نامزدهایی هم در میان اصلاح‌طلبان مطرح می‌شوند که محبوبیت دارند، اما سابقه و توان اجرایی ندارند مانند ظریف و سیدحسن خمینی.
جریان‌های سیاسی بذر ناامیدی نپاشند
خبرگزاری مهر به گفت وگو با محمدمهدی مظاهری دبیرکل حزب تمدن اسلامی پرداخت و آورد:
* احزاب و جریان‌های سیاسی باید از سیاست‌زده کردن همه مسائل برای بهره‌برداری و سوءاستفاده از شرایط به نفع خود پرهیز کنند.
* در ادبیات و متون سیاسی از احزاب به عنوان «چرخ دنده ماشین دموکراسی» و «ستون فقرات دموکراسی» یاد شده است.
*رقابت انتخاباتی با هدف پیروزی، تدوین سیاست‌های عمومی، آموزش سیاسی مردم، نظارت بر رفتار حکومت و انتقاد از آن و البته ایجاد تعامل بین حکومت و جامعه از جمله مهمترین کارکردهای احزاب هستند.
* احزاب از این قابلیت برخوردارند که از یک سو مطالبات، نیازها و خواسته‌های جامعه را در قالب برنامه و دستور کار حزبی خود مطرح کرده و در فرآیند مدیریت مطالبه‌های عمومی نقش‌آفرینی کنند.احزاب از سوی دیگر قادرند در فرآیند جامعه‌پذیری سیاسی به ایفای نقش بپردازند و انگاره‌های ارزشی و عقیدتی مد نظر حکومت را در بطن جامعه نهادینه کنند.
* مهمترین وظیفه احزاب سیاسی این است که با دوری کردن از ایجاد فضای اتهام‌زنی و رقابت‌های ناسالم، به سمت پررنگ کردن مطالبات مردم و ارائه راهکارهایی برای تأمین این خواسته‌ها و مقابله با مشکلات کنونی کشور باشند.
* لازم است همه احزاب از هر طیف و گروهی از زدن برچسب‌هایی نظیر خائن، نفوذی، آلت دست بیگانه و غیره به احزاب دیگر پرهیز کنند.
* مهمترین شاخصه‌های توسعه سیاسی مشارکت سیاسی است. منظور مشارکتی است که بر پایه ابزارهای کارآمد و سازمان‌های نهادمند انجام شود. بنابراین چنانچه احزاب ایران خواهان توسعه سیاسی واقعی کشور هستند، باید با ملاک قرار دادن اولویت‌های فوق در رقابت‌های انتخاباتی شرکت کنند و به دنبال پیروزی به هر قیمتی نباشند.
کاندیداتوری سید حسن خمینی جدی شد؟
روزنامه خراسان در گزارشی به کاندیداتوری سید حسن خمینی پرداخت و نوشت:
*چهره‌ها و رسانه‌های اصلاح‌طلب مدام در حال ارائه پیشنهادهای خود و معرفی کاندیداهایی هستند که به ظن خودشان شانس بیشتری دارند.مصداق این مدعا مصاحبه روز گذشته «شرق» با فیض‌ا... عرب‌سرخی است. این فعال سیاسی اصلاح‌طلب در واقع دو پیشنهاد دارد. سید محمد خاتمی و سید حسن خمینی .
*بعید است رئیس دولت اصلاحات دوباره پا به صحنه انتخابات بگذارد.
*عرب‌سرخی در مصاحبه با شرق می‌گوید: «درباره سیدحسن خمینی قصه متفاوت است. ایشان فاقد تجربه اجرایی کلان در سطح حکومت هستند اما او به لحاظ ظرفیت فکری و عقبه اجتماعی و سیاسی که دارد و حمایت گسترده‌ای که می‌تواند از جانب نیروهای توانمند از ایشان صورت بگیرد و همچنین با ملاحظه توان بسیج‌کننده‌ای که در جامعه دارد، می‌تواند در نبود آقای خاتمی یکی از چهره‌های مثبت و مؤثر در انتخابات باشد »
* توئیت اخیر فرید مدرسی خبرنگار نزدیک به جریان اصلاحات باعث شده که گمانه حضور سید حسن خمینی جدی تر از قبل شود :« با پررنگ شدن حضور نظامیان درانتخابات۱۴۰۰، احتمال کاندیداتوری حسن خمینی افزایش یافته است. او حضور نظامیان در انتخابات را مخالف دیدگاه امام خمینی می‌داند و غیرقابل تجدیدنظر.»
* به نظر می‌رسد احزاب اصلاح‌طلب برای رسیدن به کاندیدای واحد چالش‌هایی جدی پیش‌رو دارند.