نیروی انسانی متخصص یکی از منابع و معیارهای اصلی ثبات و توسعه ی پایدار برای هر جامعه و حکومتی از جمله جامعه ی ایران به شمار می رود و هر چه شمار اشخاص خردمند، روشن بین ، متخصص و کوشا، در ساختارهای اجتماعی و سیاسی کشور بیشتر باشد امنیت و موفقیت جامعه و کامیابی برای رسیدن به اهدافش ، ضریب اطمینان بالاتری خواهد داشت.
از این رو، بیشتر مردم ایران برای رسیدن به اهدافش، در انتخابات ۱۴۰۰ خورشیدی به فرد یا نامزدی رای می دهند که همه ی شهروندان را با چشمی پرمهر و سینه ای لبریز از محبت می نگرد، خشم آنان را نمونه و جلوه ای از خشم خدا به حساب می آورد، مردم را از ۲ گروه بیرون نمی داند: یا مسلمانند که با او هم کیش و هم آیین اند یا پیرو مذاهب دیگرند که با او همنوع و هم جنس اند.
انتظار می رود مردم به شخصیتی رای دهند که اصناف و گروه ها بخصوص جوانان و زنان را مانند خودش "انسان" قلمداد می کند و آن گاه این نتیجه می گیرد که همان گونه که خود در زندگی و کار و تصمیم گیری از لغزش به دور نیست دیگر انسان ها نیز بدون لغزش نخواهند بود. پس در ارتباط با جوانان و گروه ها و احزاب و اصناف چنان عمل و داوری می کند که توقع دارد خداوند با او مواجه شود و عمل کند.
مردم به نامزدی رای می دهند که هرگز نمی گوید باید در هر امری کورکورانه اطاعت کرد و هرگز از دیگران نمی خواهد که از او کورکورانه اطاعت و پیروی کنند. فردی که جزو جماعت چاپلوسان و ثناگویان نیست زیرا اینان به تعبیر امام علی (ع) همیشه طالب آسایش اند و در روز سختی مردم را به چنگ بلا می سپارند و خود به گِرد صاحبان قدرت حلقه می زنند.
مردم به نامزدی رای خواهند داد که جزو ترسویان نیست زیرا اینان اشخاص ضعیفی اند که هم خود می ترسند و هم پایه ی تصمیم و اراده ی دیگر مسوولان را سست می کنند. جزو حریصان و طماعان نیست زیرا این جماعت همواره از منافع عینی و شخصی خود و اطرافیانشان سخن می گویند و برای کسب قدرت و مال و شهرت، دیگران را به ظلم و ستم تشویق می کنند.
مردم فرد آگاه و اهل مطالعه ای را انتخاب می کنند که نه ستم کرده و نه ستمگر را با دست و زبان و قلم کمک کرده است، فردی که مقاوم و جسور است، اهل انتقاد، پاسخگویی ، اعتدال در تصمیم گیری و نظم ، دارای بینش سیاسی و شفافیت در رای و خواستار نظارت بر ارکان حکومتی و دولتی است.
فردی که اسلام را منادی آزادی فکر و عقیده و بیان و قلم و مساوات می داند، تکثر اجتماعی و سیاسی را به رسمیت می شناسد، به داوری اکثریت مردم و داوری مطبوعات و قانون اساسی تن می دهد، میزان را رای ملت و نه رای یک شخص می داند.
بیشتر مردم به نامزدی برای ریاست جمهوری آینده رای می دهند که برای خویش و دیگر مقام ها، عدالت و آزادمنشی و انصاف و شجاعت می خواهد، تحمل و تخصص، صبوری و خویشتنداری و حق طلبی، شناخت درست از موضوع ها و مسایل داخلی و خارجی، قدرت استدلال، ستایش ناپذیری، مقاومت در برابر پیشنهاد رشوه و عشوه و چاپلوسی و تهدید می طلبد.