اصفهان - ایرنا - معاون حفاظت و امور اراضی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری اصفهان گفت: ۹۳۱ کیلومتر کمربند حفاظتی از سال ۹۲ تاکنون در عرصه‌های طبیعی این استان ایجاد شده است.

داریوش سعیدی روز چهارشنبه در گفت و گو با ایرنا، جلوگیری از تخریب اراضی، کاهش تصرف و سوء استفاده سودجویان منابع طبیعی را از مهم‌ترین اهداف و نتایج ایجاد کمربند حفاظتی برشمرد و افزود: توجه به این امر در حفاظت از اراضی طبیعی نقش ویژه‌ای دارد.

وی با بیان اینکه حفاظت از جنگل‌ها و مراتع ضروری است خاطرنشان کرد: در هشت سال گذشته هر ساله بطور میانگین افزون بر ۱۰۰ کیلومتر طرح کمربند حفاظتی در استان اجرا شده است.

معاون حفاظت و امور اراضی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری اظهارداشت: تامین اعتبارات برای این طرح‌ها مهم ترین نیاز این بخش محسوب می‌شود و تخصیص به موقع منابع مالی سبب اجرای هرچه سریع تر پروژه‌ها خواهد شد.

سعیدی با اشاره به اینکه نواحی مرتعی و جنگلی استان بیشتر در غرب و جنوب است تصریح کرد: افزایش میزان حفاظت در این مناطق دست سودجویان و قانون شکنان را در تصرف اراضی و  تخریب عرصه‌ها کوتاه می‌کند.

وی با بیان اینکه پوشش حفاظتی در استان ارتقا یافته است افزود: این شاخص در سال ۹۷ حدود ۷۶ درصد بود که در سال ۹۸ به ۸۱ درصد رسید و در پایان سال ۹۹ به ۸۷ درصد افزایش پیدا کرد.

استان اصفهان از حیث عرصه‌های طبیعی به مرکزیت شهرستان اصفهان با ۲۴ شهرستان، مساحتی معادل ۱۰.۷ میلیون هکتار دارد که بیش از ۹۰ درصد از این مساحت را معادل ۹.۸ میلیون هکتار عرصه‌های منابع طبیعی و ملی و از این میزان حدود ۴۰۳ هزار هکتار جنگل معادل (۴ درصد)، ۶ میلیون هکتار مرتع معادل (۶۴ درصد) و سه میلیون هکتار بیابان معادل (۳۲ درصد) در بر گرفته است.

جنگل‌های استان اصفهان بطور عمده در ۲ شهرستان فریدونشهر با ۴۰ هزار هکتار و سمیرم با ۲۵ هزار هکتار پراکنده شده و سرانه جنگل درکمتر از ۰.۱ هکتار گزارش می شود اما با وجود سطح به نسبت کم از تنوع گونه‌ای خوبی (۳۵ گونه درختی ودرختچه ای) برخوردار است.
این استان از نظر تقسیم بندی نواحی رویشی در ۲ ناحیه رویشی زاگرسی و ایران تورانی قرار گرفته که ناحیه رویشی زاگرسی غرب و جنوب استان را شامل می‌شود و بقیه مناطق استان جزو ناحیه رویشی ایرانی تورانی است.

استان اصفهان واقع در مرکز کشور اقلیم خشک و نیمه خشک دارد و از این پهنه ۳.۲ میلیون هکتار معادل ۳۲ درصد سطح استان را اراضی بیابانی و شنزار تشکیل داده که به طور عمده در بخش‌های شمالی و شرقی آن پراکنده است.