منصور شیشه فروش روز چهارشنبه در گفت و گو با ایرنا افزود: تخصیص نیافتن حقابه زیست محیطی به‌صورت منظم در سال‌های گذشته و البته تا حدودی کاهش بارش‌ها چنین شرایط نامناسبی را برای این عرصه زیست محیطی گرانبها بوجود آورده است.
وی با بیان اینکه تعداد پرندگان مهاجر این تالاب به کمتر از ۲ هزار قطعه کاهش یافته است اظهارداشت: ادامه این شرایط وضعیت آن را روز به روز بدتر می‌کند و جانوان بیشتری را تهدید خواهد کرد.
مدیرکل مدیریت بحران استانداری اصفهان با اشاره به اینکه تالاب گاوخونی در سال ۱۳۷۵ زیر پوشش تالاب‌های بین‌المللی کنوانسیون رامسر قرار گرفت خاطرنشان کرد: بر همین اساس حمایت و توجه به آن نه تنها از بعد استانی بلکه از ابعاد ملی و بین‌المللی ضروری است.
شیشه فروش با تاکید بر اینکه خشک شدن تالاب خطرات متعددی مانند انتشار ریزگردها را در پی دارد اظهارداشت: بر مبنای مطالعات صورت گرفته این ریزگردها تا شعاع هزاران کیلومتری و افزون بر هفت استان را تحت تاثیر قرار خواهد داد.
وی اضافه کرد: جاری سازی دائمی رودخانه زاینده رود، جلوگیری از برداشت‌های بی رویه و غیرقانونی از منابع آبی بالادست منطقه و کمک در راستای اجرای طرح های انتقال آب به حوضه آبریز زاینده رود چاره ساز این معضل است.
مدیرکل مدیریت بحران استانداری اصفهان گفت: متولیان امر باید برای تخصیص حقابه زیست محیطی و زنده نگه داشتن این تالاب که عرصه های زیست محیطی و بسیار ارزشمند است بیش از گذشته بکوشند.
تالاب بین‌المللی گاوخونی واقع در شرق اصفهان یکی از بزرگترین و مهمترین تالاب‌های ایران محسوب می‌شود و در طول تاریخ علاوه بر ایجاد فضای فرح بخش در شرق اصفهان، مامنی برای پرندگان مهاجر و جانوران آبی و منبع درآمد و آسایش ساکنان این منطقه بوده است.
این تالاب که منطقه‌ای به وسعت ۴۷۶ کیلومتر مربع در ۱۶۷ کیلومتری جنوب شرق اصفهان در کنار شهر ورزنه و در مجاورت تپه‌های شنی قرار دارد و در یک دهه گذشته در مدت کوتاهی آب در آن جریان داشت.
برداشت‌های بی رویه و غیرقانونی در بالادست، کاهش آب ورودی، تغییر اقلیم و خشکسالی و تامین نشدن حقابه‌های طبیعی از جمله چالش‌هایی عنوان می‌شود که حیات این تالاب را به خطر انداخته و به گفته مسوولان و کارشناسان محیط زیست، ادامه این روند می‌تواند تالاب گاوخونی را به کانون تولید گرد و غبار تبدیل کند و تا شعاع زیادی را تحت تاثیر قرار دهد بنابراین تامین حقابه آن ضروری است.
زاینده‌رود به طول افزون بر ۴۰۰ کیلومتر بزرگترین رودخانه منطقه مرکزی ایران است که از کوه‌های زاگرس مرکزی بویژه زردکوه سرچشمه می‌گیرد و در کویر مرکزی ایران به سمت شرق پیش می‌رود و در نهایت به تالاب گاوخونی در شرق اصفهان می‌ریزد.
این رودخانه که نقشی اصلی و مؤثر در پایداری محیط زیست، تامین آب آشامیدنی، حیات محیط زیست، رونق کشاورزی، اقتصاد و گردشگری منطقه مرکزی و هستی تالاب گاوخونی دارد، در دهه‌های اخیر به علت برداشت‌های غیرقانونی در بالادست، انتقال آب به حوضه دیگر، تراکم جمعیت و تا حدودی کاهش نسبی بارندگی‌ها، به یک رودخانه با جریان دوره‌ای تبدیل و در پایین دست اغلب در فصول گرم و حتی روزهای سرد سال مانند چنین روزهایی که در حال سپری کردن هستیم با خشکی مواجه شده است