به گزارش ایرنا، دبی در دوره پیشین انتخابات ریاست جمهوری در چاد، با کسب ۶۰ درصد آرای مردم بر «صالح کبزابو» (Saleh Kebzabo) رهبر مخالفان که تنها ۱۲ درصد آرای انتخابات را از آن خود کرده بود، پیروز شد.
او در دسامبر سال ۱۹۹۰ میلادی از طریق کودتای نظامی علیه «حسین حبری» ( Hissène Habré) دیکتاتور پیشین چاد، قدرت را در دست گرفت و با هدف حفظ قدرت و با ایجاد تغییراتی در قانون اساسی این کشور، در انتخابات ریاست جمهوری سالهای ۱۹۹۶، ۲۰۰۱، ۲۰۰۶ ، ۲۰۱۱ و ۲۰۱۶ به پیروزی رسید.
در حالی که رهبران اپوزیسیون از جمله کبزابو خواستار تحریم انتخابات از سوی حامیانشان شدهاند و با وجود اعتراضها و درگیریها نسبت به تصمیم دوباره رئیس جمهوری برای رسیدن به قدرت، دبی به پیروزی دوباره در انتخابات ریاست جمهوری و ششمین دوره متوالی ریاست میاندیشد.
برای این دور از انتخابات ریاست جمهوری در چاد که نتایح اولیه آن ۲۵ آوریل / ۵ اردیبهشت اعلام خواهد شد، حدود نیمی از جمعیت این کشور واجد شرایط رای دادن هستند. نتایج قطعی این دور از انتخابات ۲۰ روز بعد و در روز ۱۵ ماه می / ۲۵ اردیبهشت اعلام میشود.
روزنامه «ایندیپندنت» نیز در این باره نوشت: رئیس جمهوری چاد پس از ۳۰ سال قدرت به دنبال دور ششم ریاست است. او در تلاش است تا سه دهه حاکمیت خود را تمدید کند و برای ششمین بار در این کشور تولید کننده نفت آفریقای مرکزی که نزدیک به نیم میلیون پناهنده در آن زندگی می کنند ، شرکت کند.
چاد با وجود منابع نفتی عظیم در پی آنچه که مخالفانش مدیریت نابسامان دبی بر منابع نفتی این کشور عنوان میکنند، یکی از کشورهای با کمترین توسعه یافتگی در جهان به شمار میرود. چاد همچنین یکی از بالاترین میزان مرگ و میر مادران در هنگام زایمان در جهان را به خود اختصاص داده و براساس آمار سازمان ملل تنها ۱۴ درصد زنان چاد باسواد هستند.
پیش بینیها حاکییت از پیروزی دبی در دور نخست دارد؛ یکی از دلایل این امر کنارهگیری دو نفر از نامزدهای برجسته مخالف در چارچوب تحریم انتخابات و نامزد شدن سومین مخالف در این دور از انتخابات است. «آلبرت پهیمی پاداکه» ( Albert Pahimi Padacke ) که منابع لازم برای تبلیغات انتخاباتی در خارج از پایتخت را دارد، به عنوان متحد دبی در طول سالهای ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۸ به عنوان نخست وزیر در دولت وی کار میکرد.
پاداکه گفته بود که تحریم انتخابات به نفع رئیس جمهوری کنونی چاد تمام خواهد شد.
جمهوری چاد در ۱۱ اوت ۱۹۶۰ به استقلال رسید، اما همچنان آرامش کامل در آن برقرار نشده و این کشور در سالهای اخیر بارها به تحریک نیروهای خارجی با جنگ داخلی روبرو شده است.