به گزارش خبرنگار سلامت ایرنا، مهدی شادنوش روز دوشنبه در مراسم معرفی پوشش بیمه‌ای خدمات توانبخشی در سازمان بیمه سلامت افزود: اتیسم یکی از ده‌ها بیماری‌های مختلفی است که خانواده‌ها را درگیر می‌کند. برخی از این خانواده‌ها حتی برای آپارتمان نشینی هم مشکل دارند و اضطراب زیادی را تحمل می‌کنند. باید مشکلات این عزیزان و خانواده‌ها را درک کرده و به آن بپردازیم.
وی ادامه داد: پوشش بیمه‌ای خدمات توانبخشی برای مبتلایان اتیسم اتفاق بسیار خوبی بود که نتیجه یک همکاری مناسب است. اگر انجمن‌ها و سازمان‌های مردم نهاد در کنار حوزه‌های دولتی قرار گرفته و همفکری انجام شود و هدف برداشتن مانع از سر راه مردم باشد، معضلاتی که ابرقدرت‌ها ایجاد می‌کنند، ناچیز خواهد بود.
رییس مرکز مدیریت پیوند و درمان بیماری‌های وزارت بهداشت بیان کرد: بسیاری از مشکلات ما نتیجه نداشتن بلند اندیشی است. بضاعت و توانایی‌های کشور را در وضعیت تحریم کاملا درک می‌کنیم، اما با همین امکانات موجود هم می‌توان کارهای بزرگی انجام داد.
شادنوش گفت: در کنار کمک بزرگی که سازمان بیمه سلامت انجام داده، کار خودمان را ادامه می‌دهیم. در دو سال گذشته دندان پزشکی تحت بی هوشی مبتلایان اتیسم را تا سن هفت سال انجام می‌دادیم که امسال این محدودیت سنی هم برداشته می‌شود و در همه مقاطع سنی، دندان پزشکی تحت بی هوشی انجام خواهد شد. همچنین تلاش می‌شود فرانشیزهایی را که خانواده‌ها پرداخت می‌کنند به گونه‌ای جبران شود.
وی افزود: سال گذشته ۵۰۰ میلیارد تومان اعتبار برای بیماران نادر تعلق گرفت که امسال دو برابر شده و هزار میلیارد تومان وام برای این افراد در نظر گرفته شده است. به تعداد صفرهای این ارقام نباید نگاه کرد و باید به مشکلات ۵۰۰ هزار خانواده‌ای که این بیماران را دارند نگاه کرد. زیرا هر یک از این بیماران چند خانواده را درگیر می‌کنند. این مشکل در هر یک از خانواده‌های ما نیز ممکن بود اتفاق بیفتد.
رییس مرکز مدیریت پیوند و درمان بیماری‌های وزارت بهداشت اظهار کرد: اقدامات و برنامه‌ها به این درجه از بلوغ رسیده که بیمه‌های پایه بتواند حلقه‌های منفصل را به هم متصل کند. برنامه جامعی با عنوان کد ۲۴۷ و ۷۲۴ برای مدیریت سکته‌های قلبی و مغزی داریم. با بسیج کردن حوزه سلامت باید کاری کنیم که یک لخته خون نتواند در مغز یک نفر منجر به زمین گیر شدن آن فرد شود.
اوتیسم نوعی اختلال تاثیرگذار بر رشد طبیعی مغز است و آن را نوعی اختلال رشدی از نوع روابط اجتماعی تعریف می کنند که با رفتارهای ارتباطی و کلامی غیرطبیعی مشخص می شود.
این اختلال که تا پیش از سه سالگی بروز می کند و علت اصلی آن هنوز مشخص نیست بر رشد طبیعی مغز در حیطه تعاملات اجتماعی و مهارت های ارتباطی تاثیر می گذارد و ارتباط با دیگران و دنیای خارج را برای مبتلایان دشوار می کند.