کابل - ایرنا - ۲۰ سال پیش آمریکا با ادعای مبارزه با تروریسم به افغانستان لشکرکشی کرد و بعدها مبارزه با مواد مخدر و حکومت داری خوب را از دیگر اهداف خود از حضور نظامی در افغانستان عنوان کرد و اکنون با اعلام زمان بندی خروج نظامیان ؛ این پرسش مطرح است که آیا واشنگتن به اهداف خود رسیده است؟

به گزارش ایرنا، بهانه اصلی حمله آمریکا به افغانستان علیه طالبان پناه دادن به اسامه بن لادن رهبر شبکه القاعده و اعضای این گروه بود که هزینه سنگین نظامی و انسانی را بر آمریکا، ناتو و ملت افغانستان تحمیل کرد.

اکنون که جو بایدن تصمیم گرفته است براساس توافقنامه دوحه تا پیش از ۱۱ سپتامبر امسال نظامیان امریکایی افغانستان را ترک کنند، از اهداف تعیین شده چه چیزی بدست آمده است؟

براساس تازه ترین گزارشی که در ۱۱ آوریل یعنی سه روز پیش در رسانه‌های افغانستان به نقل از پایگاه اطلاع رسانی القاعده به نام «تابات» در گزارشی از لانگ وار ژورنال منتشر گردید، جنگجویان این گروه در ۱۸ استان افغانستان حضور دارند که شاید در زمان حمله آمریکا به افغانستان در ۱۸ استان حضور نداشتند.

اما مقامات امنیتی افغانستان بارها اعلام کرده اند که افراد القاعده در ۲۱ استان افغانستان حضور دارند و در جنگ‌ها بین نیروهای دولتی و طالبان بصورت فعال و گسترده از طالبان حمایت می کنند.

گزارشی از «لانگ وار ژورنال» در ۲۰ فروردین  در صفحه طلوع نیوز افغانستان به نقل از کمیته نظارت سازمان ملل متحد اعلام کرد که القاعده در ۱۸ استان افغانستان حضور دارد که شمار نیروهای آن بین ۴۰۰ تا ۶۰۰ نفر خوانده شده است.

این گزارش افزوده است که جنگ‌جویان این شبکه و گروه‌های وابسته به القاعده در ماه‌های پس از امضای توافق‌نامه صلح آمریکا با طالبان، در ده‌ها حمله در استانهای مختلف  افغانستان دست داشته ‌اند.

«روح‌الله احمدزی» سخنگوی وزارت دفاع افغانستان هم با تائید این گزارش گفته است که رابطه بین گروه القاعده و طالبان مانند گذشته تنگاتنگ بوده و در نقاط مختلف این کشور در نتیجه عملیات نیروهای ما افراد کلیدی القاعده هدف قرار گرفته ‌اند.

براساس این گزارش القاعده در استانهای بدخشان، بلخ، فاریاب، فراه، غزنی، هلمند، جوزجان، کاپیسا، کابل، قندهار، کنر، خوست، لوگر، ننگرهار، تخار، اورزگان و زابل حضور دارند.

سخنگوی وزارت دفاع افغانستان گفته است که در استانهای نیمروز و پکتیکا نیز عملیات های علیه افراد القاعده داشته اند.

کشته شدن عاصم عمر رهبر شبکه شبه قاره هند القاعده در مهر ماه سال ۱۳۹۸ در استان هلمند و کشته شدن ابومحسن المصری در آبان ماه سال ۱۳۹۹ در غزنی افغانستان نشان می دهد که حضور القاعده در این کشور جدی است.

بخش دیگری از دلیل حضور طولانی مدت آمریکا در افغانستان مقابله با کشت و تولید مواد مخدر بود که طی چند سال اخیر تولید و کشت مواد مخدر در افغانستان به ۹ هزار تن یعنی به بیشترین میزان خود رسید و از استان اورزگان نیز گزارش‌های رسیده است که شماری از کشاورزان امسال کشت خشخاش را از سرگرفته اند.

آمریکایی‌ها طی ۲۰ سال حضور در افغانستان نه تنها موفق به کاهش کشت و تولید مواد مخدر در این کشور نشدند بلکه گزارش‌های وجود دارد که دست داشتن آنها را در قاچاق مواد مخدر نشان می دهد.

«سید جمال فکوری بهشتی» عضو مجلس نمایندگان افغانستان در مصاحبه ای به ایرنا گفته بود وی در سال های ۱۳۹۱ همراه با هیأتی دولت وقت افغانستان سفری به استان های قندهار، هلمند و ارزگان این کشور داشت و در این سفر زمین های تحت کشت خشخاش را دیده که در تیررس نیروهای خارجی قرار داشت و این کشت بدون کوچکترین مشکل برداشت می شد.

این نماینده مجلس افزود: به گفته  کشاورزان بالگردها و هواپیماها شب و روز در این استان فرود می آیند و مملو از مواد مخدر شده و دوباره به مقصد نامعلوم پرواز می کنند.

در کنار آن وضعیت حکومت داری خوب در افغانستان نیز چندان تعریفی ندارد و اکنون که دو سال از انتخابات مهرماه سال ۱۳۹۸ در این کشور می گذرد هنوزهم کابینه دولت محمداشرف غنی با سرپرست‌ها اداره می شود و فساد اداری نیز در دولت بصورت گسترده وجود دارد که جامعه جهانی ادامه کمک‌های خود را مشروط به مبارزه دولت افغانستان با فساد کرده است.

هرچند فساد مالی و اداری در افغانستان با حضور نیروهای آمریکایی و پیمان اتلانتیک شمالی (ناتو) گروه خورده است و مقامات سابق افغانستان بارها مدعی شده است که فساد مالی و اداری را آمریکایی‌ها با خود در این کشور آورده است.

حامد کرزی رئیس جمهور سابق افغانستان در سال ۱۳۹۸ به درمصاحبه ای با آسوشیتیدپرس گفته بود که خارجی ها با نحوه هزینه و کمک های خود در ترویج فساد نقش دارند.

کرزی افزوده بود که آمریکا صدها میلیون دلار به افغانستان تزریق کرد بدون آنکه بازخواستی در این مورد داشته باشند و به این ترتیب به گسترش فساد کمک کرد.

به باور کرزی پول هایی که در افغانستان سرازیر می شد، طوری هزینه شده است که هیچ کسی در مقابل آن پاسخ گو نبوده است و این وضعیت باعث گسترش فساد شده است.

در کنار آن طی ۲۰ سال گذشته ده هزار غیرنظامی در این کشور کشته و یا زخمی شده اند، میزان فقر در سال ۱۳۹۹ به بلندترین حد خود رسیده است که بیش از ۶۴ درصد مردم زیرخط فقر زندگی می کنند.

وضعیت جنگی نیز اکنون در افغانستان طوری است که همه دشمن همه هستند و اکنون مساجد، مراکز آموزشی، ورزشی، تجمعات مردمی، زن، کودک و پیرمردان در امان نیستند و در همه جا مردم هدف حملات تروریستی قرار می گیرند و تنها آدرس‌های مشکوک و غیرقابل شناخت به نام داعش با یک بیانیه آنرا برعهده می گیرند.

در چنین وضعیتی آمریکا برنامه خروج خود از افغانستان مشخص کرده است که تنها برنامه صلح ترکیه که پس از بن بست گفت وگوهای دوحه امیدی برای مردم افغانستان بوجود آورده بود، نیز روز گذشته از طرف گروه طالبان رد شد و آنها اعلام کرد، تا زمان که نیروهای خارجی در این کشور حضور دارند، در هیچ نشستی برای صلح این کشور شرکت نخواهند کرد.