تهران - ایرنا- معاون سرمایه انسانی سازمان اداری و استخدامی کشور گفت: محور تغییر جهان آینده بر اساس «سرمایه های غیرملموس» رقم خواهد خورد و انسان به عنوان یک عامل انجام کارها، در داخل یک زنجیره قرار می‌گیرد.

به گزارش روز شنبه ایرنا از سازمان اداری و استخدامی کشور، «صدرالدین صدری نوش آبادی» در نشست تخصصی «نقش سرمایه انسانی در رشد و توسعه سازمان‌ها» اظهارداشت: بی‌شک یکی از ملزومات دستیابی به اهداف استراتژیک هر سازمان، شایستگی و کارآمدی سرمایه انسانی است که رکن اصلی تحولات سازمان و زیربنای اساسی توسعه محسوب می‌شود. بنابراین نقش انسان به عنوان عاملی حیاتی و راهبردی در بقای سازمان، مشهود است.

وی در ادامه افزود: سرمایه های فکری و مادی ارزش‌های سازمانی مؤثر در حفظ جایگاه سازمان‌ها و مولد مزیت رقابتی است و آنچه بیشتر مدنظر ماست، سرمایه‌های فکری را دربرمی گیرد که شامل سرمایه ارتباطی، سرمایه ساختاری و سرمایه‌های انسانی است. رهبری، مدیریت، منابع انسانی، پایش یادگیری و پایداری در حوزۀ سرمایه انسانی قرار دارند.

معاون سرمایه انسانی سازمان اداری و استخدامی با تأکید بر اینکه محور تغییر جهان آینده بر اساس «سرمایه های غیرملموس» رقم خواهد خورد، گفت: تلاش می‌شود در آینده‌ای نزدیک، انسان به عنوان یک عامل انجام کارها ، در داخل یک زنجیره قرار گیرد و خرده کارهایی را که ماشین توان انجام آن را ندارد، انجام دهد و ماشین هوشمند به انسان در انجام دادن کارها کمک خواهد کرد! این تصویری از آینده کاری است که در آن هوشمندی و علم داده از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

وی با اشاره به مدیریت منابع انسانی در سازمان‌های امروز، بیان کرد: مدیریت منابع انسانی برای حفظ جایگاه و یا بهبود مزیت رقابتی سازمان خود در آینده همواره باید به سه اقدام اساسی در حوزه منابع انسانی اهتمام ورزد. 

نوش آبادی اضافه کرد: نخست توانمندی سازی مستمر منابع انسانی و تسهیل دستیابی وی به دانش‌های سازمانی نوین و نوظهور برای انجام وظایف و فعالیت‌های خود متناسب با تغییرات آینده جهانی و به ویژه مواجهه با شگفتی سازها؛ این اقدام را در واقع اهتمام به افزایش قدرت یادگیری سازمانی می‌نامند. دوم؛ یک پارچه سازی سرمایه‌های سازمان و سوم؛ ایجاد توانایی کنار گذاشتن آگاهانه برخی موقعیت ها، اطلاعات و دانش سازمانی و جایگزینی موقعیت ها، اطلاعات و دانش جدید که این بخش را قدرت فراموشی سازمانی می‌نامند. 

وی درباره بسط فراموشی در سازمان گفت: فراموشی سازمانی در معنای آگاهانه و مثبت، به حذف دانش منسوخ شده و ناکارامد در یک سازمان اشاره دارد. به عبارت دیگر، مجموعه فرایندهایی که بواسطه آنها یک سازمان  داده ها، اطلاعات و دانش غیر لازم را حذف و از نابودی داده ها، اطلاعات، دانش  مفید سازمان جلوگیری می‌کند.

معاون سرمایه انسانی سازمان داری و استخدامی افزود: باید گفتمان در حوزه مدیریت منابع انسانی سازمان‌ها با مشاهده نشانه‌های ضعیف برای تغییرات متناسب با آن تغییر کند. برای مثال اگر تا پیش از فراگیری کرونا (شگفتی ساز قرن) واحد منابع انسانی وظیفه داشت تا از هویّت، عزّت، معیشت و کرامت کارکنان صیانت کند، با فراگیری بیماری صیانت از جان کارکنان نیز بر آن افزوده شده و بر این اساس گفتمان مدیریت منابع انسانی باید به سوی دورکاری، مجازی سازی امور، دیجیتالی کردن کارها تغییر کند. در غیر این صورت، اضمحلال منابع انسانی دور از ذهن نخواهد بود.