به گزارش سه شنبه ایرنا، «رائول کاسترو» رهبر پیشین حزب کمونیست کوبا روز دوشنبه از این مسئولیت کناره گیری کرد و «میگل دیاز کانل» رئیس جمهوری کوبا به رهبری حزب کمونیسم کوبا انتخاب شد تا به این ترتیب پایانی بر شش دهه قدرت برادران کاسترو در کوبا باشد.
«فیدل کاسترو» رهبر کاریزماتیک و فقید کوبا از انقلاب سال ۱۹۵۹میلادی کوبا و بعد از درگذشت وی در سال ۲۰۰۱ برادرش «رائول کاسترو» رهبری این کشور را در دست داشتند.
رائول کاستروی ۸۹ ساله نیز روز دوشنبه ضمن اعلام خبر بازنشستگی خود از این سمت، جایگاه خود را به میگل دیاز کانل سپرد. وی در آخرین سخنرانی خود با ابراز امیدواری از آینده حزب کمونیست کوبا گفت: من از کارهای که کردم راضی هستم و به آینده حزب امیدوارم.
انتخاب میگل دیاز کانل به معنای انتقال ۶ دهه حکومت و رهبری برادران کاسترو به نسلی جوان‌تر است.
رئیس جمهوری کوبا که در حال حاضر به عنوان دبیر اول حزب کمونیست و بالاترین مقام این کشور منصوب شده، در اولین سخنرانی خود گفت: از آنجایی که کوبا به کاسترو نیاز دارد و به دلیل مشروعیتی که دارد در تصمیم گیری‌های راهبردی بسیار مهم برای سرنوشت ملت مورد مشورت قرار خواهد گرفت.
اگرچه به لحاظ تاریخی این رویداد تحولی مهم در پایان عصر رهبری کاستروهاست، اما در میان گمانه زنی های متعدد، درمجموع تغییر محسوسی در خط مشی سیاسی این کشور محسوب نمی شود. زیرا اکثریت ملت ۱۱ میلیون نفری کوبا همچنان تحت پرچم کمونیست و اصول آن هستند؛ همچنان که دیاز کانل با اشاره به بحران عمیقی که کوبا با آن مواجه است نوشت: هر چند اصلاحات اقتصادی فوری، لازم است اما اصول حزب همچنان باقی می‌ماند.
میگل دیاز کانل رهبر جدید حزب کمونیست کوبا
میگل دیاز کانل که امروز (سه شنبه) ۶۱ ساله می‌شود، از سال ۲۰۱۳ به عنوان دست راست رائول کاسترو، درجات حزبی را به طور صعودی طی کرده و اکنون در مقام ریاست جمهوری کوبا قرار دارد. کانِل جمعه گذشته (۲۷ فروردین) در جریان برگزاری هشتمین کنگره تاریخی حزب کمونیست کوبا با شعار «اتحاد و استمرار» در مرکز همایش هاوانا از سوی رائول کاسترو به عنوان رهبر این حزب معرفی شد.
به نوشته تارنمای کوبا انکوئنترو، در حالی که برخی او را در قالب اصلاح گرای مترصد فرصت برای ایجاد تحولات موردنیاز در مسیر انقلاب کوبا می بینند، به باور گروهی دیگر، بوروکراتی سیاسی است که صرفا به منظور حفظ جریان سنتی سیاست این کشور انتخاب شده است. اما «میگل دیاز- کانل برمودز» مردی که در سمت ریاست جمهوری در سال ۲۰۱۸ جانشین رائول کاسترو شد و اکنون نیز جایگزین او به عنوان دبیر اول حزب کمونیست کوبا می شود، کیست؟
«کارلوس آلسوگارای» دیپلمات سابق کوبا در گفت و گو با شبکه بی بی سی موندو گفت: این سوال بزرگی است که تنها گذر زمان به آن پاسخ خواهد داد.
میگل دیاز-کانل ۲۰ آوریل سال ۱۹۶۰ در شهر پلاسیتوس در ویّا کلارا متولد شد. دیاز-کانل در رشته مهندسی برق تحصیل و فعالیت‌های سیاسی خود را در جوانی در انجمن جوانان کمونیست آغاز کرد. او از سال ۲۰۰۳ عضو دفتر سیاسی حزب کمونیست کوبا بوده‌است. میگل دیاز-کانل در ۳۳ سالگی به عنوان دبیر دوم این انجمن منصوب شد و بین ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۲ وزیر آموزش عالی این کشور بوده و در سال ۲۰۱۲ به معاونت رئیس شورای وزیران (قائم مقام نخست‌وزیر) ترفیع رتبه یافت. یک سال بعد او به عنوان معاون اول رئیس شورای وزیران انتخاب شد.
مهندس دیاز کانل که از سال ۲۰۱۳ معاون اول ریاست جمهوری، شورای حکومت و شورای وزیران این کشور بود، در ۱۸ آوریل ۲۰۱۸ همان‌طور که انتظار می‌رفت، به عنوان کسی که در پنج سال گذشته سمت معاونت رئیس‌جمهوری را دراختیار داشت، از سوی مجمع ملی کوبا به عنوان تنها نامزد پست ریاست جمهوری این کشور برگزیده شد. یک روز بعد در ۱۹ آوریل میگل دیاز-کانل به عنوان رئیس‌جمهور جدید سوگند یاد کرد و به‌طور رسمی رئیس‌جمهور کوبا و جانشین رائول کاسترو شد.
دیاز کانل و چالش‌های پیش رو
«شاگرد مورد علاقه» رائول کاسترو و مرد شماره ۲ دولت کوبا از سال ۲۰۱۳، سکان هدایت کوبا را در حالی به دست می گیرد که کوبا با بحرانی اقتصادی روبروست و کارشناسان آن را فقط با «دوره ویژه» بحران دهه ۱۹۹۰ مقایسه می کنند که با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، کوبای کاستروها بدون حامی بزرگ بین المللی خود بر جای ماند.
از سوی دیگر، همه گیری کووید ۱۹ به صنعت توریسم جزیره آمریکای لاتین که اقتصادش بر آن استوار است پایان داده و تحریم های حداکثری واشنگتن به رغم چراغ سبز «جو بایدن» رئیس جمهوری جدید آمریکا برای لغو آنها، همچنان پابرجاست.
وی از زمان رسیدن به ریاست جمهوری بر تداوم انقلاب کوبا تاکید کرده و انتظار نمی‌رود که تغییرات گسترده‌ای در نظام تک حزبی کمونیستی ایجاد کند. با این حال، وی تحت فشار است اصلاحاتی اقتصادی انجام دهد.
برای بسیاری از مردم کوبا در داخل و خارج ازکشور، این تغییرات نه تنها ضروری که همچنان برای اداره کل کشور ناکافی است.
دیاز کانل هدایت کوبا را در میان فشارهای متناقض به عهده می گیرد، کار کردن در گروهی که او را به رسمیت شناخته باید یکی از منابع اصلی باشد که مورد بهره برداری قرار می دهد.
ویلیام لئو گراند استاد دانشگاه آمِریکانا معتقد است، اختلاف بین نسل‌ها بسیار عمیق بوده و این یکی از اصلی‌ترین چالش‌های پیش‌روی دولت کوبا است.
در ادامه این گزارش آمده است: کنگره حزب کمونیست کوبا هر پنج سال یکبار برگزار شده تا آرمان‌های انقلابی را احیا کند اما انتقال قدرت از رائول کاسترو به میگل دیاز کانِل رئیس‌جمهوری کوبا در این دور از نشست چهار روزه، نقطه عطفی در تاریخ سیاسی جزیره خواهد بود.
همچنین به باور عمر اورلنی اقتصاد دان کوبایی، رهبران جدیدی که از کنگره هشتم بیرون می‌آیند، هرچند همان عقاید پیشین خود را حفظ می‌کنند اما قادر خواهند بود کوبا را در مسیری پر رونق‌تر هدایت کنند.