حجت الاسلام شهاب مرادی روز جمعه به مناسبت سالروز وفات حضرت خدیجه (س) به خبرنگار معارف ایرنا گفت: حضرت خدیجه (س) جایگاهی استثنایی و منحصر به فردی دارند. او اولین زنی است که ایمان آورد و رسول خدا (ص) را تصدیق و حمایت کرد. در کتاب بحار الانوار حدیثی داریم که خدیجه کبری را «وزیر راستین اسلام» میخواند. (وَ کَانَتْ خَدِیجَةُ وَزِیرَةَ صِدْقٍ عَلَی اَلْإِسْلاَمِ وَ کَانَ یَسْکُنُ إِلَیْهَا.) او وزیر اسلام بود که در تمام سختی های مسیر نبوت، آرامشبخش وجود مبارک رسول خدا نیز بود. این شان والا و جایگاه مهم حضرت خدیجه را بسیاری از مردم نمی دانند.
وی درباره سابقه ایمان و نماز خدیجه کبری (س) بیان کرد: اساسا خدیجه کبری «الله اکبر» گفت و نماز جماعت متولد شد و تا مدتها فقط او و امیرالمومنین (ع) تنها کسانی بودند که پشت سر رسول خدا (ص) نماز جماعت می خواندند. هر جا نماز جماعتی می خوانیم باید خودمان را مدیون خدیجه کبری نیز بدانیم.
حضرت خدیجه (س) در تصدیق و تایید نبوت رسول خدا (ص) و در حمایت و فداکاری برای اسلام لحظه ای کوتاهی نکرد. او وفادارترین یاور، آرامبخش ترین حامی برای رسول خدا بود. او سخاوتمندترین پشتیبان و عاشق ترین معشوق برای همسرش محمد مصطفی (ص) بود.
وی اضافه کرد: حضرت خدیجه (س) مادر فرزندان رسول خدا، فاطمه اطهر(س) یعنی مادر بزرگ حسنین و در یک کلام مادر امامت است. چون حق مادری بر حضرت امیر (ع) هم داشتند و در نقل های تاریخی آمده که فاطمه بنت اسد (س)، می فرمود «علی (ع)، خدیجه (س) را از من هم بیشتر دوست دارد و به مثل فرزند دلبسته اوست.»
حجتالاسلام مرادی به پاکی و ویژگی های ناب حضرت خدیجه (س) اشاره کرد و گفت: حضرت خدیجه (س) در زمان جاهلیت «طاهره» نامیده میشد که این خود بیانگر نهایت پاکی و عظمت آن حضرت است اما مهمترین ویژگی او به نظر من ایمان و کمال انسانیشان بود که پیامبر (ص) فرمود «خدیجه (س)، فاطمه (س)، آسیه و حضرت مریم، چهار زنی هستند که به اوج کمال انسانی رسیدند.» خدیجه یک انسان کامل است و مادامی که زنده بود، رسول خدا(ص) همسر دیگری نداشتند همان طور که امیرالمومنین (ع) تا زمانی که صدیقه طاهره زنده بود، همسر دیگری نداشتند.
بر اساس روایات نقل شده جایگاه حضرت خدیجه (س) به قدری است که زمانی که پیغمبر خدا از معراج باز می گشتند به حضرت جبرئیل گفتند «حاجتی روی زمین داری؟» جبرئیل گفت «درخواست من این است که سلام خدا و مرا به خدیجه برسانی!»
مرادی با اشاره به «اشتباههای تاریخی رایج» درباره زندگی نامه این بانوی بزرگ، گفت: ابتدا اصرار عجیب برخی برای اثبات اینکه ایشان قبل از ازدواج با رسول خدا (ص) ازدواج کرده بودند، وجود داشت که این قطعا نادرست است. ایشان دوشیزه بودند و غیر از نبی اکرم (ص) هیچ همسری نداشتند. حضرت خدیجه چهره ای زیبا و موقعیت ممتازی در زمینه ثروت داشتند و اکثر رجال مطرح آن روز حجاز به خواستگاری او آمده و پاسخ منفی شنیده بودند و همین موجب شد تا پس از ازدواج با یک جوان یتیم مورد خشم و شماتت زنان قریش قرار گیرد که «تو با این ازدواج به ارزشهای ما توهین کردی!» که این موارد به طور مفصل در تاریخ نقل شده است.
وی خاطرنشان کرد: همچنین در مورد سن این بانوی ارجمند در هنگام ازدواج ۴۰ سالگی شهرت دارد که آن هم صحت ندارد و دو نقل در منابع تاریخی و مجامع روایی شیعه و سنی مطرح است. یکی ۲۵ سال و دیگری ۲۸ سال که احتمالا همان نقل ابوبکر بیهقی که ۲۵ سالگی یعنی هم سن رسول خدا (ص) صحیحتر است.