به گزارش ایرنا، منابعی در افغانستان اعلام کرده اند که طی ۲۰ سال حمله نظامی آمریکا به این کشور ۲۴۱ هزار نفر در افغانستان کشته شده اند که ۷۱ هزار نفر آنها غیر نظامیان هستند.
در این مدت ۷۱ هزار نیروهای دفاعی و امنیتی افغانستان ،حدود ۲ هزارو ۴۰۰ نظامی آمریکایی و ۸۵ هزار عضو گروه طالبان و شماری از نیروهای عضو ناتو در این مدت جان باخته اند.
به گفته مقامات افغان در مدت ۲۰ سال ، ۲.۲ تریلیون دلار هزینه جنگ دو دهه گذشته در افغانستان شده ولی همچنان این کشور در آستانه خروج نیروهای امریکایی مردم افغانستان در نقطه آغاز حضور نیروهای خارجی قرار دارند.
چند سال پیش خبرنگاری از عبدالله عبدالله رئیس اجرایی وقت دولت وحدت ملی این کشور پرسیده بود که آیا فکر نمی کنید ناتو و آمریکا جنگی را که آغاز کرده اند در همان نقطه اولی رها خواهند کرد اما عبدالله این سوال را پاسخ نداد و گفته بود که هدف سوال روشن نیست اما اکنون خود عبدالله در کابل در نشستی گفت که مفهوم این سوال را تازه دریافته است.
کارشناسان افغان نیز از وضعیت کنونی نگران هستند و آنرا با دوره آخر دولت نجیب الله پس از خروج ارتش سرخ شوروی مقایسه کرده اند.
روزنامه ۸ صبح نوشته است: با وجود آنکه آمریکا تعهد سپرده است که از ارتش افغانستان حمایت می کند اما بیم آن می رود که طالبان در نشست ترکیه حاضر نشود و در فکر گرفتن قدرت از راه نظامی باشند و این امر باعث شکست روند صلح شود.
این منبع افزوده است در این صورت صف‌آرایی خطرناکی رقم خواهد خورد و جبهه مقاومت مانع پیشروی طالبان خواهد شد. نتیجه این رویارویی، جنگ داخلی و در بدترین حالت تقسیم و تجزیه کشور به دو بخش «امارت» و «جمهوری دموکراتیک» خواهد بود.
براساس تحلیل این روزنامه در سطح داخلی، در حالی که دولت، گروه طالبان و احزاب و کنشگران سیاسی ذینفع ، گفت‌وگو را تنها راه حل برای پایان جنگ جاری در کشور می‌بینند؛ اما در باره سرنوشت قدرت سیاسی و ساختار نظام سیاسی آینده با هم اختلاف نظر دارند. دولت و گروه طالبان در کنار احزاب و کنشگران سیاسی بارها اعلام کرده‌اند که مشکل افغانستان راه حل نظامی ندارد. از سوی دیگر تاکنون گفت وگوها برای پایان دادن به جنگ تاکنون نتیجه بخش نبوده است .تضاد منافع در بین طرف ها و بی توجهی به منافع ملی باعث برافروخته بودن آتش جنگ شده است.
احمد سعیدی آگاه سیاسی افغان در مطلبی نوشته است انگلیس به اتباع خود در افغانستان هشدار داده است که این کشور را ترک کنند زیرا احتمال افزایش حملات طالبان در جریان خروج نیروهای خارجی وجود دارد.
وی افزود:به یاد دارد که در زمان خروج ارتش سرخ شوروی از افغانستان نیز سفارتخانه‌های خارجی آهسته آهسته افراد و کارمندان خود را از این کشور خارج می کردند و اکنون نگران است که کشور به وضعیت آن زمان بر گردد.
ژنرال فرانک مکنزی، فرمانده ستاد مرکزی ارتش آمریکا (سنتکام) روز پنجشنبه گذشته در کمیته نیروهای مسلح در سنای آمریکا گفته بود در صورتی که از ارتش افغانستان پس از خروج نیروهای آمریکایی حمایت نشود، روشن است که این ارتش فروخواهد پاشید.
او خاطرنشان کرد که با خروج نظامیان آمریکایی از افغانستان، وی نگران توانایی دولت افغانستان برای حفاظت از سفارت آمریکا در کابل است.
این فرمانده آمریکایی در مورد توانایی ارتش افغانستان برای دفاع از خود و همچنان توانایی این کشور در حفظ و پرواز هواپیماهای بدون کمک مالی و حمایت آمریکا ابراز نگرانی کرده است.
اما اشرف غنی رئیس جمهوری افغانستان با رد سناریوی فروپاشی نیروهای نظامی معتقد است که ارتش با ۴۰ هزار کماندوی پیشرفته و مجهز توانایی سرکوب طالبان را دارد.
اشرف غنی در ۳۰ فروردین امسال در یک نشست مجازی در مرکز بین‌المللی نظامی گنجوی که به ابتکار آذربایجان در شهر باکو برگزار شده بود، درباره روند صلح، تصمیم خروج نیروهای آمریکایی و ناتو و همچنان همگرایی و اتصال منطقه ای گفت: نیروهای امنیتی و دفاعی افغانستان از چند سال پیش ۹۴ درصد عملیات‌های نظامی را به گونه مستقل و بدون دخالت نیروهای خارجی انجام می دهند و هیچ خطر فروپاشی این کشور را تهدید نمی کند.
کنفرانس صلح ترکیه که قرار بود سوم اردیبهشت به میزبانی سازمان ملل و شرکت نمایندگان دولت افغانستان،احزاب سیاسی ،طالبان و چند کشور در استانبول برگزار شود به علت حضور نیافتن طالبان در هاله ای از ابهام قرار گرفته است.
طالبان عمل نکردن آمریکا به توافقنامه دوحه در خروج نیروهای امریکایی را علت حضور نیافتن در نشست صلح ترکیه عنوان کرده است.
گروه طالبان درخواست خروج نام شماری از رهبران این گروه از لیست تحریم های سازمان ملل و آزادی هفت هزار نفر از زندانیان این گروه از زندان دولت افغانستان را کرده است . در صورتی که نشست ترکیه دستاوردی نداشته باشد این امتیازات می تواند خطر گسترش جنگ را داشته باشد.
اکنون پس از ۲۰ سال حضور سنگین نظامی غرب به رهبری آمریکا در افغانستان وضعیت این کشور پس از دو دهه در بدترین وضعیت نسبت به قبل از حمله قرار دارد و مردم این کشور همچنان نگران تشدید جنگ های ویرانگر داخلی هستند .