به گزارش ایرنا ، این اثر نفیس که به کوشش فرح نیازکار به زیور طبع آراسته شده و بتازگی در شمارگان هزار نسخه توسط نشر قلمکده منتشر و به بازار کتاب آمده به فراز و نشیب های زندگی محمد بهمن بیگی از زبان همسر وفادار و ایثارگرش بی بی سکینه کیانی پرداخته است .
همراهی کم نظیر بی بی سکینه کیانی که خود معلمی سرفراز از ایل ممسنی بوده درنهضت پیکار با بیسوادی محمد بهمن بیگی زبانزد عام و خاص است و بر این بانوی فداکار در ییلاق ها و قشلاق های ایلی و مدارس سیار عشایری چه مشقاتی که نرفته ولی با عزم و اراده ای پولادین همچون همسرش محمد بهمن بیگی به عشق باسواد کردن ایلات و عشایر ایران بر همه گردنه های دشوار فایق آمده و امروز خرسند از این موفقیت بزرگ بچه های عشایری است که در جای جای ایران بزرگ در حال خدمات رسانی به مردم هستند.
اما محمد بهمن بیگی کیست؟
زنده یاد محمد بهمن بیگی، بنیانگذار آموزش عشایری در ایران، از ایل قشقایی در شهرستان فیروزآباد استان فارس بود. وی کارش را از سال ۱۳۳۱ به تنهایی آغاز کرد و در طول ۲۸ سال مدیریت بر اداره آموزش عشایر، بیش از ۱۰ هزار معلم تربیت کرد و موسسات مختلفی از قبیل دبیرستان شبانه روزی عشایری شیراز، مرکز آموزش فنی و حرفه ای عشایر دختران و پسران، موسسه تربیت مامای عشایر و مرکز تربیت روستاپزشک و دامپزشک را بنیان گذاشت.
وی همچنین توانست نخستین جایزه فرهنگی یونسکو را در سال ۱۳۵۳ به دلیل پیکار با بیسوادی دریافت کند. علاوه بر آثار فاخری از جمله عرف و عادت در عشایر فارس ، بخارای من ایل من ، اگر قره قاج نبود ، به اجاقت قسم ،تاریخچه مختصری از فعالیتهای اداره کل اموزش عشایر و طلای شهامت که توسط محمد بهمن بیگی به رشته تحریر و تقریر درآمده است.
شاگردان این انسان فرهیخته نیز کتابهای زیادی پیرامون شخصیت، اقدامات و اثرات کار فرهنگی ایشان منتشر کرده اند.
با حضور استاد محمد بهمن بیگی و ایجاد دبیرستان و دانشسرای عشایری شیراز و تربیت معلمانی در مدت کم از بین بچه های عشایر ، سواد آموزی در بین عشایر قشقایی و سپس سایر ایلات کشور جدی شد و شوق و ذوق نوجوانان و جوانان برای تحصیل و معلمان برای تدریس و امکانات آموزش عشایر دست به دست هم داد تا جهشی عظیم در امر سوادآموزی عشایر برداشته شود.
شادروان محمد بهمن بیگی یازدهم اردیبهشت سال ۱۳۸۹ درسن ۹۰سالگی جهان خاکی را بدرود گفت.