اردبیل- ایرنا - مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اردبیل گفت: شکوه مادی و معنوی مجموعه شیخ صفی‌الدین اردبیلی باید به بهترین شکل به جهانیان ارائه شود.

به گزارش ایرنا، نادر فلاحی روز سه‌شنبه در نشست بررسی شرایط تبیین جایگاه میراث جهانی بقعه شیخ صفی‌الدین اردبیلی افزود: افتخار ایران و آذربایجان، بقعه شیخ صفی‌الدین اردبیلی و خط مشی آن بزرگوار و برآیند آن ایجاد اتحاد و یکپارچگی ملی و مذهبی است.

وی بیان کرد: جایگاه تمدن‌سازی مکتب شیخ صفی چنان ارزشمند بوده که امنیت و یکپارچگی این مرز و بوم را رقم زده است و باید اقدامات ما نیز به گونه‌ای باشد که هر اردبیلی، به اردبیلی بودن خود بیش از پیش افتخار کند.

مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان اردبیل اضافه کرد: امنیت راه‌های ابریشم و ایجاد بستر امن تجارت و سفر نیز در راستای زحمات سلسله صفوی در این دیار است که باید به بهترین شکل تبیین شود.

وی همچنین با بیان اینکه گردشگری اردبیل در کنار زیبایی‌های جغرافیایی و طبیعی مدیون بقعه شیخ صفی‌الدین اردبیلی است، به نقش مهم مدیریت استراتژیک در این مورد اشاره و اظهار کرد: در پی ایجاد بستر و ساختاری محکم هستیم.

فلاحی در ادامه نیز خواستار برگزاری گردهمایی‌های تخصصی برای تجمیع آرای نخبگان برای تدوین برنامه تبیین جایگاه میراث جهانی بقعه شیخ صفی‌الدین اردبیلی شد.

بقعه شیخ صفی‌الدین اردبیلی از مهم‌ترین آثار تاریخی شهر اردبیل و از بناهای کم‌نظیر تاریخی ایران است که از نظر معماری و کاشی‌کاری جزو شاهکارهای سده هشتم هجری قمری و سال‌های پس از آن به شمار می‌رود.

این بنا پس از وفات شیخ به سال ۷۳۵ هجری قمری به وسیله فرزندش صدرالدین موسی پایه‌گذاری شد و شاه عباس بناهای مهمی به این مجموعه افزود و اصلاحاتی در آن انجام داد.

اهمیت این اثر تاریخی به طور کلی در رابطه‌ای که با سلسله خاندان صفوی دارد جلوه‌گر می‌شود؛ اسلاف شاهان صفوی و همچنین شاه اسماعیل اول بنیانگذار سلسله در این مجموعه تاریخی به خاک سپرده شدند.

مجموعه کنونی بقعه شیخ صفی شامل بیرون بقعه (عالی قاپو)، سردرب، حیاط بزرگ، رواق، مقبره شیخ صفی‌الدین، حرم خانه، مقبره شاه اسماعیل، چینی‌خانه، مسجد جنت‌سرا، خانقاه، چراغ‌خانه، چله‌خانه و شهیدگاه است.

یکی از آثار این مجموعه فرش بسیار معروفی به نام قالی اردبیل است که یکی از مشهورترین قالی‌های جهان به شمار می‌رود و در گذشته در آرامگاه وی بوده است اما هم‌اکنون در موزه ویکتوریا آلبرت لندن نگهداری می‌شود.

این مجموعه ارزشمند سال ۱۳۸۹ به عنوان یازدهمین اثر ارزشمند تاریخی ایران به ثبت جهانی رسید.