به گزارش ایرنا سایت وزارت دفاع فرانسه، چهارشنبه، ۲۸ آوریل خبر پرتاب موفقیت آمیز موشک M۵۱ خود را منتشر کرد که بازتاب های مختلفی در جهان داشت.
«فلورانس پارلی»، وزیر دفاع فرانسه با ابراز خرسندی این موفقیت را به مجموعه کادر وزارت دفاع، ارتش، کمیساریای انرژی اتمی و انرژی های جایگزین (CEA) تبریک گفت.
«محمد جواد ظریف»، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران با اشاره به آزمایش موشکی فرانسه و تلاش پاریس و برخی کشورهای دیگر برای محدود کردن برنامه موشکی ایران نوشت: ظاهرا یک بام و دو هوا ممکن است.
آزمایش های اتمی پیدا و پنهان فرانسه؛ از دهه ۱۹۶۰ میلادی تا کنون
متعاقب وقوع جنگ جهانی دوم و اشغال فرانسه از سوی ارتش آلمان، نوعی احساس تحقیر و ضعف در میان سردمداران این کشور قوت گرفت و به منظور رهایی از کابوس اشغال دوباره این کشور توسط نازی ها، سران این کشور از سال ۱۹۵۴ میلادی به صورت جدی شروع به کار بر روی برنامه هسته ای خود کردند.
«پیر مندز فرانس»، نخست وزیر وقت فرانسه در سال ۱۹۵۷ دستور ایجاد مراکز آزمایش های هسته ای را داد؛ ابتدا قرار بود این آزمایش ها در جزایر تحت سلطه فرانسه در اقیانوس آرام و اقیانوس اطلس انجام شود اما به دلایل لجستیکی، فرانسوی ها تصمیم گرفتند این آزمایش ها را در بیابان های الجزایر انجام دهند.
نخستین انفجار هسته ای فرانسه که در ۱۳ فوریه سال ۱۹۶۰ انجام شد، به آزمایش «موش آبی» معروف شد. این آزمایش تحت نظارت مستقیم «شارل دوگل» رئیس جمهوری وقت فرانسه انجام شد. قدرت انفجار این بمب، برابر با قدرت انفجار ۶۰ تا ۷۰ هزار تن تی. ان. تی و پنج برابر قدرت بمب هیروشیما بود.
تسریع روند برنامه هسته ای این کشور به ویژه از سال ۱۹۶۱ میلادی ادامه یافت و این کشور تا سال ۱۹۶۶میلادی ۱۳ آزمایش هسته ای دیگر نیز انجام داد. اگرچه فرانسه خود به انجام چهار آزمایش هسته ای در منطقه رقان استان «بشار» و ۱۳ آزمایش در استان «تمنراست» اعتراف کرده است اما کاظم العبودی نویسنده کتاب «موش های رقان» و استاد فیزیک هسته ای در دانشگاه «وهران» الجزایر می گوید: فرانسه طی این مدت ۵۷ آزمایش هسته ای انجام داد.
«مصطفی خیاطی» رئیس هیات ارتقای سلامت الجزایر (سازمان غیر دولتی) اعلام کرده بود که الجزایر تا ده ها سال با عوارض منفی این آزمایش ها درگیر خواهد بود. وی این اقدام فرانسه را جنایت ضد بشری توصیف و تاکید کرد این آزمایش ها باعث بروز بیماری های سرطانی و تنفسی میان ساکنان این مناطق شده است و جدا از این، تاثیرات بسیار مخربی بر محیط زیست به جا گذاشته است.
الجزایر تنها قربانی آزمایش های اتمی فرانسه نبود بلکه استرالیا و نیوزلند نیز در سال های آغازین دهه ۱۹۷۰ میلادی مورد هجمه آثار مخرب این آزمایش ها قرار گرفت. متعاقب انجام آزمایش های اتمی فرانسه در اقیانوس آرام، در تاریخ ۹ مه ۱۹۷۳ میلادی، استرالیا و زلاندنو اقدام به طرح شکایت علیه فرانسه در دیوان بین المللی دادگستری کردند که به قضیه آزمایش های اتمی (Nuclear Tests) شهرت یافته است.
فرانسه امروز در حالی به توسعه موشک های بالستیک و راهبردی خود ادامه می دهد که بیش از نیم قرن سابقه آزمایش های اتمی و همکاری موشکی با اسرائیل را در کارنامه خود دارد.
یک بام و دو هوای غرب در قبال توسعه موشکی ایران
در سال های اخیر کشورهای غربی از جمله فرانسه بارها ادعا کرده‌اند که توسعه موشک های بالستیک ایران بر خلاف قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل بوده و با ارسال نامه خطاب به آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد، خواسته‌اند تا به اعضای شورای امنیت در گزارش های بعدی اش اطلاع دهد که فعالیت‌های موشکی ایران، مغایر با قطعنامه این شورا است. توصیه مکرر به تهران مبنی بر خودداری از توسعه هرگونه فعالیت در خصوص موشک‌های بالستیک در حالی است که ایران هرگز در سابقه خود، از اتم استفاده نکرده است.
به رغم صلح آمیز بودن توسعه موشک های بالستیک ایران، غرب همواره به بهانه برخورداری این موشک ها از «قابلیت و توانایی حمل سلاح های هسته ای»، ایران را متهم کرده و آن را به ابزاری برای فشار بر ایران مبدل کرده است. اتهامی که امروز دقیقا ایران می تواند راجع به موشک های M۵۱ فرانسه مطرح کند اما این سیاست چیزی جز همان رفتار و استاندارد دوگانه غرب نیست.
همچنین فرانسه، آلمان و بریتانیا در حالی از برنامه موشکی ایران ابراز نگرانی می کنند که که رژیم صهیونیستی بارها در سال های اخیر به صورت علنی آزمایش های موشکی انجام داده و تنها کشوری در خاورمیانه است که دارای سلاح هسته ای است.