به گزارش ایرنا؛ بدون تردید آبی آسمانی‌های شهر منچستر دور تازه موفقیت‌های خود را به «پپ گواردیولا» مدیون بوده و باید به داشتن این مربی خلاق، افتخار کنند.
پس از آنکه گواردیولا از قهرمانی‌های مکرر با بارسلونا در لالیگا و لیگ قهرمانان اروپا اشباع شد و به گفته خودش دیگر چیزی برای اضافه کردن به این تیم نداشت، ایالت خود مختار کاتالان را ترک گفت تا فضا و چالش جدیدی را در جای دیگری دنبال کند. این درحالی بود که هنوز هم مسوولان و هوادارن برای او و تیمش ایستاده دست می‌زدند.
به هر حال او تصمیم خود را عملی کرد. مقصد بعدی پپ، بایرن مونیخ بود؛ تیمی با افتخارات متعدد در بوندسلیگا و اروپا، به معنای واقعی باشخصیت، منظم و قدرتمند.
تیمی که هیچ گاه احساس بازیکنانش زودتر از عقلشان در تصمیم گیری‌ها عمل نمی‌کند. آنان فقط در خدمت تیم هستند و آموخته‌اند به غیر از آن به چیز دیگری فکر نکنند.
گواردیولا اما در این تیم آلمانی انقلابی به پا کرد و از این تیم منظم و بازیکنانش تیم جدیدی ساخت و به روش کار آنان، بازی زیبا و تماشاگر پسندتری اضافه کرد و همه را به تحسین واداشت. بسیاری معتقدند روشی که پپ در بایرن پیاده کرد در نهایت به تیم ملی آلمان نیز تزریق شد و در نهایت مانشافت توانست قهرمان جام‌جهانی ۲۰۱۴ شود. چراکه شاکله اصلی تیم ملی آلمان را بازیکنان بایرن‌مونیخ تشکیل می‌دادند.
با این اوصاف او هر چند با تیم جدید، بوندسلیگا را نیز به آسانی فتح می‌کرد و قهرمانی های متعددی نیز با این تیم بدست آورد اما در کسب لیگ قهرمانان ناموفق بود و دستش از جام کوتاه ماند.
این موضوع شاید به اعتبار پپ خدشه وارد کرد. به همین دلیل او ترجیح داد آنجا را ترک و راهی لیگ برتر جزیره شود.
گواردیولا منچسترسیتی را انتخاب و خیلی زود خود را با فضای لیگ برتر انگلیس هماهنگ کرد. قهرمانی‌های متعدد با این تیم را تجربه و خود را به یکی از مربیان تاثیرگذار و تاریخ ساز این باشگاه تبدیل کرد.
او در فصل جاری، جام اتحادیه را برای چهارمین سال متوالی برای باشگاهش به ارمغان آورد و هم اکنون تیمش در آستانه قهرمانی در لیگ برتر است. از همه مهم تر او با سیتی زن ها برای نخستین بار به فینال لیگ قهرمانان صعود و نام خود و تیم کنونی را در تاریخ این باشگاه ماندگار کرد.
بی تردید کسب قهرمانی های متعدد با این تیم در لیگ برتر جزیره و همچنین تصاحب جام‌های حذفی و اتحادیه این مربی را به یکی از اسطوره های باشگاه تبدیل کرده است.
گواردیولا از منچستر سیتی تیم جدیدی ساخت که بسیاری از مربیان داشتنش را آرزو می کنند. سیتی‌زن‌ها از زمان حضور پپ در تمامی جام‌ها مدعی بودند و اگر بعضی اتفاقات و اشتباهات در فصول گذشته رخ نمی داد در حال حاضر تعداد قهرمانی‌های آنان بیشتر می‌شد.
پپ، منچسترسیتی را به تیمی تبدیل کرده که این روزها نامش لرزه بر هر تیم درجه اول اروپایی و جهان می اندازد. این ها همه مدیون هوش بالای گواردیولا و سبک و سیاقی است که برای این تیم طراحی کرده است.
او برای هر بازی شیوه جدیدی را رو کرده، همه را غافل‌گیر می‌کند. همانطور که در دیدار رفت نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان در «پارک دو پرنس» تیمش را بدون مهاجم هدف به زمین فرستاد، ترکیبی که بسیاری را شگفت زده کرد. اما او با این ترکیب توانست مقدمات صعود تیمش به دیدار نهایی این لیگ را فراهم کند.
به هرحال، سیتی در دیدار برگشت نیز نمایش مقتدرانه‌ای داشت و توانست برای نخستین بار فینالیست لیگ قهرمانان اروپا شود.
بی‌شک گواردیولا برای فینال هم با برنامه تازه‌ای تیمش را به میدان می فرستد او می داند با کسب پیروزی در فینال هم باشگاه منچسترسیتی را به جمع قهرمانان تازه این لیگ اضافه خواهد کرد و هم خودش در تاریخ این باشگاه جاودانه می‌شود. او قدر این فرصت را به خوبی می داند و از موقعیت تا سر حد کمال استفاده خواهد کرد.
البته گواردیولا منتقدانی هم دارد کسانی که می گویند او هدایت تیم‌های را بر عهده می‌گیرد که مشکل مالی نداشته باشند از این رو موفقیت‌هایش از اهمیت بالایی هم برخوردار نیست.
برای این منتقدان کافی است یادآوری کرد باشگاه های ثروتمند زیادی هستند که هیچ مشکل مالی ندارند اما آنان به اندازه گواردیولا و تیم‌هایش موفق نشده‌اند.