به گزارش پایگاه اینترنتی ان.بی.سی نیوز، رسانه های دولتی چین به نقل از دفتر مهندسی فضایی سرنشین دار چین اعلام کردند که بخش هایی از موشک «لانگ مارچ ۵B» در ساعت ۱۰ و ۲۴ دقیقه صبح امروز به وقت پکن مجدداً وارد جو شد.
بر اساس این گزارش، مختصات نقطه برخورد را در اقیانوس محلی در جنوب غربی هند و سریلانکا قرار داده است. بیشتر آوارها در جو سوخته است.
موشک «لانگ مارچ ۵B» با قطر ۹۸ فوت و وزن ۲۰ تن در ۲۹ آوریل (۹ اردیبهشت) پرتاب شد؛ این موشک بخشی از ایستگاه فضایی جدید کشور را حمل می کند و اولین مورد از ۱۱ مأموریت مورد انتظار برای تکمیل پروژه بود.
سقوط قسمت هایی از موشک ها به زمین معمول است اما این قطعه باعث نگرانی شد زیرا عدم کنترل آن باعث می شد که کارشناسان مطمئن نباشند که به کجای کره زمین برخورد می کند.
بیل نلسون مدیر ناسا در بیانیه ای اعلام کرد: چین نتوانسته است استانداردهای مرتبط با زباله های فضایی خود را بدست آورد.
احتمال کمی وجود داشت که آوارها به نیویورک ، لس آنجلس ، مادرید ، ریودوژانیرو ، پایتخت نیجریه ابوجا یا پکن برخورد کند. معمولاً مراحل موشک متروکه به مدار نمی رسند و در عوض به زمین سقوط می کنند که اغلب در آب قرار می گیرند.اما این بار این اتفاق نیفتاد.
طبق گفته شرکت Aerospace Corporation مستقر در کالیفرنیا ، اولین مرحله از موشک «لانگ مارچ ۵B» به جای اینکه سقوط کند ، به سرعت مداری رسید.
این شرکت افزود: این بدان معناست که بدن خالی موشک خالی مدار بیضوی اطراف زمین می شود و در آنجا ورود مجدد کنترل نشده ای را در مدار زمین آغاز می کند.این سازمان غیرانتفاعی احتمال سقوط آوار در اقیانوس را ۷۵ درصد اعلام کرد.
این سازمان اعلام کرده بود که بین ۲۰ تا ۴۰ درصد احتمال دارد که بقایای موشک به زمین یا آب برسد.
وانگ ونبین سخنگوی وزارت امور خارجه چین روز جمعه گفت که موشک در هنگام ورود مجدد می سوزد.
یک سال پیش نیز قطعه دیگری از یک موشک چینی قبل از سقوط در ساحل عاج ، در غرب آفریقا ، از بالای نیویورک و لس آنجلس عبور کرد و به ساختمان ها آسیب رساند اما هیچ گونه زخمی و مجروحی بر جای نگذاشت.
کارشناسان می گویند ورود مجدد بقایای این موشک در هفته جاری، بخشی از یک مشکل بزرگ تراست که تنها وخیم تر خواهد شد؛ زیرا کشورها موشک های بیشتری را پرتاب می کنند که یا به زمین سقوط می کنند و به این سیاره آسیب می رسانند و یا ابری از بقایای فضایی ایجاد می کنند که می تواند ماهواره ها یا فضانوردان دیگر را به خطر بیندازد.