تهران–ایرنا– درحالی که نبرد غزه وارد هشتمین روز خود شده و تجاوز رژیم صهیونیستی با پاسخ محکم مقاومت فلسطین به صهیونیست ها، روبه رو شده است، دو رویداد حاشیه ای، آنهم از یک نوع، به دنبال تاثیرگذاری بر مقاومت ضدصهیونیستی و کشیدن پای غربی ها به بحران بوده است.

دو رویداد حاشیه ای انجام شده مربوط به شلیک چند راکت از جنوب لبنان و سوریه به سمت سرزمین های اشغالی می باشد که هیچ یک از سوی حزب الله و ارتش سوریه و یا گروه های مقاومت اسلامی شلیک نشده است.

اولین رویداد حاشیه ای شامگاه پنجشنبه گذشته اتفاق افتاد و همان زمان برخی منابع لبنانی اعلام کردند که چهار راکت از جنوب لبنان به فلسطین اشغالی شلیک شده، اما در همان زمان برخی منابع دیگر شمار راکت‌های شلیک‌ شده را سه فروند اعلام کردند.

شبکه خبری الجزیره نیز در این باره گزارش داده بود که راکت‌های شلیک ‌شده از جنوب لبنان به شهرک «شلومی» در خاک فلسطین اشغالی اصابت کرده است.

ارتش رژیم صهیونیستی و شورای شهر شلومی نیز با تأیید شلیک سه راکت از خاک لبنان روایت‌های متناقضی درباره محل فرود این راکت‌ها ارائه کردند. ارتش رژیم صهیونیستی اعلام کرده بود که این راکت‌ها در دریا فرود آمده‌اند، در حالی که رئیس شورای شهر شلومی مدعی فرود آنها در یک محوطه باز شده بود.

منابع خبری اعلام کردند که این راکت‌ها از منطقه «القلیله»، واقع در شمال شهر جنوبی «الناقوره» که در نزدیکی مرز فلسطین اشغالی با لبنان واقع شده، شلیک شده‌اند.

به دنبال همین موضوع شامگاه جمعه نیز سه راکت از سمت سوریه به سمت سرزمین های اشغالی شلیک شد، که بنابر اعلام منابع صهیونیستی هیچگونه خسارتی برجای نگذاشت.

ارتش رژیم صهیونیستی در این باره اعلام کرد که یکی از راکت ها داخل اراضی سوریه سقوط کرده و دو راکت دیگر نیز در مناطق باز در داخل اسراییل (فلسطین اشغالی) اصابت کرده است.

چه کسانی و با چه نیتی اقدام به شلیک راکت از سوریه و لبنان به سمت سرزمین های اشغالی می کنند؟، سوالی است که ذهن کارشناسان و ناظران تحولات منطقه را درگیر کرده است.

نکته مهمی که در این بین وجود دارد این است که دو اقدام شلیک راکت به سمت سرزمین های اشغالی از خاک لبنان و سوریه از سوی هیچ یک از گروه های مقاومت اسلامی انجام نشده و ارتش های دو کشور لبنان و سوریه نیز از منابع آن بی خبر هستند و هیچ گروهی نیر مسئولیت این اقدامات را به عهده نگرفته است.

حزب الله لبنان در عین حالی که تاکنون قدمی در مقابل رژیم صهیونیستی عقب ننشسته است، اما همواره با این گونه اقدامات مخالفت کرده و آن را تحریک آمیز می داند که سودی برای مقاومت ندارد.

کارشناسان و تحلیلگران مسایل منطقه چند فرضیه برای این موضع متصور هستند:

البته پیش از پرداختن به فرض های محتمل باید این نکته را در نظر داشت که اکثر راکت های شلیکی از جنوب لبنان به سرزمین های اشغالی از نوع ۱۰۶ میلیمتری بوده که بدون استفاده از پرتابگر و با استفاده از فیتیله انجام شده که هیچگونه دقتی ندارند، چون افراد این راکت ها را بر روی یک تخته سنگی قرار داده و فیتیله آن را روشن می کنند و پس از لحظاتی این راکت ها حداکثر تا مسافت چهار الی پنج کیلومتر طی مسیر کرده، سپس سقوط می کنند.

- یکی اینکه در سال های اخیر بارها از جنوب لبنان به سمت سرزمین های اشغالی اینگونه راکت پرانی ها صورت گرفته که همگی بی ثمر بوده و در بسیاری از موارد به اثبات رسیده که این اقدامات از سوی برخی ازعوامل رژیم صهیونیستی در لبنان صورت گرفته که به منظور ملتهب کردن اوضاع این اقدام را انجام داده اند.

- علت دیگر شلیک این گونه راکت های کوچک و بی ثمر به سمت سرزمین های اشغالی از جنوب لبنان، لو دادن مواضع حزب الله برای صهیونیست ها می باشد، چرا که ارتش رژیم صهیونیستی پس از اقدام راکت پراکنی به سمت سرزمین های اشغالی از خاک لبنان با معکوس کردن محل شلیک، اقدام به گلوله باران توپخانه ای آن مکان تا شعاع ۲۰۰ تا ۳۰۰ متر می کند.

- موضوع دیگری هم که به آن اشاره می شود این است که برخی از این راکت پرانی ها از سوی برخی فلسطینیان ساکن لبنان که به گروه های مقاومت وابسته نیستند، شلیک می شود که هدف آنها به نوعی ضربه به رژیم صهیونیستی می باشد، غافل از این که اینگونه اقدامات کور ثمری ندارد.  

- نکته قابل تامل بعدی اینکه چنین تحرکاتی می تواند از سوی عوامل مشکوک برای باز کردن پای کشورهای غربی به ویژه آمریکا به درگیری بوده باشد، چرا که ارتش رژیم صهیونیستی که هم اکنون هشت روز است حملات بی وقفه به غزه را آغاز کرده، از ادامه بحران بدون کمک حامیان غربی اش عاجز است.

صهیونیست ها همانگونه که پس از جنگ دوم جهانی با مظلوم نمایی ساختگی با کمک انگلیس، آمریکا، فرانسه و شوروی سابق و برخی دیگر از کشورهای غربی اقدام به تاسیس رژیم صهیونیستی در ۷۳ سال پیش (۱۹۴۸) کردند، هم اکنون نیز سعی دارند با وارد کردن پای قدرت های غربی از توان آنها در مقابله با مقاومت اسلامی بهره ببرند، از همین رو قطعی ترین فرضیه در خصوص این حرکات این است که صهیونیست ها به عوامل خود در لبنان و سوریه دستور می دهند که این گونه اقدامات تحریک آمیز را انجام دهند تا از این طریق بتوانند کمک ها و توجهات کشورهای غربی را به خود بیشتر جلب کنند.