به گزارش روز سه‌شنبه گروه فرهنگی ایرنا از خبرگزاری فرانسه، گروهی از کارشناسان مرمت فیلم در پروژه‌ای جاه‌طلبانه برای احیای یکی از تکه‌پاره‌ترین گنجینه‌های سینمایی جهان، نسخه اصلی فیلم صامت و ۷ ساعته ناپلئون (۱۹۲۷) ساخته ابل گانس، کارگردان مشهور فرانسوی، را بازآفرینی کردند.
این پروژه ۱۲ سال طول کشید و دو میلیون و ۵۰۰ هزار یورو هزینه دربرداشت.
مسئولان این پروژه در سال ۲۰۰۸ کارشان را شروع کردند. جورج موریه سرپرست پروژه و لور مارشو، تدوین‌گر، در ابتدا تنها قصد داشتند چند ماهی را صرف مرتب کردن آرشیوهای گانتس در زیرزمین سازمان سینماتک فرانسه در پاریس کنند اما حین کار متوجه شدند در نسخه‌های بازیابی شده قبلی فیلم، دو ورژن آن با هم ادغام شده‌اند: یک نسخه کوتاه سه‌ساعته که برای مردم اکران شد و یک نسخه طولانی‌تر که نسخه کارگردان بود.
با وجود شور و هیجان اولیه که مردم در سال ۱۹۲۷ نسبت به اکران این فیلم داشتند، داستان حماسی سال های اولیه زندگی ناپلئون بناپارت در جذب مخاطب چندان موفق نبود؛ بخشی از دلیل این امر به طولانی بودن فیلم برمی‌گشت و بخش دیگر مربوط به ظهور سینمای ناطق بود که علاقه به تماشای فیلم های صامت را از بین برد.
در نتیجه تلاش‌ها برای تدوین دوباره این فیلم توسط توزیع‌کنندگان، تاریخ نگاران سینما و خود کارگردان، چندین حلقه فیلم از آن در سراسر جهان به جا ماند که برخی از آنها گم شده یا آسیب دیدند و برخی دیگر نیز با هم ترکیب یا به هم چسبانده شدند. امروز در مجموع ۲۲ نسخه مختلف از این فیلم وجود دارد.
همین تکه پاره بودن گاهی گروه فرانسوی را مجبور می‌کرد صحنه به صحنه جلو برود به عنوان مثال برای سرهم کردن نسخه اصلی صحنه‌ای که در آن ناپلئون به سرود ملی فرانسه گوش می‌دهد، موریه و مارشو مجبور شدند تصاویری را از نسخه‌ای که در رم پیدا شده بود با تصاویری به دست آمده از نسخه کپنهاگ ترکیب کرده و کنار هم بگذارند.
کارمان فقط به هم دوختن تکه‌ها نبود، آنها را بند می‌زدیم.
این گروه تاکنون روی ۱۰۰ کیلومتر حلقه فیلم کار کرده است که بیشتر آنها در آستانه متلاشی شدن و فوق‌العاده اشتعال پذیر بودند. مارشو حین کار کردن با این حلقه‌های قدیمی باید حتما دستکش به دست می‌کرد و هنوز به یاد دارد وقتی جعبه یک حلقه فاسد را باز کرد چه بوی تند سرکه‌ای از آن بلند شد.
این گروه در نهایت به کمک ترکیبی از فرآیندهای شیمیایی و آخرین فناوری‌های روز دنیا در حوزه دیجیتال سازی، موفق شد تک تصویرهای مفقود شده را بازیابی کرده و کل فیلم را به یک عکس چاپی در کیفیت بالا تبدیل کند که «حس و روح» نوار سلولوید نسخه اصلی را حفظ می‌کند.
فیلم صامت ناپلئون بین فیلمسازان و سینمادوستان جایگاهی اسطوره‌ای دارد. شهرت این فیلم به خلاقیت‌های فنی بی‌شمار آن برمی‌گردد که از آن جمله می‌توان به مونتاژ سریع، فیلمبرداری دستی، برهم نمایی و برداشت یک سکانسی با سه تقسیم صفحه اشاره کرد که پخش آن به سه پروژکتور مجزا در سینما نیاز داشت. فرانسیس فورد کاپولا کارگردان سرشناس آمریکایی هم از علاقه‌مندان پروپاقرص این فیلم است؛ وی در سال ۱۹۸۱ یکی از نسخه‌های بازیابی شده آن را به نمایش گذاشت که با استقبال گسترده مردم روبه‌رو شد.
ابل گانس کارگردان، تهیه کننده، نویسنده و بازیگر فقید فرانسوی و پیشگام نظریه‌پردازی و به کارگیری مفهوم مونتاژ در سینماست که به ساخت سه فیلم صامت اتهام، چرخ و ناپلئون شناخته می‌شود.