بر اساس این گزارش، بخشی از جنگلهای حفاظت شده کرخه، دی سال ۹۹ برای ساخت سیل بند در اطراف روستاهای شوش تخریب شده بود که با واکنش فعالان محیط زیست منطقه روبهرو شد.
سید عادل مولا روز سه شنبه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا بیان کرد:بخشی از این سیل بند در "روستای دوار" ساخته شده اما فاز دوم آن به طول ۴۵۰ متر که حد فاصل روستای دوار و روستای دبات است، در منطقه حفاظت شده کرخه قرار دارد و باعث تخریب جنگلها میشود به همین دلیل اداره کل حفاظت محیط زیست با ادامه ساخت آن مخالفت کرده است.
وی با بیان اینکه ادامه ساخت سیل بند با معارضان محلی روبه رو شده افزود: ادامه ساخت سیل بند هم اکنون جزو اولویتهای استان نیست و از سوی دیگر بنیاد مسکن نتوانسته برای ادامه کار با کشاورزان محلی به توافق برسد و برای ساخت آن نیز با کمبود اعتبار روبه روست.
مولا اضافه کرد: پس از آغاز این پروژه مشخص شده که میزان تخریب زیاد است و بنیاد مسکن نیز قانع شده که با توجه به نبود اولویت ادامه آن به نفع نیست.
به گفته وی، در زمان سیل که جان مردم در خطر است، میتوان با ملاحظاتی مجوز برخی طرحها را صادر کرد اما وقتی خطر سیل وجود نداشته باشد، دلیلی برای اجرای طرحهایی که باعث تخریب طبیعت میشود وجود ندارد.
مولا اضافه کرد: طرح توسعه این سیل بند نیز پیشنهاد شده بود که به دلیل تخریب بیشتر و قطع درختان و نبود مطالعه طرح توسط مشاور (دانشگاه شهید چمران) با آن مخالفت کردیم.
یک سیل بند در مقابل چهار هزار درخت
رییس پارک ملی کرخه همچنین گفت: بر اساس برآوردهایی که صورت گرفته برای ساخت سیل بند، حدود ۲ هزار درخت و درختچه و نهال در منطقه حفاظت شده کرخه قطع و تخریب شده و در صورت ادامه ساخت این سیل بند در حدود ۲ هزار اصله درخت و درختچه دیگر نیز قطع میشود.
محمد الوندی افزود: ساخت سیل بند روستای دوار قرار بود در سه فاز اجرا شود که فاز نخست آن به طول یک هزار متر شامل مناطق مسکونی روستایی است که اکنون به اتمام رسیده است، فاز دوم که حد فاصل محدوده مسکونی تا حاشیه زمینهای کشاورزی و پل شهید ناجیان، به طول پنج کیلومتر نیمه کاره است و فاز سوم نیز به طول ۲ هزار و ۵۰۰ متر حد فاصل پل ناجیان تا روستای دبات، هنوز اقدامی صورت نگرفته است.
وی دلیل مخالفت با ساخت سیل بند را از بین رفتن پوشش گیاهی جنگلی در پارک ملی کرخه بیان کرد و گفت: هم مسوولان محیط زیست و هم مردم و فعالان محیط زیست نسبت به تخریب جنگلها حساس بودند.
الوندی اضافه کرد: ساخت سیل بندی که در اطراف منازل مسکونی روستایی قرار دارد، قابل توجیه است اما تخریب جنگل برای ساخت سیل بند در اطراف زمینهای کشاورزی توجیه پذیر نیست و باید به جای تخریب عرصه طبیعی، سیل بند در زمینهای کشاورزی اجرا شود.
وی گفت: اداره پارک ملی کرخه در زمان آغاز ساخت سیل بند، علیه آنها شکایت کرده و کار را متوقف کرده بود اما دادگاه رای به ادامه کار داده بود؛ در پی انتشار خبر تخریب جنگل، بازرسی سازمان حفاظت محیط زیست به موضوع ورود کرده و با ادامه آن مخالفت کرده است.
بر اساس این گزارش، منطقه حفاظت شده و پناهگاه حیات وحش کرخه با حدود ۱۴ هزار هکتار وسعت، در حاشیه رودخانه کرخه در غرب خوزستان قرار گرفته که زیستگاه اصلی گوزن زرد از گونههای در خطر انقراض است. این منطقه حفاظت شده که بخشی از میراث طبیعی خوزستان با تنوع بسیار بالای گونههای جانوری و گیاهی، به شمار میرود در سال ۱۳۴۹ تصویب شد.
جنگلهای کرخه قسمتی از بازمانده جنگلهای نیمه گرمسیری دنیا و منطقه حفاظت شده کرخه هستند. جنگلهای نیمه گرمسیری جهان در گذشته از سوریه تا ایران وسعت داشته که بازمانده آن اکنون فقط در حاشیه رودخانههای کرخه و دز در خوزستان (مناطق حفاظت شده کرخه و دز) باقی مانده است.
پس از سیل فروردین ۹۸، ساخت سیلبند برای ۲ روستای شهرستان شوش به طول پنج کیلومتر برنامه ریزی شده بود که همه آن در منطقه حفاظت شده کرخه واقع شده و باعث تخریب ۱۱ هکتار از این منطقه میشد.