سمانه تولی روز شنبه در گفت‌وگو با ایرنا، افزود: موش از جوندگان مضر بخش کشاورزی است که همه ساله خسارات فراوانی به محصولات باغی و زراعی و تاسیسات کشاورزی وارد می کند.
وی ادامه داد: از ابتدای بهمن ۹۹ تاکنون بالغ بر ۶۰۰ کیلوگرم طعمه مسموم و ۸۰۰ کیلوگرم طعمه آغشته سازی شده در اراضی کشاورزی مورد استفاده قرار گرفت که این اقدام با همکاری ادارات مرتبط نظیر منابع طبیعی و بهره بردار صورت گرفته است.
تولی خاطر نشان کرد: تاکنون هشت مرحله لانه کوبی و طعمه گذاری در شهر امیریه و روستاهای امروان، حسن آباد، نعیم آباد، امام آباد، بها آباد و روستای وامرزان به همت شورا و دهیاری ها انجام شد که رضایتمندی آنها درصد بسیار بالایی را در پی داشته است.
وی اظهارداشت: سطح مبارزه بر علیه این آفت سه هزار و ۵۰۰ هکتار از اراضی باغی و زراعی و سطح مبارزه غیر شیمیایی (شخم ویخ آب زمستانه) در مناطق چهارگانه بالغ بر ۱۳ هزار هکتار بوده است.
تولی مبارزه با آفت موش را به همه کشاورزان در تمام فصول توصیه کرد و گفت: این آفت در سه مرحله لانه کوبی، آماده سازی طعمه و طعمه گذاری صورت می گیرد که اجرای هر کدام از این مراحل نیاز به دقت و مهارت کارشناسی دارد.
وی اضافه کرد: رعایت اصول فنی در لانه کوبی همواره باید رعایت شود و در این راستا کلیه کانال های مشاهد شده کوبیده و ۲۴ ساعت بعد بازدید و در کانال های باز شده طعمه گذاری انجام شود.
مسوول حفظ نباتات جهاد کشاورزی شهرستان دامغان تصریح کرد: اجرای طرح مبارزه با آفت موش در برخی روستاها به دلایل گرانی اجاره بهای ادوات تسطیح سازی، کمبود منابع مالی و نیروهای انسانی، با عدم پیشرفت روبرو است.
به گزارش ایرنا، مبارزه با موش یکی از راه‌های مهار سالک است.
سالک یک بیماری پوستی انگلی و مشترک بین انسان و حیوان است که در اثر گزش پشه خاکی ماده و انتقال انگل سالک ایجاد و اغلب به شکل یک زخم دیده می‌شود. در سالک روستایی، موش‌های صحرایی مخزن بیماری هستند و پشه خاکی ماده پس از خونخواری از موش صحرایی مبتلا، آلوده شده و در خونخواری مجدد از فرد سالم باعث انتقال بیماری می‌شود.
شهرستان دامغان دارای بیش از ۲۰ هزار هکتار اراضی کشاورزی است. ۳۵ درصد اشتغال دامغان در حوزه کشاورزی است که پنج هزار باغدار و کشاورز در این بخش مشغول فعالیت هستند.