به گزارش خبرگزاری یونایتدپرس، شبکه های ریشه مانند یک سیستم عصبی مرکزی کار می کنند و به گیاهان اجازه می دهند محیط اطراف خود را حس کنند. گیاهان از ریشه های خود استفاده می کنند تا نه تنها منابع مورد نیاز خود، آب و مواد مغذی را جستجو کنند، بلکه تهدیدهای زیست محیطی را نیز شناسایی کنند.
اکنون محققان با تجزیه و تحلیل داده های بیان ژن جمع آوری شده از گیاهان گوجه فرنگی، برنج و غیره که در شرایط مختلفی رشد کرده اند، موفق شدند تعداد انگشت شماری از ژن ها را شناسایی کنند که مسئول شناسایی و پاسخ به شرایط خشکسالی هستند.
محققان به طور خاص، ژن های مسئول تولید آوند چوبی، عروق کوچک و لوله مانند را شناسایی کردند که آب و مواد مغذی را از ریشه گیاه تا شاخه های آن پمپ می کنند.
«سیوبان بردی» نویسنده اصلی این مطالعه و استاد زیست شناسی گیاهی در دانشگاه کالیفرنیا، در یک خبرنامه مطبوعاتی نوشت: آوند چوبی برای پرورش گیاهان در برابر خشکسالی و همچنین نمک و سایر تنش ها بسیار مهم است.
محققان همچنین گروهی از ژن ها را شناسایی کردند که فرمان ساخت «لیگنین» و «سابرین» را در داخل لایه های بیرونی ریشه گیاه صادر می کنند. « لیگنین» و «سابرین» به ریشه ها کمک می کند تا آبی را که می گیرند نگه دارند.
«جولیا بیلی-سررس» که در نوشتن این مطالعه همکاری داشت، گفت: سابرین و لیگنین، اَشکال طبیعی محافظت از خشکسالی هستند و اکنون با شناسایی ژن هایی که در آنها در این لایه کاملاً خاص سلول رمزگذاری می کنند، می توان تولید این ترکیبات را افزایش داد.
محققان گمان می کنند ژن های تازه شناسایی شده نقش های مشابهی را در انواع گونه های گیاهی ایفا می کنند. آنها قصد دارند در مطالعات بعدی، نحوه تقویت این ژن ها را برای تقویت مقاومت به خشکی آزمایش کنند.
مشروح این کشف در مجله Cell منتشر شده است.