مبینا دختر یکی یدونه و ته‌تغاری خانواده، عزیز دل مادر و نور چشم پدر بود، جان تنها برادرش به جانش بسته بود، با وجود تمام دعواهای برادر و خواهری یک روز کامل تحمل دوری هم را نداشتند.
این دختر نوجوان و پر شرو شور هر روز که از خواب بیدارمی‌شد قبل از هرکاری خودش را به نرده‌های راهرو یا بالکن منزل آویزان می‌کرد و حرکات بارفیکس انجام می‌داد و گاهی این حرکات لرزه بر اندام پدر و مادرش می‌آورد و می ترسیدند اتفاقی برایش بیفتد.
اما چون چند سالی بود که این کار را انجام می‌داد به نوعی برای پدر و مادرش عادی شده بود، در یکی از روزهای آذر سال ۱۳۹۷که پدر سرکار و مادر در آشپزخانه بود، ناگهان اتفاقی که مدت‌ها بود از آن می‌ترسیدند افتاد و مبینا برای یک لحظه تعادلش را از دست داده و از بالکن پایین افتاد.
هنگامی که مادر با وحشت خود به بالکن رساند و صورت غرق در خون دخترش را دید از هوش رفت، همسایه‌ها خود را به منزل آنان رسانند و پس از تماس با اورژانس به پدر خانواده نیز اطلاع دادند.
مبینا چشم و چراغ خانه‌ام بود
فرزاد خاطرویسی پدرمبینا می‌گوید: وقتی خبر پایین افتادن دخترم از بالکن را شنیدم برای چند لحظه زبانم لال و پاهایم فلج شد، حسی بهم گفت که دخترم را دیگر نمی‌بینم اما بازهم امیدم را از دست ندادم با هر بدبختی بود خود را بیمارستان رساندم.
وی افزود: به بیمارستان که رسیدم هرکاری کردم اجازه ندادند دخترم را ببینم، گفتند وضعیتش وخیم است و باید صبر کنید، سه روز تمام راهروهای بیمارستان مامن و ماوای ما شده بود، اما پس از سه روز پزشکان گفتند که فرزندتان دچار مرگ مغزی شده و کاری نمی‌توان برایش انجام داد.
خاطرویسی اظهار داشت: پس از آن زمزمه‌هایی از دوستان و آشنایان و کادر بیمارستان شنیده می‌شد که اعضای بدن دختر دلبندم را اهدا کنیم راستش تا قبل از این اتفاق خیلی با موضوع اهدای عضو آشنا نبودم برای همین ابتدا قبول نکردم و همسرم نیز قاطعانه گفت این کار را نمی‌کنم.
وی ادامه داد: پس از آن با خود فکر کردم که دختر ما که دیگر زنده نمی‌شود حداقل کاری کنیم که شادی را به دل خانواده‌ها و پدر و مادرهای دیگری که مثل ما در رنج و عذاب هستند برگردانیم بنابراین تصمیم خودم را گرفتم اما باید همسرم را نیز راضی می‌کردم.
این پدر داغدیده افزود: راضی کردن مادر مبینا کار خیلی سختی بود رضایت خودم را که اعلام کردم ناراحت شد گفت تو بی رحمی اما من اجازه نمی‌دهم دخترم را تکه تکه کنند، دختر من زنده می‌ماند، سالم از این بیمارستان او را بیرون می‌برم به او حق می‌دادم لحظات خیلی سختی بود و تصمیم به این کار نیز سخت‌تر.
خاطرویسی اضافه کرد: بالاخره بعد از ساعت‌ها گریه و زاری همسرم نیز به این کار رضایت داد و گفت مطمئنم با این کار دخترمان نیز راضی است و برای همیشه زنده خواهد بود، بنابراین رضایت خود را به بیمارستان اعلام کردیم.
وی یادآور شد: بلافاصله پس از اعلام رضایت ما مقدمات اعزام دخترم به تهران برای پیوند اعضا انجام شد و روز نهم آذر سال ۱۳۹۷ اعضای بدن فرزند دلبندم در بیمارستان شریعتی تهران به هشت بیمار نیاز عضو جان دوباره بخشید.
این پدر با بیان اینکه مبینا چشم و چراغ خانه‌مان بود، گفت: این واقعه را امتحان الهی برای خودمان می‌دانم هرچند خیلی سخت است و هنوز هم به نبودنش عادت نکرده‌ایم اما خوشحالیم که وجود نازنینش حیات بخش افراد دیگری شد.
با گذشت حدود سه سال از این حادثه تلخ هنوز هم تمام خانه‌شان بوی مبینا می‌دهد، وجودش را در لحظه‌لحظه زندگیشان احساس می‌کنند و مادر هنوز هم گاهی ناخودآگاه فرزند دلبندش را صدا می‌زند.
قصه بخشش خانواده مرحومه خاطری تنها یک نمونه از سخاوت و بخشش بندگان خاص خدا است و قطعا چنین تصمیم و کار بزرگی قلبی مهربان و دلی دریایی مملو از یاد خدا می‌خواهد که نصیب هرکسی نمی شود.
اهدای عضو ۴۳ بیمار مرگ مغزی در کردستان
با وجود پیشرفت‌های حاصله در زمینه نهادینه سازی فرهنگ اهدای عضو در کشور، همچنان اعضای سالم بسیاری از بیماران مرگ مغزی سالانه به خاک سپرده می‌شود و این در حالی است که بسیاری از افراد نیازمند پیوند عضو به دلیل نبود عضو پیوندی فوت می‌کنند.
معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی کردستان عمده‌ترین دلیل عدم رضایت خانواده‌ها به پیوند اعضای بستگان را ترس از سرزنش دیگران، باورهای مذهبی و ترس از مثله (قطعه قطعه کردن عضو) اعلام کرد.
صدیق جدیدالاسلام افزود: از سال ۱۳۸۹ تاکنون ۴۳ نفر در استان دچار مرگ مغزی شده و با رضایت خانواده‌ها اعضای بدنشان به بیماران نیازمند اهدا شده که از این تعدا ۲۹ نفر مرد و ۱۴ نفر زن بوده‌اند.
وی با بیان اینکه بیشترین اهداکنندگان عضو در استان مربوط به شهرستان‌های بیجار، قروه و سنندج است، گفت: اهدای اعضای افراد ناشی از مرگ مغزی در کردستان منجر به نجات جان چندین نفر از مرگ حتمی شده است.
معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی کردستان با اشاره به اینکه میانگین شاخص اهدای عضو در کشور ۱۱ و این شاخص در کردستان ۲ است، افزود: با استفاده از اعضای هر فرد مرگ مغزی می‌توان به هشت نفر زندگی دوباره بخشید و با اهدای بافت‌های او از یک تا ۵۳ نفر را از معلولیت نجات داد.
وی یادآور شد: افراد متقاضی اهدای عضو با مراجعه به سایت انجمن اهدای عضو ایرانیان بعد از طی مراحل و ثبت‌نام، کارتی دریافت می‌کنند در صورت مرگ مغزی به محض وارد کردن کد ملی به سیستم کامپیوتری رضایت وی به این کار تایید و اعلام می‌شود.
جدیدالاسلام با اعلام اینکه در اهدای عضو رضایت خانواده حرف اول را می‌زند و ربطی به داشتن کارت اهدا ندارد افزود: عدم شناخت جامعه از مرگ مغزی به عنوان نوعی مرگ و نهادینه‌نشدن فرهنگ اهدا در سطح جامعه از عوامل اصلی عدم رضایت خانواده‌ها به اهدای اعضای بدن عزیزانشان است.
وی اظهار داشت: پیوند اعضا یکی از جدیدترین و در عین حال موفق‌ترین روش‌های درمانی در بیماران صعب‌العلاج است، لذا اهمیت تشخیص مرگ‌مغزی در پیوند اعضا امری خداپسندانه و اهدای زندگی دوباره به بیماران محتاج عضو است.
معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی کردستان با بیان اینکه بخش اهدای عضو در بیمارستان‌های اکثر استان‌های همجوار فعال است افزود: این مهم در این استان هنوز راه اندازی نشده است.
کرونا و کاهش آمار اهدای عضو
شرایط ناشی از بحران بیماری همه‌گیر کرونا موجب کاهش و توقف اعمال جراحی پیوند عضو در سراسر کشور و به تبع استان کردستان شده است.
کارشناس مسوول اهدای عضو دانشگاه علوم پزشکی کردستان یادآورشد: پس ازشیوع ویروس کرونا در کشور آمار اهدای عضو در این استان با کاهش چشمگیری روبرو شد و از ابتدای شیوع این ویروس تاکنون در استان سه مرگ مغزی منجر به اهدای عضو شده است.
شیدا خیراللهی افزود: سال گذشته در مجموع هشت مورد مرگ مغزی در استان تایید شد که خانواده‌های پنج نفر از این افراد برای اهدای عضو رضایت دادند اما تست کرونای هر پنج نفر مثبت اعلام شد و پیوند انجام نشد.
وی اظهار داشت: از سال ۱۳۸۹ تاکنون اعضای بدن ۴۳ بیمار کردستانی دچار مرگ مغزی، به بیماران نیازمند اهدا شده است، اما از سال گذشته به دلیل محدودیت‌های کرونایی این مهم با کاهش چشمگیر در استان و کشور روبرو شده است.
کارشناس مسوول اهدای عضو دانشگاه علوم پزشکی کردستان اضافه کرد: متقاضیان دریافت کارت اهدای عضو می‌توانند با مراجعه به سامانه www.ehda.ir فرم ثبت نام اهدای عضو را تکمیل کنند و با در دست داشتن نمونه پرینت شده کارت اهدای عضو برای دریافت کارت اصلی مراجعه کنند.
۳۱ اردیبهشت روز ملی اهدای عضو بهانه ای است تا از بیمارانی یاد کنیم که مدت‌ها با درد و رنج زندگی می‌کنند و برای دریافت و پیوند عضو حیاتی، چشم انتظار یاری بندگان بخشنده خداوند هستند.
بی تردید مرگ مغزی واقعه‌ای تلخ و به معنای پایان زندگی است اما می‌تواند برای بیماران نیازمند نجات‌دهنده و مایه امید به زندگی باشد، هرچند درک این مساله برای خانواده بیماران مرگ مغزی بسیار سخت و دشوار است اما مهمترین و مشکل‌ترین بخش در مرحل اهدای عضو، رضایت خانواده است.
مرگ مغزی به معنی عدم بازگشت به زندگی است و زندگی بیمار وابسته به دستگاه است در صورت جدا شدن از دستگاه بعد از چند ثانیه او فوت می‌کند.
سطح هوشیاری این بیماران عدد سه است در حالی که سطح هوشیاری انسان سالم عدد ۱۵ است، بیمار مرگ مغزی در صورتی که اهدای عضو هم نشود بیشتر از هفت تا ۱۰ روز زنده نخواهند ماند.
اعضای قابل اهدای فرد مرگ مغزی شامل قلب، ریه‌ها، کبد، روده‌ها، لوزالمعده و کلیه هاست ضمن اینکه برخی از بافت‌های بدن از جمله پوست، قرنیه، تاندون، غضروف، استخوان و دریچه قلب نیز قابل پیوند است.