به گزارش خبرنگار ایرنا، علیرضا بابازاده سه شنبه شب در آیین تجلیل از جانبازان و کارگران نمونه در مجتمع پتروشیمی خراسان در سال 1399 بجنورد دلیل اصلی عدم اجرای طرح توسعه این مجتمع را کمبود آب و گاز اعلام کرد و اظهارداشت: این واحد صنعتی برای اجرای طرح توسعه نیاز به حداقل در سال یک میلیون متر مکعب گاز دارد که تامین آن از توان هیات مدیره خارج است.
وی اضافه کرد: به نظر می رسد برای تامین یک میلیون متر مکعب گاز مورد نیاز برای طرح توسعه؛ باید مدیران استانی به کمک مجتمع پتروشیمی و هیات مدیره بیایند تا بتوانند با افزایش سهمیه گاز استانی، این کمبود را تامین کنند.
وی اظهارداشت: هم اکنون سالانه حدود نیم میلیون تن کود اوره در این واحد صنعتی تولید می شود و در صورت تامین حداقل ۵۰۰ هزار متر مکعب گاز در سال، توان تولید کود اوره در مجتمع پتروشیمی خراسان به یک میلیون تن می رسد.
مدیرعامل پتروشیمی خراسان در مورد کمبود آب در این واحد صنعتی اضافه کرد: در شرایط فعلی استرس زیادی به چاههای آب این مجتمع وارد می شود و توان تامین آب برخی روستاهای اطراف که از سوی مسوولان استانی مطرح می شود را ندارد، و اگر این درخواست اجرایی شود، قطعا مشکلاتی برای تولید این واحد صنعتی ایجاد می شود.
بابازاده از پیشنهاد تامین پساب برای بخش تولید و سایر نیازمندی های مجتمع پتروشیمی خراسان شمالی استقبال کرد.
مدیرعامل مجتمع پتروشیمی خراسان با اشاره به اشتغال حدود یک هزار کارگر در این واحد صنعتی اظهارداشت: در مجموع به طور غیر مستقیم حدود چهار هزار نفر این واحد بزرگ صنعتی در بجنورد فعالیت دارند و این واحد تاثیر خوبی در کاهش نرخ بیکاری دارد.
بابازاده اضافه کرد: این واحد صنعتی در اجرای برنامه تبدیل وضعیت نیروی انسانی نیز برنامه خوبی را در دستور کار قرار دارد و این برنامه با تایید هیات مدیره و با کمک اداره کل تعاون؛ کار و رفاه اجتماعی استان خراسان شمالی اجرا می شود.
وی افزایش دستمزد کارگران را از دیگر برنامه ها برای تشویق نیروی انسانی بیان کرد و اظهارداشت: افزایش دستمزد نیز در حد توان از سوی این واحد صنعتی اجرا خواهد شد.
طرح توسعه پتروشیمی خراسان برای تکمیل زنجیره این واحد صنعتی در قالب طرح جی. تی. پی. پی در سال 94 با حضور وزیر وقت تعاون، کار و رفاه اجتماعی به استان کلنگ زنی شد که به دلیل نامعلومی پس از واگذاری این مجتمع به شرکت سرمایه گذاری تامین اجتماعی ( شستا) به مرحله اجرا نرسید و با وجود وعده مسوولان این شرکت برای اجرای طرح توسعه در دهه فجر سال گذشته همچنان این برنامه در پرده ای از ابهام قرار دارد.
جی. تی. پی. پی طرح صنعتی است که براساس آن گاز طبیعی به پلی پروپیلن تبدیل می شود؛ اجرای این طرح در خراسان شمالی حدود ۱۰ هزار فرصت اشتغال مستقیم و غیرمستقیم ایجاد می کند و در مراحل ساختمان و نصب طرح پروپیلن، طرح عظیم صنعتی، بیش از سه هزار نفر نیروی متخصص و ماهر مورد نیاز است.
این طرح از جمله صنایع تبدیلی مادر در حوزه گاز است که زمینه اشتغال بسیاری از متخصصان و دانشآموختگان این صنعت را فراهم می سازد و با راه اندازی کارخانه مذکور تحول بزرگی در اقتصاد خراسان شمالی و منطقه روی می دهد.
قرار است، طرح جی. تی. پی. پی کوچک پتروشیمی خراسان در زمینی به مساحت ۸۰ هکتار ساخته شود که این طرح دارای سه واحد تولیدی متانول با ظرفیت تولید سالانه یک میلیون و ۶۵۰ هزار تن پلی پروپیلن است.
پلی پروپیلن در ساخت قطعات با قالب های تزریقی از جمله صنعت خودرو، نخ و الیاف، کیسه گونی، حصیرهای پلاستیکی، لوازم پزشکی و قطعات صنعتی کاربرد دارد.
در پایان این نشست ضمن آغاز به کار مرکز آموزش بین کارگاهی مجتمع پتروشیمی خراسان شمالی، از تعدادی از جانبازان هشت سال دفاع مقدس و کارگران نمونه این واحد صنعتی در سال 99 با اهداء لوح تقدیر قدردانی شد.
شرکت سهامی پتروشیمی خراسان، بزرگترین مرکز تولید محصولات شیمیایی شمال و شمال شرق کشـور، در اردیبهشـت سال 1371 در بجنورد، مرکز استان خراسـان شمالی تأسیس و از خرداد 1375 با آغـاز فعالیتهای بهرهبرداری در لیست بنگاههای صنعتی و تولیدی کشور قرار گرفت. این مجتمع با بهرهگیری از آخرین متدهای علمی و تکنولوژیک و با ترکیبی از نیروی انسانـی جوان، متخصص و کارآمد از نخستین روزهای بهرهبرداری نیل به اصل خودکفایی را به عنوان هدف غایی در امـر تولید سرلوحـه کار خود قرار داد؛ پایبندی به این تفکر و دستیابی به ایدهآلهای آن، بویژه در سالهای اخیر از مجتمع پتروشیمی خراسان چهرهای مقبول و مطرح در سطوح ملی و فرا ملی ترسیم نموده است.
این مجتمع در 17 کیلومتری جاده اصلی بجنورد - شیروان، در زمینی به مساحت 200 هکتار شامل؛ 30 هکتار محوطههای صنعتی، 40 هکتار محوطههای عمومی و غیرصنعتی و 130 هکتار فضای سبز احداث گردیده و با 939 متر ارتفاع از سطح دریا در موقعیت 37 درجه و 31 دقیقه عرض شمالی و 57 درجه و 30 دقیقه طول شرقی قرار گرفته است.