به گزارش ایرنا؛ رقابت‌های بوکس قهرمانی بزرگسالان آسیا در حالی دوشنبه شب در امارات به اتمام رسید که مطابق انتظار، ازبکستان با اقتدار مدال‌های طلای بخش مردان را درو کرد و مغولستان نیز سه طلا به دست آورد.
تیم ایران با هشت بوکسور (اشکان رضایی، امید احمدی‌صفا، دانیال شه‌بخش، مسلم مقصودی، شاهین موسوی، میثم قشلاقی، احسان روزبهانی و پوریا امیری) و با هدایت «علیرضا استکی» در این آزمون مهم شرکت کرد و با کسب ۲ مدال نقره و ۲ برنز به کار خود پایان داد که در این بین ناداوری موجب شد مدال طلای قشلاقی به نقره تبدیل شود.
تیم ایران بیش از یک دهه بود که در مسابقات قهرمانی آسیا فینالیست نداشت و به این طلسم پایان داد. دانیال شه‌بخش بوکسور المپیکی کشورمان و میثم قشلاقی نفراتی بودند که با شایستگی به فینال رسیدند.
تیم ایران در دوره گذشته با کادر فنی پیشین و ایرانی خود تنها به یک مدال برنز رسیده بود و دوره قبل‌تر از آن هم با سرمربی کوبایی تنها یک برنز گرفت.
با این اوصاف پیشرفت چشمگیر بوکس ایران در مسابقات آسیایی ۲۰۲۱ به وضوح مشخص است و این تیم از نظر مدال آوری قابل قیاس با تیم‌های یک دهه اخیر خود نیست.
جدا از چهار مدال کسب شده عملکرد خوب اکثریت بوکسورهای ایران و مبارزات ارائه شده نشان از پیشرفت تیمی دارد که هر روز امیدوار کننده‌تر می‌شود. تیمی که به دو سهمیه المپیک توکیو رسید و اگر بی عدالتی نبود این سهمیه به عدد سه می‌رسید.
در زیر نگاهی به عملکرد بوکسورهای ایران در مسابقات آسیایی داریم
وزن ۵۲ کیلوگرم: امید احمدی‌صفا؛ کمتر از حد انتظار
احمدی‌صفا از بوکسورهای باتجربه کشورمان در دور اول توانست «علی جاسم» کویتی را در ۲۰ ثانیه ناک اوت کند. امید در یک‌چهارم نهایی برابر «آزائت اوسنالیف» دارنده مدال برنز جهان از قرقیزستان عملکرد خوبی نداشت و تسلیم شد تا از دور مسابقات کنار برود. هرچند داور ضربه سر خطرناک نماینده قرقیزستان را نادیده گرفت.
بدون تردید انتظارات از احمدی‌صفا بسیار بیشتر بود و چنانچه او بخواهد همچنان در تیم ملی بوده و جایگاهش را از دست ندهد باید تلاش بیشتری از خود نشان دهد.
وزن ۶۰ کیلوگرم: دانیال شه‌بخش؛ درخشش در یک وزن بالاتر
بوکسور المپیکی ایران با تصمیم کادر فنی در یک وزن بالاتر روی رینگ رفت و بازهم عملکرد درخشانی داشت.
شه‌بخش ابتدا مقابل «سریک» بوکسور پرافتخار قزاقستانی در مبارزه‌ای نزدیک به برتری رسید و سپس نماینده کویت را ناک اوت کرد. او در نیمه‌نهایی موفق شد نماینده پرتلاش هند را مغلوب کرده و به فینال برسد.
دانیال که برای جلوگیری از وزن کم کردن‌های متوالی در آستانه المپیک در یک وزن بالاتر شرکت کرده بود در فینال برابر «ارنبات» ملی‌پوش عنوان‌دار مغولستانی مبارزه کرد اما باید پذیرفت زورش به حریف نرسید و نقره‌ای شد.
شه‌بخش با جابه‌جایی‌های مداوم، پاهای بیدار، استفاده به موقع از ضربات دست جلو و عقب؛ بدون تردید آینده درخشانی دارد.
وزن ۶۴ کیلوگرم: اشکان رضایی؛ به حقش نرسید
جسارت و شجاعت، خصیصه اصلی بوکس اشکان رضایی است اما او همواره در قرعه‌کشی بدشانس است.
جوان بوکس ایران در همان دور نخست برابر«سافیولین» حریف نامداری از قزاقستان ایستاد و مبارزه‌ای جانانه که تحسین همگان را برانگیخت ارائه کرد اما با رای داوران بازنده شد و به حقش نرسید. او می‌تواند آینده خوبی داشته باشد.
وزن ۶۹ کیلوگرم: مسلم مقصودی؛ جنگجو و بداقبال
مقصودی در همان نخستین مبارزه به مصاف «ویکاش کریشان» بوکسوری با کوله‌باری از مدال‌های جهانی و آسیایی از هند رفت و شکست را پذیرا شد. او بوکسوری پرتلاش و جنگنده است اما بنظر می‌رسد هنوز از لحاظ فنی و تصمیم‌گیری در لحظات حساس، جای کار دارد.
وزن ۷۵ کیلوگرم: شاهین موسوی؛ قابل اتکا
شاهین که در دوره قبلی تنها مدال تیم ایران را به ارمغان آورده بود، امسال نیز برنزی شد. بوکسور المپیکی ایران در دور نخست حریف تاجیکستانی را با مبارزه‌ای حساب‌شده شکست داد.
او در نیمه نهایی مقابل نماینده قزاقستان شکست را پذیرا شد. موسوی مهره قابل اتکایی برای کادر فنی است اما در مبارزات سخت نیاز به تغییر تاکتیک و مبارزه رو به جلو دارد. موسوی می تواند با تنوع تاکتیک‌های مبارزه و شجاعت بیشتر، در المپیک هم موفق شود.
وزن ۸۱ کیلوگرم: میثم قشلاقی؛ تایسون ایرانی ستاره مسابقات
قشلاقی به گفته مربیان کشورهای حاضر در مسابقات، ستاره این رویداد بود. او با مبارزات جذابی که در رینگ ارائه کرد، لقب تایسون ایرانی را از کارشناسان خارجی گرفت.
بوکسور جوان اهل خراسان شمالی که پیش از این در وزن ۷۵ کیلوگرم مبارزه می‌کرد با تصمیم هوشمندانه کادرفنی و برای اینکه پشت خط شاهین موسوی نماند، یک وزن بالاتر آمد و ستاره تیم ایران شد.
او در گام نخست «سومیت» هندی را شکست داد و سپس «نورتائولتوف» قهرمان مسابقات جهانی روسیه از قزاقستان را در پیش داشت. درحالی‌که قامت نماینده قزاقستان بلندتر از میثم بود، اما بوکسور جوان ایرانی با نزدیک شدن به حریف و استفاده از ضربان سنگین دست عقب و هوک‌های خود، قهرمان جهان را گوشه رینگ گرفتار کرد و برنده شد.
او در نیمه‌نهایی نیز حریف قرقیزستانی را برد و به فینال رسید تا برای کسب مدال طلا به مصاف «روزمتوف دیلشودبک» نایب قهرمان جهان از ازبکستان رفت.
قشلاقی در راند نخست این مبارزه چندان عملکرد خوبی نداشت اما در راند دوم و سوم از شگرد خود استفاده کرد و با کشاندن حریف به گوشه رینگ و ضربات سنگینش، مبارزه را در اختیار داشت و درحالی‌که همگان در انتظار برتری وی بودند، رای داوران سه بر دو به سود حریف ازبکستانی شد تا تایسون ایرانی با بی‌عدالتی از رسیدن به طلا بازبماند. قشلاقی روزهای درخشانی در پیش دارد و سال‌ها می‌تواند ستاره بوکس ایران باشد.
وزن ۹۱ کیلوگرم: احسان روزبهانی؛ نزدیکِ پایان دوران قهرمانی
کاپیتان تیم ایران در دور نخست حریف کویتی را ناک‌اوت کرد و در ادامه مقابل «واسیلی لویت» ستاره بوکس قزاقستان ایستاد و با وجود ارائه مبارزه‌ای نسبتا، برابر شکست خورد.
روزبهانی؛ آمادگی، جسارت و ضربات سنگین روزهای جوانی را ندارد و شاید زمان خداحافظی وی با دنیای قهرمانی فرا رسیده باشد. احسان می‌تواند با حضور در جمع مربیان، تجریباتش را در اختیار جوانان قرار دهد.
زحمات او برای بوکس ایران قابل ستایش است اما نباید نفرات جوانی چون «طوفان شریفی» نباید پشت خط او بمانند.
وزن به اضافه ۹۱ کیلوگرم: پوریا امیری؛ بوکسور خوش اقبال
پوریا در دور نخست استراحت داشت و در ادامه نیز نماینده میزبان به بهانه مصدومیت برابر او حاضر نشد تا سنگین وزن ایران برنزش قطعی شود. او در نیمه نهایی به نماینده قزاقستان باخت و با مدال برنز به کارش پایان داد.
امیری مقابل حریف قزاقستانی ترسی نداشت و در راند دوم خوب مبارزه کرد اما توانش بیش از برنز نبود.
کادرفنی: موفق و امیدوار به آینده
«علیرضا استکی» از حدود ۲ سال قبل هدایت تیم ملی ایران را برعهده گرفته و اکنون تغییرات و پیشرفت در جمع مشتزنان کشورمان خیلی خوب دیده می‌شود.
استکی با همکاری «همایون امیری»، «غلامرضا کریمی»، «اصغر اشرفی»، «محمود نهتانی» و «دانیال تیماجی»، تیمی را ساخته‌اند که از انزوا خارج شد و به جمع بزرگان بوکس آسیا بازگشت.
برتری مقابل نمایندگان قزاقستان و هند که از برترین‌های جهان هستند. مبارزه جانانه برابر ازبک‌ها که تنها ناداوری موجب توفق نماینده ایران شد، استعدادیابی و پرورش جوانان شایسته، سخت‌کوشی، نگاه به منافع ملی و ... فاکتورهایی است که نشان از عملکرد خوب کادر فنی دارد.
فراموش نمی‌کنیم که بوکس ایران تا چند سال پیش تنها به چند مهره خاص متکی بود و رسیدن به فینال برای بیش از ۱۰ سال آرزو شده بود اما اکنون ستاره‌های آینده‌داری در این رشته حضور دارند.
در این راستا باید اشاره کرد تلاش‌های مسوولان فدراسیون برای برگزاری اردوهای منظم داخلی و خارجی نیز نقش مهمی در این موفقیت داشت.
در پایان امیدواریم که نمایندگان بوکس ایران در المپیک نیز مبارزات خوبی به نمایش گذاشته و شاهد موفقیت‌های این رشته پرطرفدار در مسابقات قاره‌ای، جهانی، المپیک و بازی‌های آسیایی باشیم.