به گزارش روز سه شنبه ایرنا و با انتشار اخبار این کشتارها، برخی مقامات دولت های خارجی پس از این حملات آن را نسل‌کشی خاموش عنوان کردند. بدنبال آن هزاره‌های مهاجر در آمریکا، آلمان، فرانسه و لاهه با برپایی تظاهرات به منظور اعلام درخواست برای جلوگیری از این قتل عام، خواستار اعلام رسمی "نسل کشی هزاره ها" شدند.
در همین رابطه، روز یکشنبه فعالان افغان در یک طوفان توئیتری خواهان پایان دادن به نسل کشی هزاره‌ها شده و دولت افغانستان را به بی کفایتی در تأمین امنیت هزاره‌ها متهم کردند. این طوفان توئیتری که با هشتگ «نسل‌کشی» هزاره‌ها راه اندازی شده بود، به ترند اول توئیتر در افغانستان تبدیل شد.
کاربران توییتر با اشاره به حملات هدفمند در غرب کابل، این حملات را فجایعی مرگبار با هدف نسل‌کشی هزاره‌ها خواندند. همچنین کاربران توییتری افغان در این اقدام مدافعان حقوق بشر، جامعه جهانی و نهادهای بین‌المللی را به سکوت در قبال کشتار هزاره‌ها متهم کردند.
«عارف رحمانی» عضو مجلس نمایندگان افغانستان با استفاده از این هشتگ، تاکید کرده است که دنیا باید چشم خود را بر روی این نسل‌کشی سیستماتیک نبندد.
برخی هم نوشته اند که میان نسل‌کشی هزاره‌ها و تبعیض سیستماتیک علیه این جامعه، رابطه معناداری وجود دارد. عوامل کشتار و تبعیض، به حذف می‌اندیشند. برای توقف کشتار، تبعیض پایان یابد.
«جاوید لودین» معاون سیاسی سابق وزات خارجه افغانستان در واکنش به این هشتگ با اشاره به اینکه تمام اقوام کشور قربانی جنگ خانمان‌سوز هستند، نوشت: با توجه به اینکه دشمنان این سرزمین هیچ حد و مرزی نمی‌شناسند، باید خطر شوم‌ترین جنایات ضد بشری از جمله نسل‌کشی علیه یک قوم را دست کم نگیریم.
«عبدالستار سعادت» رئیس سابق کمیسیون رسیدگی به شکایات انتخاباتی افغانستان هم در فیسبوک خود می نویسد: مورد حمله قرار دادن پیروان یک مذهب خاص از جانب گروه تروریستی بنام داعش یک واقعیت تلخ است که بدون شک از مصادیق نسل کشی بشمار می رود. این گروه تروریستی نه تنها شیعه هزاره را، بلکه شیعه عرب، پنجابی، پشتون و یا شیعه هر قوم دیگر را مورد حمله قرار می دهد.
وی می افزاید: البته این گروه تروریستی به پیروان مذاهب دیگر هم رحم نمی کند.
سعادت نوشته است: ما در کنار برادران اهل تشیع خود ایستاده ایم و حمله به آنها را، حمله به پیروان تمام مذاهب و حمله به همه مردم افغانستان می دانیم.
توماس نیکلسون نماینده ویژه اتحادیه اروپا در افغانستان نیز چندی پیش تاکید کرد که کشتار هزاره‌ها باید متوقف شود و جرائمی که صورت گرفته است، بررسی گردد.
نمایندگی اتحادیه اروپا در افغانستان با نشر توئیتی اعلام کرده است که نیکلسون در دیدار با شماری از دانش‌آموزان مدرسه سیدالشهدای کابل گفته است، جنایات صورت گرفته باید بررسی و کشتار هزاره‌ها متوقف شود.
وی در توئیت افزود: برخی می خواهند رویای دانش‌آموزان مدرسه سیدالشهدا را متوقف کنند، ولی ما با دنبال کردن رویای آنها یاد قربانیان این مدرسه را گرامی می‌داریم.
سفارت آلمان در کابل نیز اعلام کرد که از ادامه خشونت علیه غیرنظامیان به ویژه جامعه هزاره بهت زده شدیم.
این سفارت آلمان تداوم خشونت علیه غیرنظامیان را «ناموجه» خواند و گفت که از حملات علیه جامعه هزاره، بهت‌زده شده و ضمن ابراز همدردی با خانواده قربانیان خواهان پایان دادن به این خشونت ها است.
فعالان مدنی افغانستان نیز این حملات را مصداق بارز نسل‌کشی می‌دانند و خواستار به رسمیت شناختن آن از سوی سازمان ملل و حکومت افغانستان شده اند.
کمیسیون حقوق بشر افغانستان هم اعلام کرد که براساس ارزیابی‌های آنها شهروندان هزاره در معرض نسل‌کشی قرار دارند. این کمیسیون، خواستار تحقیقات گسترده و عمیق در این باره از طرف یک هیأت جهانی است که از سوی سازمان ملل برگزیده شده باشد.
«شهرزاد اکبر» رئیس کمیسیون مستقل حقوق‌بشر افغانستان گفت: ارزیابی ما این بود که جمعیت شیعه و هزاره افغانستان در معرض یک نسل‌کشی است و این نیاز به تحقیق بیشتر دارد.
وی افزود: به‌همین دلیل در اعلامیه درخواستی، گفته شده است که هیأت حقیقت‌یاب یا یک کمیسیون حقیقت‌یاب بین‌المللی به افغانستان بیاید.
در داخل افغانستان نیز فعالان سیاسی این کشور از دولت می خواهند که نسل‌کشی هزاره ها را برسمیت بشناسد. آصف آشنا یکی از فعالان سیاسی و سخنگوی سابق ریاست اجرایی دولت وحدت ملی افغانستان می گوید که دولت در کنار تأمین امنیت غرب کابل باید نسل کشی هزاره را برسمیت بشناسد.
این کشتار در افغانستان سابقه طولانی دارد. با حکومت امیرعبدالرحمان خان که از سال ۱۲۵۹ تا ۱۲۸۰ بر این کشور حکومت کرد، کشتارهای مشابه آغاز گردید و براساس مدارک تاریخی حدود ۶۰ درصد هزاره ها در این کشور قتل عام شده و سالهای طولانی بعنوان برده در این کشور خرید و فروش می شده اند.
این مدارک نشان می دهد که امیر امان الله خان که بعنوان رهبر استقلال افغانستان شناخته می شود، پس از سال های ۱۲۹۸ طی فرمانی بردگی هزاره ها را لغو کرد و گفت که پس از این کسی حق ندارد هزاره ها را در این کشور بعنوان برده خرید و فروش کند.
این کشتارها پس از آن تا امروز به نحوی ادامه یافته است و گروه طالبان نیز زمانی که شهر مزارشریف را در سال ۱۳۷۷ تصرف کردند، از هزاره های این استان خواستند که یا مسلمان شوند یا این کشور را ترک کنند. در این سالها در شهر مزارشریف نیز هزاران شیعه هزاره قتل عام شدند و یک قتل عام مشابه دیگر نیز در شهرستان «یکاولنگ» در استان بامیان رخ داد.
اما طی سالهای اخیر هزاره ها در افغانستان هدف حملات سیستماتیک قرار داشته اند که نمونه های آن را همه به یاد دارند. در دوم مرداد ماه سال ۱۳۹۵ حمله به تظاهرات جنبش روشنایی در منطقه دهمزنگ کابل ۸۲ نفر کشته و صدها تن دیگر زخمی شدند. همچنین در حمله به مسجد باقرالعلوم در غرب کابل در آذر ماه سال ۱۳۹۵ ، ۳۲ کشته و ده ها نفر زخمی شدند. حمله به مسجد الزهرا در سال ۱۳۹۶، حمله برمسجد امام زمان در پل خشک در غرب کابل و حمله به مسجد امام زمان در خیرخانه کابل بیش از ۱۰۰ کشته در پی داشت.
همچنین حمله به مرکز فرهنگی اجتماعی تبیان، حمله به زیارتگاه کارته سخی کابل در سال ۱۳۹۷، حمله به مرکز توزیع شناسنامه در غرب کابل، حمله انتحاری به آموزشگاه موعود در دشت برچی، حمله به مرکز ورزشی میوند در غرب کابل، حمله به مراسم نوروز در کارته سخی، حمله به زایشگاه ۱۰۰ تختوابی دشت برچی در ۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۹، حمله به آموزشگاه کوثر دانش و آخرین حمله در اردیبهشت ماه به مدرسه سیدالشهدا؛ نمونه‌هایی از حملات هدفمند به هزاره‌های شیعه می باشد که طی آن صدها نفر کشته و صدها تن دیگر مجروح شدند.