به گزارش ایرنا، تیم بسکتبال سه نفره زنان ایران روز گذشته با متحمل شدن سه شکست برابر چین، ایتالیا و هلند به کار خود در گزینشی المپیک توکیو پایان داد و از کسب سهمیه بازماند.
«فریده شجاعی» روز سهشنبه در گفتوگو با خبرنگار ایرنا در این خصوص اظهار داشت: نمیدانم چرا بسکتبالیستها نسبت به بازیهایی که در تهران داشتند، ضعیفتر عمل کردند. نباید این را فراموش کنیم که ۲۰ تیم از بهترینهای جهان در مسابقات گزینشی المپیک اتریش و مجارستان حضور داشتند.
وی ادامه داد: تیم زیر ۲۳ سال ژاپن قهرمانی جهان را در کارنامه خود دارد. ایتالیا نیز قهرمانی در اروپا را تجربه کرده و استرالیا هم چندین بار قهرمان جهان شده است. در این مسابقات تیمهای صاحب نام دنیا حضور داشتند اما تیم ملی بسکتبال سه نفره ایران کار خود را تازه شروع کرده بود و نباید انتظار زیادی از آنها داشته باشیم.
نایب رییس زنان فدراسیون بسکتبال در پاسخ به این پرسش که شایعاتی نسبت به کوتاهی فدراسیون بسکتبال نسبت به تیم ملی وجود دارد، گفت: زمانیکه لیگ برتر بسکتبال زنان زنان پایان یافت، تمرینات تیم ملی را شروع کردیم و بخاطر کرونا نمیتوانستیم مسابقات دوستانه برون مرزی داشته باشیم. ۶ دوره تمرین را در اردوها پشت سر گذاشتیم. در واقع بازیکنان ما وقتی در آن جو و فضای مسابقات با حضور تیمهای قهرمان جهان قرار گرفتند، افت کردند.
وی افزود: لیگ برتر در این مدت باعث شد تا بسکتبالیستها آماده شوند و در شرایط بازی قرار بگیرند. چه چیزی بهتر از این بود که بازیکنان در بهترین تیم های لیگ برتری بازی کنند؟
شجاعی تصریح کرد: واقعیت این است که ظاهر و باطن تیم ملی بسکتبال سه نفره زنان همین است و باید وضعیت آنها را بپذیریم. تیمهایی که در اتریش و مجارستان حضور یافتند، ۳۰ یا ۴۰ سال سابقه حضور در مسابقات برون مرزی را داشتند اما تیم ملی بسکتبال زنان ایران دو یا سه سال است که مجوز حضور در مسابقات بین المللی را پیدا کرده است. ما نزدیک به ۳۰ سال محروم بودیم و بنظرم برای شروع خوب بوده است.
وی اضافه کرد: با این حال ما انتظارات بیشتری از آنها داریم و این بازیکنان باید بهتر از این بازی میکردند. ما با رتبه ششم جهان وارد مسابقات گزینشی المپیک شدیم و این امر خود یک امتیاز مثبت است اما ششم جهان دلیل بر کیفیت بالای ملی پوشان نبوده و کیفیت بازی آنها در حد ششم جهان نیست.
نایب رییس زنان فدراسیون بسکتبال خاطرنشان کرد: بهدنبال خیلی چیزها هستیم اما امکانات برای زنان ما بسیار کم است و بودجه اختصاصی زیادی برای زنان نداریم. مربی خارجی هزینه گزافی دارد. مربیان خودمان از نظر دانش فنی خوب هستند اما تجربه بین المللی ندارند. دوست داریم کارهای زیادی انجام دهیم اما امکانات ما بسیار ضعیف است و زنان نسبت به مردان تسهیلات و امکانات کمتری دارند.