زنجان - ایرنا - فرمانده یگان حفاظت اداره کل محیط زیست استان زنجان، گفت: یک بهله عقاب طلایی از سوی ماموران یگان حفاظت این اداره کل کشف و از اسارت رها شد.

اسماعیل قلیزاده، روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا، افزود: محیط بانان این استان پس از اطلاع از اسارت این عقاب طلایی توسط یک فرد روستایی، بلافاصله به منزل این فرد مراجعه کرده و این پرنده شکاری را تحویل گرفتند.

وی اظهار داشت: این پرنده شکاری سالم بوده و قدرت پرواز و زندگی در طبیعت را دارد که پس از چند روز تیمار و نگهداری از سوی محیط زیست در مرکز نگهداری حیات وحش باغ دشت سهرین این استان و اطمینان دقیق از  بازگشت آن به دامان طبیعت، در زیستگاه اصلی رهاسازی خواهد شد.

قلیزاده افزود: این فرد روستایی مدعی است که این پرنده شکاری را حدود یکسال پیش در اراضی روستای اندآباد سفلی از توابع شهرستان زنجان به صورت زخمی یافته و به منظور تیمار و نجات جان در منزل نگهداری کرده است.

وی، تصریح کرد: با توجه به اینکه این عقاب طلایی سرحال بوده و قابل بازگشت به طبیعت است و صاحب آن نیز از جرم نگهداری حیات وحش بی اطلاع بوده، بنابرین مشمول جریمه نشد وگرنه به عنوان ضرر و زیان باید مبلغ ۳۰۰ میلیون ریال به حساب محیط زیست واریز می کرد.

به گزارش ایرنا، عقاب طلایی یکی از قویترین و باشکوه‌ترین پرندگان شکاری در قاره آسیا و اروپا بوده و به دلیل ظاهر فوق العاده زیبایی که دارد بسیار شکار می‌شود و در ایران از گونه‌های تحت حمایت است این گونه‌ شگفت انگیز می‌تواند در حال پرواز تا ۳۲۰ کیلومتر در ساعت سرعت بگیرد.

یکی از توانایی‌های متفاوت عقاب طلایی با دیگر پرندگان در نوع پرواز است با بال‌های باز و گسترده اوج گیری می‌کند و گاه گاهی بال می‌زند،  بال‌ها را در حالت افقی نسبت به بدن نگه داشته و منطقه زیر پایش را به دنبال تغذیه، زیر نظر می‌گیرد.

عقاب طلایی بهترین کنترل کننده جوندگان و خزندگان محسوب می‌شود و انقراض این پرنده ضربه به طبیعت و حیات وحش است و یکی از بهترین پرندگان از لحاظ شکار در نیمکره شمالی شناخته شده در تمام مناطق استان زنجان یافت می شود و به طور معمول نیز آشیانه خود را در ارتفاعاتی که دارای صخره های بلند و دور از دسترس هستند می سازد.  
رنگ این پرنده شکاری، قهوه‌ای تیره و دارای پرهایی به رنگ قهوه ای روشن یا طلایی در سر و گردن است و معمولا در ارتفاع سه هزار و ۶۰۰ متری زندگی می کند و به دلیل داشتن بال‌های بزرگ، نیاز زیادی به بال زدن در آسمان ندارد و در واقع روی لایه های هوا سُر می خورد.  
سرعت معمولی این پرنده ۵۰ کیلومتر در ساعت است اما هنگام شیرجه توان افزایش سرعت خود تا ۱۶۰ کیلومتر بر ساعت را دارد و با استفاده از چابکی و سرعت و داشتن پنجه های قوی می تواند طعمه های خود از جمله خرگوش، موش کوهی، سنجاب زمینی و پستانداران بزرگ مانند روباه، گربه، بز کوهی و بچه آهوها را شکار کند.