تهران- ایرنا- یافته‌های مطالعات انجام شده از سوی نشریه اکونومیست در مورد عملکرد بازیکنان در ورزشگاه‌های خالی از تماشاگر، از تفاوت چشمگیر عملکرد بازیکنان غیرسفیدپوست در غیاب هواداران حکایت دارد اما چرا؟

«برای آنهایی که از خودشان صدای میمون درآوردند: شرم بر شما. شرم بر شما» این پستی است که «ماریو بالوتلی» در اواخر سال ۲۰۱۹ زمانی که برای باشگاه برشا به میدان می‌رفت، در اینستاگرام خود منتشر کرد. مقصود او هواداران تیم هلاس ورونا بودند که وی را مورد توهین های نژادپرستانه قرار دادند؛ توهین‌هایی که حتی از تمسخرها و طعنه های متعصبانه هواداران افراطی باشگاه‌ها موسوم به اولتراها نیز فراتر رفت. در مقطعی از دیدار این دو تیم، بالوتلی که به شدت آزرده شده بود، توپ را به سمت جمعیت حاضر در ورزشگاه شوت کرد و بازی برای دقایقی متوقف شد و بالوتلی در ادامه حتی تهدید کرد که زمین را ترک خواهد کرد.

بالوتلی همان روز موفق به گلزنی شد هرچند بازی با شکست دو بر یک برشا به پایان رسید؛ با این حال، تحقیقات تازه انجام شده توسط «فابریتزیو کولیلا» فارغ التحصیل رشته اقتصاد دانشگاه لوزان، حاکی از آن است که عملکرد قدرتمند وی در جریان آن بازی بیشتر از آنکه یک قانون نانوشته باشد، به یک مورد استثنا شباهت دارد.

اجبار تیم‌های ورزشی به بازی بدون حضور تماشاگران در پاندمی کووید-۱۹، به تجربه‌ای اجباری منجر شد؛ تجربه‌ای که خود به مطالعات آکادمیک متعددی انجامید. بسیاری از تحقیقات شامل تحقیقی که سال گذشته توسط اکونومیست انجام شد، بدنبال این بود تا دریابد «چه اندازه از برتری خانگی تیم میزبان از حضور هواداران نشات می‌گیرد.»

با این وجود، کولیلا از داده‌های جدید برای ارزیابی و بررسی پرسشی با آثار اجتماعی گسترده‌تر، استفاده کرد.

بیشتر بازیکنانی که مورد آزار کلامی قرار می‌گیرند، انواع مشابهی از توهین‌ها را متحمل می‌شوند؛ دست کم در ورزشگاه‌های اروپایی، هواداران برای حملات کلامی و نیش‌دار نژادپرستانه، بازیکنان غیرسفید پوست را هدف می‌گیرند؛ آیا چنین توهین‌هایی بیشتر از توهین‌های غیرنژادپرستانه متداول علیه بازیکنان سفیدپوست، آزاردهنده هستند؟

پاندمی کرونا شرایط را برای کولیلا به منظور فهمیدن پاسخ این پرسش فراهم آورد. او برای هر کدام از بازیکنان شاغل در سری‌آ ایتالیا طی دو سال اخیر، برای هر بازی نمرات عملکردی انفرادی جمع آوری کرد؛ نمراتی که مابین صفر و ۱۰ متغیر بود؛ این نمرات با استفاده از الگوریتمی که برای رقابت‌های ورزشی فانتزی تولید می‌شوند، جمع آوری شد. 

در قدم بعدی، وی با استفاده از مقیاس فیتزپاتریک بیش از ۵۰۰ بازیکن را براساس رنگ پوست (سفید و غیرسفید) طبقه بندی کرد(از این مقیاس در مطالعات درماتولوژی استفاده می‌شود.)

وی در نهایت، عملکرد هر بازیکن را به طور متوسط در بازی‌های انجام شده در حضور هواداران با عملکرد آنان در ورزشگاه‌های خالی مقایسه کرد؛ هرچند هواداران از طرق مختلف نتیجه بازی‌ها را تحت تاثیر قرار می دهند، اما قاعدتا تنها شعارهای نژادپرستانه تاثیر متفاوتی را روی بازیکنان سفید و غیرسفید پوست برجای می‌گذارند.

یافته‌های این تحقیق چشمگیر بود؛ نمرات عملکردی بازیکنان سفیدپوست در غیاب هواداران و در حضور آنان، اندکی پایین‌تر بود. در سوی مقابل عملکرد فوتبالیست‌های غیرسفید پوست در غیاب هواداران، از لحاظ آماری به طور متوسط با ثبت آمار ۱.۲درصد، به طور چشمگیری بهبود پیدا کرد. کولیلا برای محاسبه این تفاضل‌ها، با استفاده از سایر متغیرها از جمله ملیت بازیکنان و عملکرد کلی تیم، از مدلی ریاضی بهره برد. با این حال، هیچ‌کدام از این معیارها، تاثیر رنگ پوست را از بین نبرد. این تاثیر برای بازیکنان با پوست تیره بیشتر از بازیکنان با رنگ پوست قهوه‌ای یا زیتونی بود.

رقابت‌های جام ملت‌های اروپا که به دلیل پاندمی کرونا به تعویق یک ساله روبرو شد، از روز گذشته (جمعه) آغاز شد و معتبرترین تورنمنت ملی از زمان آغاز پاندمی کرونا محسوب می‌شود.