به گزارش ایرنا، روز گذشته از سردیس ۹ قهرمان ملی ایران رونمایی شود قهرمانانی که تنها ۲ نفر آنان در قید حیات است. یکی از این قهرمانان «محمدرضا میرزایی جابری» است. او چهار مدال طلای پارالمپیک را در کارنامه ورزشی دارد.
میرزایی در پارالمپیک‌های ۱۹۹۲ بارسلون، ۱۹۹۶ آتلانتا، ۲۰۰۰ سیدنی، ۲۰۰۴ آتن و ۲۰۰۸ پکن حضور داشت که در سال ۱۹۹۲ به‌عنوان چهارم و در دوره‌های دیگر مدال طلا در رشته پرتاب نیزه کسب کرد. وی اکنون در شیراز ساکن است و در امور بیمه فعالیت دارد.
میرزایی روز چهارشنبه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا با اشاره به اقدام وزارت ورزش و کمیته ملی پارالمپیک در ساخت این سردیس‌ها اظهار داشت: ساخت سردیس قهرمانان، یکی از مهمترین اقداماتی است که می‌تواند، ارتباط میان نسلی در ورزش ایجاد کند و مانع از آن است تا افتخارآفرینی بسیاری از بزرگان ورزش ایران فراموش شود. بسیار خوشحالم که این کار انجام شده اما برای ماندگاری نام ورزشکاران این اقدام لازم اما کافی نیست بلکه اقدامات مهمتری نیز می‌شود در دستور کار قرار داد.
وی ادامه داد: قهرمانان ملی نباید تنها در زمان رونمایی از سردیس مورد توجه قرار گیرند بلکه آنان معدن تجربه هستند که باید مورد استفاده قرار گیرد. چرا برخی از ورزشکاران و قهرمانان المپیک و پارالمپیک در غبار زمان به فراموشی سپرده می‌شوند؟ من تا زمانی که در چهار پارالمپیک متوالی مدال طلا را کسب کردم همیشه نامم بر سرزبان بود اما اکنون چه کسی از من یاد می‌کند.
دارنده چهار مدال طلای پارالمپیک این را هم گفت: برای انتقال دانش خود به نسل کنونی مشکلی نداریم اما نیاز این کار دعوت به همکاری از سوی نهادهای ورزشی است. تا کنون اقدامی صورت نپذیرفته. امیدوارم در کنار رونمایی از سردیس دیگر ویژگی های قهرمانان نیز مورد توجه قرار گیرد.
میرزایی با اشاره به کمک‌های صندوق حمایت از پیشکسوتان گفت: حقوق یک میلیون و ۲۰۰ هزار تومانی چه دردی از قهرمان دوا می‌کند. من با ۴ مدال طلا اکنون این مبلغ را می گیرم. باید واقع‌بینانه فکر کنیم نیاز قهرمانان با این مبلغ برطرف نخواهد شد.
او با اشاره به قانون استخدام فرزند قهرمانان پارالمپیک نیز گفت: از سال ۱۳۹۱ پیگیر این کار بودم و یکی از فرزندانم به صورت قراردادی استخدام شد.