به گزارش سه شنبه ایرنا از نشریه ال دیاریو، این مقام دولتی برزیل با اشاره به اینکه تعریف قانونی سامانه شناسایی و ردیابی در کشوری با بزرگترین گلههای گاو جهان (۲۰۷ میلیون راس گاو) امری دشوار است، اعلام کرد: ما در حال حاضر در حال رایزنی با تولیدکنندگان هستیم تا با اجرای سامانه نظارت کارآمدتر، امنیت غذایی برای مصرف کننده را تضمین کنیم.
کریستینا دیاس با تاکید بر صنعت کشاورزی پیشرفته در برزیل گفت: اجرای این قانون در بهبود وجهه تولیدکنندگان بخش کشاورزی که همواره متهم اصلی تخریب بزرگترین جنگلهای گرمسیری در جهان هستند، تاثیرگذار خواهد بود. ما از کشاورزی بسیار فنی برخوردار هستیم اما صحبتها فقط از جنگلزدایی است.
وزیر کشاورزی برزیل در روزهایی که تخریب گسترده جنگلهای بارانی و تهدید فزاینده خشکسالی به بحرانی جدی در این کشور پهناور آمریکای جنوبی تبدیل شده است، در دفاع از صنعت کشاورزی گفت: براساس داده های رسمی تنها یک سوم از اراضی برزیل به کشاورزی اختصاص داده شده و حدود ۹۵ درصد از مزارع کشاورزی برزیل در مناطق مرکزی، غربی و جنوبشرقی متمرکز شده که هزاران کیلومتر دورتر از آمازون است.
افزایش جمعیت دام در اکوسیستم های جنگلی، تحت تأثیر افزایش جمعیت انسان و به دنبال نیاز روزافزون به محصولات و فرآورده های پروتئینی به وقوع می پیوندد. فشار دام، باعث جنگل زدایی و تبدیل جنگل ها به زمین های زراعی تبدیل شوند، چرای دام نه تنها تغییرات کمی بلکه دگرگونی های کیفی نیز در جنگل بوجود می آورد.
دیاس همچنین افزود: تولیدکنندگان، سال آینده محصولات خود را حدود ۲ تا ۳ میلیون هکتار گسترش خواهند داد که این میزان، سطح زیر کشت اراضی در برزیل با به ۷۰ میلیون هکتار خواهد رساند.
باید یادآور شد که برزیل یکی از کشورهای پیشرو در زمینه تحقیقات و فن آوری های افزایش کمی و کیفی تولیدات کشاورزی در جهان بشمار می آید.
براساس نتایج مطالعات «رصدخانه اقلیم»، پدیده جنگلزدایی در شش اکوسیستم برزیل در سال ۲۰۲۰ میلادی، ۱۳.۶ درصد نسبت به سال ۲۰۱۹ افزایش یافته که ۶۱ درصد از پوشش گیاهی از بین رفته متعلق به آمازون، بزرگترین جنگلهای بارانی جهان است.
«تاسو آسِبِدو» کارشناس برزیلی معتقد است: متاسفانه جنگلزدایی در همه اکوسیستمها رو به رشد بوده و میزان غیر قانونی بودن آن بسیار بالا است. برای مقابله با این معضل باید احساس مصونیت از مجازات برای متخلفان را از بین ببریم.
از طرفی وخیم ترین بحران خشکسالی تقریبا در یک قرن گذشته، میلیون ها برزیلی را با کمبود آب و قطع برق مواجه کرده و تلاش های این کشور را برای بهبود اوضاع ناشی از تاخیر مخرب همه گیری ویروس کرونا پیچیده کرده است.
مراکز کشاورزی در سائوپائولو و ماتو گراسو، به دنبال کاهش بارش ها در ماه های نوامبر و مارس که در ۲۰ سال گذشته بی سابقه بوده است، بیشترین آسیب را از خشکسالی دیده اند.