حامد فرضی روز شنبه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا افزود: براساس آخرین اطلاعات و آمار تهیه شده به وسیله دفتر امور بیابان سازمان جنگل ها و براساس تصاویر ماهواره ای مساحت کل بیابان های قابل احیاء استان البرز۴۳ هزار و ۶۶۸ هکتار می باشد که از این میزان ۲۴ هزارو ۶۹۸ هکتار در محدوده سیاسی شهرستان اشتهارد و ۱۸ هزار و ۹۷۰ هکتار در محدوده سیاسی شهرستان نظرآباد قرار دارد.
وی اظهار داشت: در مجموع در طول پنج سال گذشته در محدوده ۲ شهرستان استان سه هزار و ۵۷۸ هکتار نهال کاری، پنج هزار و ۲۷۹ هکتار آبیاری نهال های کشت شده، ۱۱ هزار و ۹۴۷ هکتار عملیات قرق، ۱۱ هزار و ۵۰۰ هکتار عملیات مدیریت چرا و رعایت زمان ورود وخروج دام و همچنین ۱۰۰ هزار هکتار عملیات ساماندهی و کنترل چرای دام اجرا شده است.
وی در خصوص ایجاد بیابان و یا همان بیابانزایی می گوید: بیابانزایی همان تخریب سرزمین در مناطق خشک و نیمه خشک و نیمه مرطوب که ناشی از عوامل مختلف از جمله تغییرات آب و هوایی و فعالیت های نابجای انسانی می باشد.
فرضی افزود: بیابانزدایی یا همان مقابله با بیابانزایی نیز شامل فعالیت هایی می شود که بخشی از توسعه جامع سرزمین در مناطق مذکور را در راستای توسعه در برگرفته که اهدافی همچون جلوگیری و یا کاهش تخریب سرزمین، احیای زمین های کم تخریب شده و احیای زمین های در حال بیابانی شدن را به دنبال دارد.
وی به مهمترین عوامل تهدید کننده ناشی از پدیده شوم بیابان زایی در استان البرز اشاره و اظهار داشت: وقوع طوفان های شن و هجوم تپه های ماسه ای و ایجاد پدیده گرد و غبار، تهدید شهرک ها و تاسیسات صنعتی استان، آسیب به مناطق مسکونی و شهری و روستایی و تخریب اراضی کشاورزی و کاهش توان تولید بیولوژیک از جمله این تهدیدها به شمار می روند.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان البرز همچنین پر شدن شبکه های انتقال آب با رسوبات بادی، افزایش بیماری های چشمی و تنفسی و تشدید بیکاری و در نتیجه توسعه فقر و مهاجرت را از دیگر عوامل تهدید کننده ناشی از پدیده شوم بیابان زایی برشمرد.
وی با بیان اینکه از کل مساحت ۴۳۴ هزار هکتاری استان، ۲۵ هزارو ۵۱۲ هکتار سطح کانون های بحرانی و اراضی تحت تاثیر بیابان ها هستند، گفت: برای ۵۲ هزار و ۶۴۷ هکتار از سطح اراضی ملی استان طرح های مقابله با بیابانزایی تهیه شده است.
فرضی به نتایج اقدامات انجام شده در اراضی بیابانی استان اشاره کرد و افزود: تثبیت ماسه های روان در اراضی کویری و بیابانی که خساراتی را به اراضی کشاورزی، مسکونی و زیست محیطی وارد می کند، جلوگیری از فرسایش خاک (آبی و بادی)، افزایش تولید علوفه در اراضی بیابانی و مراتع تخریب شده قشلاقی و جلوگیری از مهاجرت روستائیان به شهرها از دیگر این دستاوردها می باشد.
وی همچنین تلطیف هوا در اراضی بیابانی، افزایش سطح آبهای زیرزمینی، ترسیب کربن، تقویت دامداری در منطقه، جلوگیری از هدررفتن آبهای سطحی در اثر افزایش پوشش گیاهی و کاهش گرد و غبار و اثرات زیست محیطی از دیگر نتایج این اقدامات موفقیت آمیز در عرصه های بیابانی استان برشمرد.