مهسا صادقی عطار روز یکشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا با اشاره به موقعیت جغرافیایی خاص شهر دزفول افزود: بافت تاریخی شهر دزفول آثار ارزشمند معماری فراوانی دارد ولی توسعه چندانی در زمینه گردشگری نداشته است.
این کارشناس ارشد معماری بیان کرد: با نگاهی به شهرهای مختلف کشور در زمینه گردشگری دریافتیم که شهر کاشان با داشتن ویژگیهای مشابه با شهر دزفول و داشتن سالانه پنج میلیون گردشگر توانسته رتبه پنجم گردشگری ایران را به خود اختصاص دهد که میتواند به عنوان الگویی موفق در جهت رونق بافت تاریخی و توسعه گردشگری شهر دزفول درنظر گرفته شود.
وی افزود: با توجه به فرسودگی و خرابی ابنیه و کمبود خدمترسانی در بافت تاریخی شهر کاشان، این بافت هم به لحاظ کالبدی و هم از نظر فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و عدم تطبیق بافت با نیازهای روز ساکنین رفته رفته به فراموشی سپرده شد ولی در دهههای اخیر با تحولات اساسی روبرو شد؛ مردم و مسوولان این شهر توانستند نیاز و مشکل را شناسایی و همراه با هم در این عرصه گام بردارند و بافت قدیم را مورد توجه قرار دهند.
صادقی عطار جنبش احیای ابنیه بافت تاریخی را یکی از دلایل موفقیت شهر کاشان دانست و گفت: این جنبش در ۲ دوره اتفاق افتاد؛ نخستین دوره در دهه ۷۰ در شهر کاشان رخ داد که تعدادی خانه تاریخی احیا و مرمت شدند و همین موضوع باعث دیده شدن بافت تاریخی و معضلات موجود در آن شد.
وی افزود: میزان قابل توجهی بودجه از ابتدا تا پایان این جنبش از طرق مختلف برای مرمت ابنیه تامین شد که بخشی از این بودجه از ادارات و سازمانهای مربوطه، بخشی از سرمایه گذاران و بخش بیشتری از فولاد و ذوب آهن اصفهان تامین شد.
این کارشناس معماری اظهارداشت: دومین جنبش احیا حدود ۱۳-۱۴ سال پیش در شهر کاشان اتفاق افتاد که دراین دوره، نتیجه پررنگ جنبش اول در زمینه احیای بناهای قدیمی باعث تشویق بخش خصوصی شد و سرمایه گذاران بومی و غیربومی را به طور گسترده از سراسر کشور وارد میدان کرد و حدود ۱۵۰ خانه تاریخی توسط بخش خصوصی احیا و مرمت شدند.
وی ادامه داد: خانههای تاریخی کاشان اغلب بعد از مرمت به اقامتگاههای سنتی( اصلیترین عامل) و یا سایر کاربریهای مرتبط با گردشگری مانند رستوران سنتی، کافه نظیر کافه کتاب و ایجاد مراکز هنرهای بومی تبدیل شدند و همین امر باعث رغبت بیشتر گردشگران برای حضور در مکانهای تاریخی شد.
صادقی عطار اظهارداشت: ویژگیهای منفی چون پریشانی سیما و منظر، نبود دسترسی مناسب، کمبود تاسیسات و تجهیزات شهری، پریشانی در ساختار اجتماعی و اقتصادی و فرسودگی کالبدی- سازهای بافت قدیم دزفول نیز همانند کاشان منجر به خروج جمعیت زیادی از این بافت شده و لازم است مسوولان مربوطه و مردم با همراهی هم از راهکارهایی سودمند در جهت رونق بافت تاریخی، توسعه گردشگری و افزایش آگاهی مردم و ساکنان برای حضور بخش خصوصی و پر رونق شدن بافت قدیم استفاده کنند.
وی یکی دیگر از دلایل بداقبالی شهر دزفول برای حفظ و مرمت بافت تاریخی را نداشتن آگاهی و آشنایی کافی شهروندان و ساکنان بافت از ظرفیتهای تاریخی شهر دانست و افزود: این ناآگاهی موجب اقدامات ناخوشایندی برای مدرنیزه کردن بناهای تاریخی و استفاده از مصالحی با هیچ سنخیتی با بافت تاریخی شده که لازم است از سوی نهادهای مربوطه نظارت لازم صورت گیرد تا از مرگ تدریجی بافت تاریخی جلوگیری شود.
این کارشناس ارشد معماری اظهارداشت: خوشبختانه اخیرا در شهر دزفول شاهد حرکاتی بسیار سودمند برای احیای ابنیه تاریخی از سوی مردم و مسوولان بودهایم که میتواند شروعی مفید در راستای احیای بافت ارزشمند باشد.
وی افزود: میتوان با فرهنگ سازی بیشتر و بهتر، تبلیغات گسترده درباره بافت تاریخی و اطلاع رسانی قوی به مردم، برگزاری مراسم سنتی و محلی و جشنهای آیینی و یا همایشهای فرهنگی در بافت تاریخی شهر باعث جذب گردشگر در بافت تاریخی دزفول شد.
بافت تاریخی و فرهنگی دزفول با بیش از ۲۰۰ هکتار مساحت دارای حدود ۳۰۰ اثر با ارزش تاریخی و نیازمند حفاظت و نگهداری است که حدود ۱۴۰ اثر تاریخی آن ثبت ملی شدهاند.