تهران- ایرنا- محققان موفق به کشف یک گونه ناشناخته از انسان شدند که حدود ۱۲۰ تا ۱۴۰ هزار سال پیش در شرق مدیترانه می زیسته است.

به گزارش روز دوشنبه گروه دانشگاه و آموزش ایرنا از پایگاه اینترنتی thehill، محققان نام این «هومینین» (گونه هایی که انسان در نظر گرفته می شوند) جدید را که در شرق مدیترانه در رژیم صهیونیستی و عربستان امروزی می زیسته است، «نِشِر رمله هومو» گذاشتند. 

پایگاه خبری بیزینس اینسایدر گزارش داد، «نشر رمله هومو» حدود ۱۲۰ تا ۱۴۰ هزار سال قبل یا حتی پیش از این زندگی می کرده است. محققان بر این باورند که «نشر رمله هومو» از بازماندگان گونه ای قدیمی تر است که زمانی از این منطقه مهاجرت کردند و سرمنشاء ظهور نئاندرتال ها در اروپا و گونه های دیگر در آسیا شدند.

به گفته محققان، «نشر رمله هومو» در همان دوره زمانی زندگی می کرده است که «هوموساپینس» و «نئاندرتال ها» در سراسر «اوراسیا» یا منطقه قاره اروپا و آسیا، زندگی می کردند. «نشر رمله هومو» قادر به انجام کارهای مشابه هومینین های دیگر بودند و در نزدیکی این دو گروه دیگر زندگی می کردند و با هم جفت گیری کردند.

«راشل ساریگ»، محقق ارشد مرکز تکامل انسان و تحقیقات زیست تاریخچه ای «دان داوید» (Dan David) به اینسایدر گفت: آنها با هم زندگی می کردند و با هم جفت گیری داشتند. آنها شکارچیانی بودند که در گروه های کوچکی زندگی می کردند و حیواناتی مانند کرگدن، اسب و آهو را شکار می کردند. آنها از نظر توانایی هایشان تفاوت چندانی با گروه های دیگر ندارند. 

محققان در کشف اخیر خود، یک استخوان جدید آرواره، تکه هایی از جمجمه و یک دندان را در گودال «نشر راملا» (Nesher Ramla) در رژیم صهیونیستی پیدا کردند.

یک ویژگی متمایز در مورد «نشر رمله هومو» این است که آنها «چانه» ندارد بلکه دارای یک سر صاف و خِپِل بودند که قابل مقایسه با سایر هومینین ها است و می تواند نوعی «پیشا نئاندرتال» از نوع خود، باشد.

به گفته محققان، «نئاندرتال» و «هوموساپینس» با «نشر رمله هومو» جفت گیری کردند و دو مطالعه جدید که در مجله  Science منتشر شده، نشان می دهد که «نشر رمله هومو» به شکل گیری ظاهر و زندگی آنها کمک کرده است.

این موضوع می تواند به یک حلقه گمشده ژنتیکی پاسخ دهد که چگونه نئاندرتال ها قبل از رسیدن «هوموساپینس» به اروپا، از ژن های آنها برخوردار بودند. شواهد موجود در این گودال همچنین نشان می دهد که این سه هومینین ها از روش های مشترکی در ساخت ابزارهایی از سنگ چخماق برخوردار بودند.