به گزارش ایرنا، میزبانی شهر لسآنجلس در سال ۱۹۳۲ بعد از سقوط بزرگ بورس والاستریت در حالی بود که رسیدن بسیاری از ورزشکاران به این شهر نه تنها آسان نبود بلکه ماهها به طول انجامید تا تیمی از شرق آسیا یا شبهقاره به ینگه دنیا برسد. نمونه سختی این کار نیز سفر پرماجرای تیم هاکی هند بود که برای کسب دومین مدال طلا گام در آمریکا شمالی گذاشت.
در این دوره از بازیها ۳۷ کشور حضور داشتند و شمار ورزشکاران از ۱۴۰۰ نفر عبور کرد. یک هزار ۲۸۱ مرد و ۱۲۷ زن در این دوره از بازیها حضور داشتند و در ۱۴ رشته با هم به رقابت پرداختند. دوومیدانی، مشت زنی، دوچرخه سواری، سوارکاری، شمشیربازی، ژیمناستیک، هاکی، پنجگانۀ مدرن، قایقرانی پاروئی، تیراندازی، شنا، وزنه برداری، کشتی و قایقرانی بادبانی از جمله این رشتهها بود.
در این دوره ۲ کشور چین و هند از آسیا به المپیک رفتند و ماجرایی مانند اعزام تیم هاکی هند یکی از جذابیتهای این دوره از بازیها بود. تیم هاکی هند که در المپیک ۱۹۲۸آمستردام توانسته بود مدال طلا را از آن خود کند و بازیکنان آن در روزگار سخت مستعمره شدن این کشور قهرمان ملی لقب گرفتند، عزم خود را برای ضرب دومین مدال المپیکی جزم کردند. تیم هاکی هند با کِشتی به آمریکا اعزام شد و زمان زیادی در دریا بود. بازیکنان هند در بندرگاهها برای مردم کشورهای مختلف مسابقه اجرا کردند و این موجب شد تا بسیاری از مشقتهای سفر آسان شود.
اما در تیم اختلافات جزیی وجود داشت که بر کسی پوشیده نبود. در بدو ورود هاکی هند به آمریکا کلید طلایی شهر سانفرانسیسکو به کاپیتان تیم داده شد که در نهایت موجب نارضایتی مدیر سوئدی تیم شد. همچنین دروازهبان این تیم از پوشیدن لباس بومی هند امتناع کرد که موجب یک نارضایتی شد اما نمود این اختلافات در زمین دیده نشد و در نهایت مدال طلا این مسابقات را از آن خود کردند. این تک مدال هند در المپیک ۱۹۳۲ بود.
بعد از آن مسابقه یک خبرنگار آمریکایی نوشت: قدرت و توانایی این تیم مشخص است و آنان نماینده سرزمین مهاتما گاندی هستند. اما چرا رسانههای آمریکایی سه دهه پیش از استقلال هند به رهبری گاندی از وی نام بردند.
گاندی هر چند که در سال ۱۹۴۷ موفق شد هند را از یوغ استعمار انگلیس برهاند اما فعالیت وی به روزهای نخست سال ۱۹۳۰ باز میگشت؛ زمانی که وی با راهاندازی رژه نمک نقش مهمی در شکلگیری جنبش استقلال طلبانه هند داشت. او بیش از ۳۰۰ کیلومتر را در ۲۳ روز طی کرد و با این کار پیام مبارزه با استعمار را به سایر نقاط جهان ارسال کرد. بعد از این کار مجله تایم عکس وی را در روز جلد چاپ کرد و گاندی شهرتی فرا منطقهای پیدا کرد.
این شهرت موجب شده بود تا ورزشکاران هندی در آمریکا به هموطنان گاندی معروف شوند. البته این تنها دلیل حضور نام گاندی در المپیک ۱۹۳۲ نیست بلکه برخی باور دارند که پدر ملت هند در این دوره از بازیها به عنوان خبرنگار یکی از نشریات هندی در آمریکا حضور داشت. هر چند که بسیاری حضور پدر استقلال هند را در المپیک تایید میکنند اما واقعیتی که وجود دارد آن است که مهاتما گاندی رهبر استقلال هند در سال ۱۹۳۲ به خاطر رژه نمک در زندان بود و در همان سال به خاطر اعتراض به شرایط موجود دست به اعتصاب زد. اعتصابی که بعد از توافقات شرایط وی بهتر شد.
البته تمجید رسانههای آمریکایی از تیم هند و نام بردن از گاندی در آن برهه از زمان به معنای حضور وی در المپیک برای پوشش خبری نبود بلکه شهرت گاندی بیش از آنکه به المپیک گره بخورد به خاطر ایده استقلال طلبی بود که در نهایت موجب شد تا هند بعد از دههها از زیر سلطه انگلیس خارج شود.