متخصص طب کودکان و یکی از شاگردان دکتر قریب در این مراسم گفت: من کمال مکارم اخلاق، فروتنی در عین برخورداری از علم فراوان را در ایشان دیدم، ایشان علاوه بر تسلط کامل به علوم پزشکی روز، حافظ کلیله و دمنه، کلیات سعدی و مبانی ادبی فاسی و از اساتید درد آشنا و نماد صداقت در میان پزشکان کشور بود.
دکتر هادی امیریان افزود: وی با آنکه بعد از اتمام تحصیلات در فرانسه و دریافت مدرک علمی می توانست در آن کشور بماند و در رفاه و آسایش زندگی کند اما برای خدمت به مردم و کشور خود به ایران بازگشت و کرسی طب اطفال را در ایران احداث کرد و دلسوز کودکان بود.
پدر علم سم شناسی ایران و از دیگر شاگردان دکتر قریب نیز گفت: تاکید دکتر قریب اهمیت به علم پزشکی اطفال و کودکان برای تربیت نسل سالم در آینده بود.
پرفسور مهدی بلالی مود افزود: ایشان بدون تظاهر از کمالات انسانی بی نظیر برخوردار بود و بدون هیچ چشم داشتی در خفا برای یک نگهبان زمین تنیس و خانه ملکی خریداری کرده بود.
رونمایی از پرتره نقاشی دکتر محمد قریب، بقراط و ابوعلی سینا اثر امیدخدا هنرمند مشهدی از دیگر بخشهای این مراسم بود.
دکتر محمد قریب متولد ۱۴ تیر ۱۲۸۸ در تهران و متوفی یکم بهمن ۱۳۵۳ از نخستین پزشکان متخصص طب اطفال و بنیانگذار دانش نوین پزشکی کودکان در ایران و از بنیانگذاران نخستین بیمارستان تخصصی کودکان در ایران و مرکز طبی کودکان تهران بود.
وی تحصیلات ابتدایی را در دبستان سیروس و تحصیلات متوسطه را در دارالفنون گذراند و در سال ۱۳۰۶ خورشیدی در زمره اولین گروه دانشجویان ایرانی بود که برای ادامه تحصیل به فرانسه رفتند.
دکتر قریب در پایان سال اول در شهر رن فرانسه موفق به دریافت جایزه لابراتوار تشریح دانشکده پزشکی شد و در سال ۱۳۱۴ نخستین ایرانی بود که توانست در کنکور انترنی بیمارستان پاریس موفق شود.
وی در سال ۱۳۱۵ با زهرا قریب دختر عبدالعظیم قریب ازدواج کرد و ایران را ترک نمود و در سال ۱۳۱۷ به ایران بازگشت.
دکتر قریب پس از طی دوره سربازی در سال ۱۳۱۹ به عنوان دانشیار طب اطفال در دانشگاه به فعالیت علمی مشغول شد و ابتدا در بیمارستان رازی به اداره بخش اطفال پرداخت و سپس به بیمارستان هزار تختخوابی رفت و در آنجا بخش اطفال را دایر نمود.
او در سال ۱۳۱۹ کتاب بیماری‌های کودکان را به چاپ رساند و در سال ۱۳۳۵ با همکاری حسن اهری آن را با اصلاحات جدید تجدید چاپ نمود.
محمد قریب در سال ۱۳۲۱ موفق به دریافت نشان عالی دولت فرانسه شد و در سال ۱۳۵۰ به عضویت هیات مدیره انجمن بین‌المللی بیماری‌های کودکان درآمد، همچنین در آخرین سال‌های عمرش موفق به دریافت نشان درجه اول فرهنگ از وزارت آموزش و پرورش شد.
وی در طول سال‌های فعالیت علمی خود در کنگره‌های مختلف بین‌المللی در کشورهای مختلف از جمله فرانسه، آمریکا، کانادا، ژاپن، ترکیه و اتریش دعوت شد و عضویت چندین مجمع علمی بین‌المللی را برعهده داشت، او نخستین تعویض خون را در ایران انجام داد و از بنیانگذاران انتقال خون در ایران بود.
دکتر محمد قریب دروس پزشکی را در دانشگاه تهران به دانشجویان رشته پزشکی تدریس کرد، او در حین فعالیت علمی فعالیت سیاسی و اجتماعی نیز داشت به گونه‌ای که بارها در کلاس درس از اقدامات محمدرضا شاه پهلوی انتقاد نموده و پس از واقعه ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ نیز پس از امضای یک بیانیه به همراه ۱۰ تن دیگر از اعضای هیات علمی دانشگاه مانند مهدی بازرگان، یدالله سحابی و نعمت‌الهی به دستور محمدرضا پهلوی از دانشگاه اخراج شد.
از دیگر اقدامات دکتر قریب بنیانگذاری و تأسیس اولین بیمارستان تخصصی کودکان یعنی بیمارستان مرکز طبی کودکان به همراه حسن اهری بود که این اقدام را در زمان بازنشستگی خود انجام داد.
محمد قریب در سال ۱۳۵۱ به بیماری دفع خون از دستگاه ادراری مبتلا شد که بعدها سرطان مثانه تشخیص داده شد و اقدام‌های درمانی انجام شده در ایران و آمریکا تأثیر چندانی بر بیماری وی نداشت و سرانجام به دلیل ضعف بدن روز سه شنبه اول بهمن ماه ۱۳۵۳ در بیمارستان مرکز طبی کودکان و محل خدمت خود درگذشت و طبق وصیتش در گورستان شیخان قم و نزدیک قبر پدرش به خاک سپرده شد.