ةایمانه عباسی متخصص روانشناسی بالینی روز سه شنبه در گفت و گویی خطاب به مادرانی که بعد از زایمان مبتلا به افسردگی شده اند، اظهار داشت : اگر نمی توانید از خود یا کودک خود مراقبت کنید یا اگر می خواهید به خود آسیب برسانید، فورا با پزشک مشورت کنید،
وی ادامه داد: پزشک، همسرتان، دوستان یا خانواده می توانند مفید و کمک حال باشند اگر بدانند که مشکل چیست.
به گزارش دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، این روانشناس به نشانه های افسردگی بعد از زایمان اشاره کرد و افزود: نشانه های افسردگی بسیاری از مواقع در دوران بارداری ظاهر می شود و پس از زایمان نیز ادامه می یابد.
عباسی یادآور شد: اگر افسردگی قبل از دوران بارداری آغاز شود نام آن را افسردگی پس از زایمان نمی گذاریم اما اگر نشانه ها نادیده گرفته شوند و بیمار فاکتورهای دیگری نیز داشته باشد، می تواند تا بعد از زایمان نیز ادامه یابد.
وی ادامه داد: اگر در مادر نشانه های افسردگی با طول مدت مشخص وجود داشته باشد، می توانیم نام آن را افسردگی پس از زایمان بگذاریم، اما معمولا بین افسردگی پس از زایمان و قبل از آن باید تفاوت قائل شد.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با بیان این که معمولا در ۸۰ درصد زنان دو تا سه روز بعد از بارداری تا دو هفته بعد، نشانه هایی از افسردگی را تجربه می کنند، درباره نشانه های آن توضیح داد: این مادران پس از تولد فرزندشان ممکن است دچار تغییرات هورمنی، تغییرات خلقی زیاد، گریه، بدخلقی، تحریک پذیری، عصبانیت زودهنگام، مشکل در تغذیه و خواب، کم اشتهایی یا پر اشتهایی، مشکل در تصمیم گیری، مشکل در مراقبت از نوزاد و اضطراب شوند.
عباسی همچنین گفت: وجود این علایم دو تا سه روز بعد از تولد نوزاد تا دو هفته بعد طبیعی است.
وی درباره نشانه های افسردگی پس از زایمان توضیح داد: فقدان علاقه مادر به مواردی که قبلا از آن لذت می برده است یکی از نشانه های افسردگی پس از زایمان است، برای مثال فرد قبلا از رابطه جنسی، یک تفریح مشخص، خواندن یک کتاب، دیدن فیلم و خوردن یک خوراکی خاص لذت می برده اما در حال حاضر از انجام همان کار هیچ لذتی نمی برد.
وی خوردن کمتر یا بیشتر از حد معمول را از دیگر نشانه های افسردگی پس از زایمان عنوان کرد و افزود: افرادی که به افسردگی بعد از زایمان دچار می شوند تقریبا در تمام طول روز مضطرب هستند و دچار حملات وحشت زدگی و یا اصطلاحا پنیک می شوند، این اضطراب ها به این شکل است که به فرد اضطراب شدیدی دست می دهد و فرد در این شرایط تپش قلب شدیدو یا علایم شدید را تجربه می کند.
احساس گناه و یا بی ارزشی، تحریک پذیری و آستانه تحمل بسیار پایین، نوسات خلقی بالا ویا گریه کردن های مدام از دیگر نشانه های افسردگی بعد از زایمان است که عباسی به آن اشاره و این نشانه ها را چنانچه بیش از دوهفته به طول انجامید را نیازمند مداخلات جدی پزشکی عنوان کرد.
این متخصص روانشناسی بالینی با بیان این که خستگی های شدید و اختلال در خواب و عدم علاقه به نوزاد و مشکلات در تمرکز و از همه بدتر احتمال آسیب زدن به خود، نوزاد و یا دیگران از جمله نشانه های بسیار خطرناک افسردگی بعد از زایمان محسوب می شود، تاکید کرد: در این موارد باید هرچه سریع تر برای مداخلات جدی تر به پزشک مراجعه شود چرا که ممکن است بسیاری از این افکار عملی شود.
وی نقش اطرافیان در پیشگیری و درمان بموقع افسردگی بعد از زایمان را پررنگ دانست و توضیح داد: بسته به میزان نشانه ها و و اختلال در کارکرد عملکرد باید مداخلات انجام شود، به این شکل که چنانچه این نشانه ها بیش از دوهفته طول کشید ویا مادر از بقیه کناره گیری کند یا در عملکردها اختلال ایجاد شود، اطرافیان باید برای انجام مداخلات پزشکی مادر را همراهی کنند.
عباسی ادامه داد: محور توجه بودن نوزاد به عنوان عضو جدید خانواده، تغییرات هورمونی، محدودشدن روابط اجتماعی، تغییرات فیزیکی بعد از زایمان، استرس و بی خوابی شبانه از جمله مواردی است که بیشتر مادران را تحت فشارقرار می دهد بنابراین در این دوران نقش حمایتی خانواده و اطرافیان می تواند به میزان قابل توجهی، بروز افسردگی بعد از زایمان را کاهش دهد.
عضو هیات علمی دانشگاه از دیگر نشانه های بسیار خطرناک افسردگی بعد از زایمان را توهم ذکر کرد و گفت: در برخی موارد مادران صداهایی را می شنوند یا مدام هذیان می گویند یا در مواردی ارتباط خود را با واقعیت از دست می دهند این نشانه ها، از جمله علامت های شدید افسردگی در مادران پس از زایمان است.
وی درمان های دارویی و روان درمانی را از جمله درمان های موثر و اثر بخش، در افسردگی بعد از زایمان ذکر کرد و افزود: درمانی که بعد از بارداری به آن احتیاج دارید بستگی به شدت افسردگی پس از زایمان دارد، پزشک و مراقب بهداشت می توانند مشورت های مناسبی بدهند که چه نوع کمکی ضرورت دارد.
عباسی افزود: برای افسردگی های شدید تر، ممکن است که به دارو، همراه و یا بدون گفتار در مانی نیاز باشد، پزشک شما می تواند شما را از این درمان ها آگاه کند.