تهران - ایرنا - «تنگه ابوقریب» ماجرای مقاومت یک گردان نبود بلکه مقاومت ایستادگی و عزت مردمی بود که برای کشورشان همه کار کردند.

به گزارش خبرنگار حوزه ایثار وشهادت ایرنا، ‌ روز ۲۱ تیرماه ۶۷ اعلام شد که نیروهای بعثی عراق به تنگه ابوقریب که تنگه ای بسیار استراتژیک در شمال‌غرب خوزستان است حمله کرده و رزمندگان اسلام هیچ نیرویی را ندارند که مقابل آنها بایستد. از طرف فرماندهی جنگ هم ابلاغ می‌شود که گردان عمار برای مقابله با عراق اعزام شود، اطلاع می‌دهند که گردان عمار آماده شده‌اند که بروند مرخصی،  دستور می‌دهند که گردان عمار را برگردانید به تنگه ابوقریب.

رزمندگان گردان عمار به پادگان دوکوهه برمی‌گردند و به‌سرعت تجهیز می‌شوند و عازم خط مقدم می‌شوند.  در این عملیات گردان عمار به‌تنهایی مقابل یک لشکر زرهی عراقی ایستاد و نیمی از این گردان به‌علت تشنگی به فیض شهادت نائل شدند.

از این ابوقریب‌ها در طول انقلاب و بعد از انقلاب و بعد از جنگ داشتیم و خواهیم داشت. کسی می‌تواند از ابوقریب دفاع کند که آماده باشد. کسی می‌تواند به ابوقریب برود و جلوی دشمن را بگیرد که خود کاملاً به بصیرت و آگاهی رسیده باشد و چیزی نتواند جلوی او را بگیرد حتی با یک سلاح اندک بتواند از خیل کثیر توان نظامی و مادی دشمن جلوگیری کند.

تنگه ابو قریب با توصیف شرایط سخت دوران جنگ تحمیلی

سردار محمد رضا یزدی مشاور فرماندهی سپاه و فرمانده گردان عمار در تنگه ابو قریب با توصیف شرایط سخت دوران جنگ تحمیلی و عملیات تنگه ابو قریب، اظهار کرد: تیرماه سال ۶۷ دمای هوا در بیابان‌های جنوب اگر بگوییم نزدیک ۶۰ درجه بود، اغراق نکرده‌ایم. یک عده از بچه‌های ما در دوکوهه برای آمدن به مرخصی آماده می‌شدند و افراد زیادی در خط نبودند. آن روزها شرایط جنگ کمی سخت شده بود، نزدیک‌های ظهر گفتند که عراقی‌ها با بمب‌های شیمیایی و مهمات بسیار زیاد حمله کردند و  مرز را بمباران، خط را شکسته و به خرم‌رود و دزفول نزدیک می‌شوند.

فرمانده گردان عمار در دوران دفاع مقدس با اشاره به اهمیت عملیات فتح‌المبین در حفظ خاک کشور، بیان کرد: رودخانه کرخه از حیث نظامی بسیار پراهمیت است و در عملیات فتح‌المبین ما توانستیم اصطلاحاً کشورمان را پس بگیریم و از رودخانه عبور کنیم.

وی با بیان اینکه نمی‌توان واقعیت جنگ را با نمایش فیلم به صورت کامل و شفاف به نمایش گذاشت، تأکید کرد: «در فیلم تنگه ابو قریب محصول هنرمندان کشورمان تنها بخشی از اتفاقات را می‌توان به نمایش گذاشت، لب‌های خشک شده بچه‌های رزمنده در گرمای ۶۰ درجه که چند کیلومتر را از این سنگر به آن سنگر و از این تپه به آن تپه پیاده‌روی کرده بودند را باید می‌دیدید.

یزدی یادآور شد: «در این عملیات ۵۲ شهید دادیم و پیکر یکی از شهدا هنوز برنگشته است در حالی که تنها ۱۷ سال داشت و پنج تن از رزمندگان از تشنگی شهید شدند».

تنگه ابوقریب این حماسه را یکی از به‌یادماندنی‌ترین مقاطع دوران دفاع مقدس

مسعود بنی‌اسدی یکی دیگر از بازماندگان حماسه تنگه ابوقریب این حماسه را یکی از به‌یادماندنی‌ترین مقاطع دوران دفاع مقدس عنوان کرد و گفت: ۳۳ سال پیش در اواخر تیرماه بود که رزمندگان گردان عمار در حال مرخصی و رفتن به‌سمت شهرهایشان بودند عده‌ای هم آماده حرکت بودند، بعد از نماز و ناهار رسم بر این بود که رزمندگان در حسینیه دوکوهه استراحت می‌کردند و عده‌ای هم تنی به آب می‌زدند. ما هم در آن موقع در حال استراحت بودیم که برادر شریفی جانشین گردان ما را صدا زد و حمله عراق از سمت فکه را به ما اطلاع داد و به ما گفت که "سریعاً آماده شوید تا به‌سمت فکه برویم و مانع از نفوذ بعثی‌ها شویم".

وی ادامه داد: ما نیز سریعاً خود را آماده کردیم و سوار اتوبوسها عازم منطقه فکه شدیم. در ابتدای شهر اندیمشک یک توقف کوتاه داشتیم و مشاهده کردیم شهر حالت طبیعی ندارد و هر کس به‌هرنوعی در حال ترک کردن شهر بود، داخل میدان اول اندیمشک دژبان مسیر را مسدود کرده بود و ما به آن گفتیم که چه اتفاقی افتاده آنها گفتند عراق تک کرده. ما نیز نگران به مسیر خود ادامه دادیم تا به جاده کرخه رسیدیم در آن جاده شرایط حادتر و سخت‌تر بود و صحنه‌های ناگواری را مشاهده می‌کردیم؛ تمامی خودروها به‌سمت اندیشمک در حال حرکت بودند. ما هم از این اتفاقات نگرانی بیشتری وجودمان را گرفت و به‌سرعت از کرخه به‌سمت منطقه‌ای به‌نام تلنبه‌خانه که نقطه رهایی است رسیدیم، به آن نقطه که رسیدیم هوا تاریک شده بود رزمندگان از اتوبوسها پیاده شدند و به‌حالت خاصی نظام گرفتند و پس از آن برادر شریفی ما را توجیه کوتاهی کرد و گفت "باید امشب با دشمن درگیر شویم و اجازه پیشروی به او ندهیم. ما نیز مهمات و جیره غذایی در حد نیاز چندساعته خود به‌همراه داشتیم.

این رزمنده دوران دفاع مقدس ادامه داد:‌ پس از این توجیه بچه‌ها را تقسیم کردیم و در مسیر پرپیچ‌وخم حرکت کردیم تا به تنگه رسیدیم. این مسیر را ادامه دادیم تا در جایی مشاهده کردیم دشت مانند روز روشن شده است و آتش سنگینی به‌سمت بچه‌ها می‌آید، آنجا بود که درگیری شروع شد و در برخی از صحنه‌ها مجبور به درگیری تن‌به‌تن شدیم. هوا به‌سمت روشنی می‌رفت که بچه‌ها را حرکت دادیم و به‌صورت دشت‌بان به‌روی تنگه مستقر شدیم. این درگیری ساعت‌ها ادامه داشت تا اینکه آتش دشمن خوابید و بچه‌ها کمی استراحت کردند و پس از ساعاتی رزمندگان را به‌صورت دشت‌بان به‌روی تنگه مستقر کردیم که در همین حین مجدداً عراقی‌ها آتش سنگینی را به‌روی ما ریختند با هر گلوله‌ای که به‌سمت ما شلیک می‌کردند خاک‌های تنگه فرو می‌ریخت و عده‌ای از بچه‌ها به شهادت رسیدند. نیروهای پیاده عراق هم به‌صورت ستونی و دشت‌بان در حال حرکت به‌سمت ما بودند و ما به‌علت اینکه مهمات کمی داشتیم مجبور بودیم آنها را بعد از اینکه نزدیک شدند مورد هدف قرار دهیم.

بنی‌اسدی گفت: شرایط، شرایط بسیار سختی بود و ما با هر تجهیزاتی که در اختیار داشتیم با آنها می‌جنگیدیم. پس از اینکه مانع از نفوذ عراق شدیم و آنها عقب‌نشینی کردند و در حال جمع‌آوری پیکر مطهر شهدا بودیم مشاهده می‌کردیم عده‌ای از شهدا هیچ آثاری از ترکش و خون به‌روی بدن ندارند و از تشنگی شدید به شهادت رسیده بودند اما با وجود این وضعیت شهدا و رزمندگان گردان عمار دفاع جانانه‌ای کردند و حماسه‌ای ماندگار را رقم زدند.

پس از گذشت ۳۳ سال هنوز آن روحیه‌ای که در حماسه ابوقریب وجود داشت میان رزمندگان هست

رضا بختیاری از دیگر رزمندگان گردان عمار درباره این عملیات گفت: پس از گذشت ۳۳ سال هنوز آن روحیه‌ای که در دوران دفاع مقدس و حماسه ابوقریب وجود داشت میان رزمندگان و بسیجیان نیز وجود دارد اما یک نگرانی و دغدغه وجود دارد و آن این است که؛ آیا ما توانسته‌ایم به تکلیف خود عمل کنیم، و توانسته‌ایم سنگر خود را حفظ کنیم و خدای ناکرده شرمنده دوستان شهیدمان نباشیم؟

وی به عملیات ابوقریب اشاره کرد و گفت: در این واقعه خط پدافندی و عملیات از پیش تعیین‌شده توسط نیروهای خودی متصور نبود، با این شرایط گردان به منطقه رفت و بدون هیچ‌گونه پشتیبانی و تجهیزات خاصی حماسه ابوقریب رقم خورد و رزمندگان و شهدای گردان عمار با تمام وجودشان در مقابل لشکر عراق قرار گرفتند و هیچ تصوری وجود نداشت که چه اتفاقی قرار است بیفتد. تنها چیزی که مطرح بود جلوگیری از حرکت دشمن بود.

شهدای عملیات تنگه ابو قریب 

سردار شهید غلامرضا صالحی جانشین لشکر ۲۷ محمد رسول الله(ص) و رزمندگان شهید خسرو خدابنده‌لو، بهمن مهدی‌پور بناب، محمود نیکوصرف، امیرحسین خلیق، مظفر حسین‌موردی، قدرت‌الله ابوالحسنی، محمدرضا همتی ریخته‌گر، مسعود احمدلو، سیدعباس سیمایی، علی تکان‌صفت، علیرضا مخلص‌آبادی فراهانی، مهدی محبی، محمود کبیر، ماشاءالله صالحی‌ موفر، داود محمدی قیداری، محمد غنمی جابر، محمد نجفی، محمدمهدی صدیقی نوری، نقی مرادی، رسول عرب‌سرخی، مصطفی محمدی‌نیا، سیدحسن بزرگ‌نیا طبری، حسین کریم‌زاده لچه‌گورابی، جبرئیل ملتی، حمیدرضا فراهانی‌ها، سعید سیدی‌فر فضل‌اللهی، حسین ابوالحسنی، هوشنگ هادی‌پور، حمیدرضا مهیا، مسعود حاج‌حسینی، اصغر کلانتری، علی حیدری، مسعود ملا، امیر ابراهیم، قاسم هونجانی در این عملیات به شهادت رسیدند.

روحشان شاد و یادشان گرامی باد.

رضا رضایی مجد