جلیل جباری روز چهارشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: هدف از این گمانهزنی، شناسایی دورههای فرهنگی و گسترده اصلی و واقعی محوطه و همچنین تدوین نقشه گستردگی به منظور جلوگیری از تخریب این اثر مهم فرهنگی است.
وی اضافه کرد: براساس گمانهزنیهای انجامشده و بررسی فشرده سطح محوطه و مستندنگاری تمام عارضههای سطحی اعم از چالههای متعدد حفاری غیرمجاز، در محوطه خلیلآباد شوط هیچگونه شواهدی از وجود لایههای استقراری وجود ندارد.
مدیرکل میراث فرهنگی آذربایجان غربی اظهار کرد: تنها عوارض شکلگرفته در نتیجه فعالیت انسانی در این محوطه سازههای سنگی مدور و بیضیشکل هستند که در نتییجه کاوش غیر مجاز نمایان شده اند و پراکندگی ابزارهای سنگی از جنس تراشه و سنگ مادر از جنس سنگ چرت بر سطح محوطه چشم گیر است.
وی اضافه کرد: با توجه به عدم وجود هر گونه مواد فرهنگی، ارائه تاریخگذاری و کاربری برای آنها مقدور نیست.
تپه خلیلآباد مربوط به هزاره اول قبل از میلاد است و درداخل شهر شوط واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۶ فروردین ۱۳۴۱ با شماره ثبت ۴۲۸ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
شوط یکی از شهرهای شمالی استان آذربایجان غربی است.