منصور شیشه‌فروش روز شنبه در گفت و گو با ایرنا، دلیل افزایش خشکی در این تالاب را افزایش بی‌سابقه دمای هوا و کاهش چشمگیر بارش‌ها اعلام کرد و افزود: هم‌اکنون تنها ۲ درصد از تالاب گاوخونی رطوبت دارد و این زنگ خطر بزرگی برای آن به شمار می‌رود.
وی با اشاره به اهمیت حفظ گونه‌های جانوری اضافه کرد: گاوخونی روزگاری میزبان هزاران قطعه انواع پرندگان از جمله پرندگان مهاجر بود اما این روزها کمتر از ۷۰۰ قطعه پرنده در آن زندگی می‌کنند.
مدیرکل مدیریت بحران استانداری اصفهان خاطرنشان کرد: از سوی دیگر این تالاب، طی هزاران سال منبع آبی پایدار برای استفاده انواع گونه‌های گیاهی اطراف آن بوده است اما آنها نیز در دهه‌های اخیر از بین رفته‌اند.
شیشه‌فروش با بیان‌اینکه خشک شدن تالاب خطرات گوناگونی مانند تبدیل آن به کانون تولید گرد و غبار و انتشار ریزگردها را به همراه دارد، اظهار داشت: در این صورت با یک منطقه وسیع مُضر روبه رو خواهیم شد که ریزگردهای آن بلای جان انسان‌ها می‌شود.
وی با اشاره به اینکه حقابه سالانه زیست محیطی این تالاب ۱۷۶ میلیون مترمکعب است، خاطرنشان کرد: در سال‌های گذشته هیچگاه این حقابه تامین نشده که نتیجه آن خشکی وسیع این عرصه زیست محیطی بوده است.
مدیرکل مدیریت بحران استانداری اصفهان افزود: احیای زاینده‌رود و بدنبال آن جاری سازی آب در تالاب گاوخونی، ۲ مطالبه اصلی این استان است که اهمیت ندادن به آن تبعاتی برای کُل کشور دارد.
به گزارش ایرنا، تالاب بین‌المللی گاوخونی واقع در شرق اصفهان یکی از بزرگترین و مهمترین تالاب‌های ایران محسوب می‌شود و در طول تاریخ علاوه بر ایجاد فضای فرحبخش در شرق اصفهان، مامن پرندگان مهاجر و جانوران آبی و منبع درآمد و آسایش ساکنان این منطقه بوده است.
این تالاب که منطقه‌ای به وسعت ۴۷۶ کیلومتر مربع در ۱۶۷ کیلومتری جنوب شرق اصفهان در کنار شهر ورزنه و در مجاورت تپه‌های شنی قرار دارد و در یک دهه گذشته در مدت کوتاهی آب در آن جریان داشت.
برداشت بی‌رویه و غیرقانونی در بالادست، کاهش آب ورودی، تغییر اقلیم و خشکسالی و تامین نشدن حقابه‌های طبیعی از چالش‌هایی عنوان می‌شود که حیات این تالاب را به خطر انداخته و به گفته مسوولان و کارشناسان محیط زیست، ادامه این روند می‌تواند تالاب گاوخونی را به کانون تولید گرد و غبار تبدیل کند و تا شعاع زیادی را تحت تاثیر قرار دهد بنابراین تامین حقابه آن ضروریست.
زاینده‌رود به طول افزون بر ۴۰۰ کیلومتر بزرگترین رودخانه منطقه مرکزی ایران است که از کوه‌های زاگرس مرکزی بویژه زردکوه سرچشمه می‌گیرد و در کویر مرکزی ایران به سمت شرق پیش می‌رود و در نهایت به تالاب گاوخونی در شرق اصفهان می‌ریزد.
این رودخانه که نقشی اصلی و مؤثر در پایداری محیط زیست، تامین آب آشامیدنی، حیات محیط زیست، رونق کشاورزی، اقتصاد و گردشگری منطقه مرکزی و هستی تالاب گاوخونی دارد، در دهه‌های اخیر بدلیل برداشت غیرقانونی در بالادست، انتقال آب به حوضه دیگر، تراکم جمعیت و تا حدودی کاهش نسبی بارندگی‌ها، به یک رودخانه با جریان دوره‌ای تبدیل و در پایین دست اغلب در فصول گرم با خشکی مواجه شده است.