به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه و آموزش ایرنا، محسن حاجی میرزایی روز یکشنبه در همایش «نظام تربیت اوان کودکی، چشم انداز تجارب و استلزامات» در سالن اجتماعات شهید رجایی وزارت آموزش و پرورش اظهار داشت: رها کردن تعلیم و تربیت اوان کودکی یعنی بی اعتنایی به نظام تعلیم و تربیت و آموزه‌های الهی. نگاه جهانی به هستی و انسان رفیع‌ترین جایگاه را در تعلیم و تربیت دارد که رفیع‌ترین دوره آن اوان کودکی است.
وزیر آموزش و پرورش بیان کرد: اگر نهادهای ما ناکارآمد هستند، دلیل آن معیوب بودن نظام یادگیری است. آنجایی که بیش از هر جایی امید ترمیم کاستی‌هاست، نظام یادگیری است. به میزانی که به نظام یادگیری وفادار هستیم، از پیشرفت و تعالی فرد و جامعه غفلت کرده‌ایم. برای سال‌ها این غفلت وجود داشته است چراکه تبیین ما از نظام تعلیم و تربیت ناقص است و هنوز نتواسته‌ایم نظام تعلیم و تربیت را در جایگاه خود فهم کنیم.
حاجی میرزایی یادآور شد: هر کدام از دستاوردهای طبیعی محسوس و مادی در حوزه‌های مختلف در اتکا به کیفیت انسان‌ها ارزش واقعی پیدا می کند. از این رو، باید با تمرکز بیشتر بر نظام یادگیری و خلق نتایج ترکیبی و ایجاد هم‌افزایی هوشمند نظام یادگیری را در جایگاه واقعی خود بنشانیم.
وی خاطرنشان کرد: امیدواریم در نظام تعلیم و تربیت با تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی راهی برای این کار باز کرده باشد، هرچند که این کار تخصصی است و به دانش ناب نیاز دارد.
وزیر آموزش و پرورش افزود: همچنین باید بتوان خانواده‌ها را در این زمینه آگاه کرد و مهارت و توانمندی آنها را برای مواجهه با فرزند توسعه داد.
حاجی میرزایی خاطرنشان کرد: باید به والدین آموخت که چگونه باید درباره تربیت اوان کودکی بیندیشند. در سال های گذشته این مسیر رها شده بود و هر کس با آزمون و خطا اینکار را انجام می‌داد، الزاما در این نقش به عنوان پدر و مادر والدین قرار گرفتیم و این وظیفه جامعه است که آگاهی را به افراد منتقل کند.
وی اظهار داشت: یکی از قابلیت های ممتازی که برای انسان شناخته شده، قدرشناسی و شناخت جایگاه امور است. همه پدیده ها قدر و اندازه‌ای دارند که باید به درستی شناخته شوند، جابه‌جایی این جایگاه و قدرها یکی از مشکلاتی که انسان‌ها در مواقعی با آن مواجه می‌شوند.
وزیر آموزش و پرورش خاطرنشان کرد: تعلیم و تربیت اوان کودکی هم از موضوعاتی است که باید قدر و اندازه آن به درستی شناخته شود. وقتی از این موضوع صحبت می‌شود، باید اهمیت و ارزش این مفهوم و ماموریت را دانست.
حاجی میرزایی یادآور شد: انسان‌ها در شرایطی به دنیا می‌آیند که در مورد امور دنیا چیزی نمی دانند. آغاز زندگی انسان با نداستن‌هاست و فرآیند یادگیری با قرارگرفتن انسان روی زمین آغاز می‌شود.
وی عنوان کرد: اصولا به واسطه یادگیری است که انسان‌ها هویت پیدا می کنند و فرهنگ و تمدن زاده می شود. خداوند نیز زمانی که انسان را که خلق کرد، برای تغذیه جسم و روح او تمهید کرد؛ هوا، زمین و دریا ایجاد شد که سرشار از رزق و روزی الهی برای زندگی انسان‌هاست.
وزیر آموزش و پرورش ادامه داد: خداوند آب دریا را به آسمان می‌برد و به ابرها فرمان می دهد که زمین خشک را سیراب کند تا نباتات ایجاد شود و حیات انسانی جان گیرد. روزی انسان‌ها همیشه به واسطه خداوند تامین شده و روزی الهی برای همه انسان‌ها پیش بینی شده است. اگر دخالت انسان ها نبود، هیچ کاستی در این روزی وجود نداشت.
حاجی میرزایی اظهار داشت: خداوند به انسان‌ها چشمانی برای دیدن، گوش برای شنیدن و عقل برای تفکر داده است، در واقع این‌ها ابزارهای اساسی هستند که انسان را سمت و سو داده و تغذیه روحی می‌کنند.
وی افزود: نظام یادگیری بر پایه این ابزارهای فراگیری است که توسعه پیدا می کند؛ بنابراین در پرتو تعاملات و ارتباطات انسان‌ها با یکدیگر داده‌هایی حاصل می شود که می توان آنها را محصول تمدن دانست.
وزیر آموزش و پرورش خاطرنشان کرد: چگونه دیدن، شنیدن و تفکر انسان است که جوامع و فرهنگ‌ها را از یکدیگر متمایز می‌کند، همه انسان‌ها این ابزارها را دارند که البته خطرهایی آن را تهدید می‌کند، خداوند در قرآن درباره از به کار افتادن این ابزارها نیز صحبت کرده؛ بنابراین تمایز انسان‌ها در کیفیت کاربست این ابزارها است.
حاجی میرزایی گفت: خداوند این ابزارها را در اختیار انسان قرار داده و در کنار آنها خودش در مقام معلمی قرار گرفته است؛ درواقع اولین معلم خداوند است.
وی گفت: خداوند خودش در مقام تعلیم است و خالق هستی خداوند است که این ابزارها را تغذیه می‌کند. پیامبران هم معلم هستند و آمده‌اند که این وجوه انسان را تغذیه کنند؛ بنابراین این عرصه اهمیت بسیاری دارد.
وزیر آموزش و پرورش خاطرنشان کرد: خداوند استفاده از این ابزارها را به روش‌های خود به خود واگذار نکرده چرا که این عرصه بسیار خطیر است. خدا از همان ابتدا درگیر این کار شده و پیامبران را فرستاده چون تمدن و فرهنگ این چنین شکل می‌گیرد.
حاجی میرزایی ادامه داد: خلقت عبث نیست، انسان‌ها از بدو تولد در پیوند با خود، طبیعت، خلق و خدا وجودشان هویت پیدا می کند. از پیوند انسان با طبیعت تکنولوژی تولید می شود و از پیوند انسان با انسان نهادها شکل می گیرند و تحولات نهادها محصول تعلیم و تربیت است.